ου (ὁ) [ᾰῠ]
   I labyrinthe, construction remplie de détours et d’entrecroisements inextricables, particul. labyrinthe d’Égypte, HDT. 2, 148, et de Crète, DS. 1, 61 ; d’où, en gén., lieu rempli de détours, PLAT. Euthyd. 291 b ; LUC. Bis acc. 21 ; fig. en parl. de discours inextricables, LUC. Ic. 29 ; πολύγναμπτοι λ. ANTH. 9, 191, labyrinthes aux nombreux détours, en parl. des poésies de Lycophron ; n. d’une danse, PLUT. Thes. 21 ; LUC. Salt. 49 ; surn. du stoïcien Diphile, LUC. Conv. 6 ;
   II objet se repliant sur soi-même, particul. :
      1 λ. εἰνάλιος, ANTH. 6, 224, coquillage marin ;
      2 λ. ἐκ σχοίνων, THCR. Idyl. 21, 11, nasse de pêcheur, faite de joncs.

Étym. pré-grec.

ὁ, labyrinth or maze, a large building consisting of numerous halls connected by intricate and tortuous passages; in Egypt, Hdt. 2.148, cf. Str. 17.1.37; in Crete, Call. Del. 311, D.S. 1.61; pl., σπήλαια καὶ ἐν αὐτοῖς οἰκοδομητοὶ λαβύρινθοι Str. 8.6.2; name of a building at Rome, IG 14.1093; also at Miletus, Milet. 7.56, Supp.Epigr. 4.446 (iii/ii BC, pl.).
prov. of tortuous questions or arguments, ὥσπερ εἰς λ. ἐμπεσόντες, οἰόμενοι ἤδη ἐπὶ τέλει εἶναι περικάμψαντες πάλιν ὥσπερ ἐν ἀρχῇ… ἀνεφάνημεν ὄντες Pl. Euthd. 291b; λαβυρίνθων σκολιώτερα D.H. Th. 40; λόγοι λαβυρίνθοις ὅμοιοι Luc. Bis Acc. 21; λόγων λαβύρινθοι Id. Icar. 29; of ant-hills, Gal. UP 1.3; of the rete mirabile Galeni, Id. 5.608; of Lycophron΄s poem. AP 9.191; as name of a philosopher, Luc. Symp. 6.
any wreathed or coiled up body, εἰνάλιος λ. the twisted sea-snail, AP 6.224 (Theodorid.); ἐκ σχοίνων λ.
bow-net of rushes, Theoc. 21.11.

(s. Λαβύρινθος), ὁ, nach den berühmten Gebäuden Aegyptens u. Kretas werden übh. vielfach verschlungene Irrgänge so genannt, bes. auch übertr. auf Reden u. Untersuchungen, ὥσπερ εἰς λαβύρινθον ἐμπεσόντες οἰόμενοι ἤδη ἐπὶ τέλει εἶναι, περικάμψαντες πάλιν ὥσπερ ἐν ἀρχῇ τῆς ζητήσεως ἀνεφάνημεν ὄντες, Plat. Euthyd. 291b ; ἀποκρινόμενον λαβυρίνθου σκολιώτερα, verschlungener, d.i. schwer zu verstehen, Dion.Hal. Thuc. 40 ; vgl. Luc. bis accus. 21 ; ἀγκύλους λόγους καὶ λαβυρίνθοις ὁμοίους, Icaromen. 29 ; dah. Beiname eines Philosophen, conv. 6 ; u. das dunkle Gedicht des Lykophron heißt πολύγναμπτοι λαβύρινθοι, Ep.adesp. 564 (IX.191); – εἰνάλιος λαβ. ist die vielfach gewundene Meerschnecke, Theodorid. 2 (VI.224). – Auch Fischerreuse, ἐκ σχοίνων λαβ., Theocr. 21.11.