Lewis Short
(v. a.P. a.) : pōto, āvi, ātum, or pōtum, 1, v. a. and n. root po; Gr. πίνω, πέπωκα, to drink; Lat. potus, potor, poculum, etc..
* Act., to drink (ante-class. and post-Aug.; syn. bibo), Caecil. ap. Gell. 2, 23, 13: aquam,Suet. Ner. 48; Juv. 5, 52: vinum,Plin. 14, 5, 7, § 58: ut edormiscam hanc crapulam, quam potavi,this intoxication which I have drunk myself into,Plaut. Rud. 2, 7, 28.
* Transf.
* Neutr., to drink.
* Potare flumen aliquod, to drink from a stream, i. q. to dwell by it: fera, quae gelidum potat Araxen,Sen. Hippol. 57: stagna Tagi,Claud. Cons. Mall. Theod. 286.
* Act., that has drunk: et pransus sum, et potus sum, dicamus, Varr. ap. Gell. 2, 25, 7; but usually, drunken, intoxicated (class.): domum bene potus redire,Cic. Fam. 7, 22: inscitia pransi, poti, oscitantis ducis,id. Mil. 21, 56: anus,Hor. C. 4, 13, 5; id. S. 1, 3, 90.
* Pass., that has been drunk, drunk, drunk up, drunk out, drained (class.): sanguine tauri poto,Cic. Brut. 11, 43: poti faece tenus cadi,Hor. C. 3, 15, 16: amygdalae ex aquā potae,Plin. 23, 8, 75, § 144.
* In partic., to drink, tope, tipple (class.): obsonat, potat, olet unguenta de meo,Ter. Ad. 1, 2, 37: ibi primum insuevit exercitus populi Romani amare, potare,Sall. C. 11, 6: frui voluptate potandi,Cic. Tusc. 5, 41, 118: totos dies potabatur,id. Phil. 2, 27, 67: potantibus his apud Sex. Tarquinium,Liv. 1, 57, 6 al.— Hence, pōtus, a, um, P. a.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary