LAT

consuesco

download
JSON

Lewis Short

(v. a.adv.) : consŭesco, suēvi, suētum, 3 (in the
* Tempp. perff. the sync. forms prevail: consuesti, consuestis, consuerunt; consueram, etc.; consuero, etc.; consuerim, etc.; consuessem, etc.; consuesse. Thus also consuēmus = consuevimus,Prop. 1, 7, 5), v. a. and n.
* Act., to accustom, inure, habituate a person or thing (ante-class. and postAug.): tum bracchia consuescunt firmantque lacertos,Lucr. 6, 397: juvencum plostro aut aratro,Col. 6, 2, 9: vitem largo umori,id. Arb. 1, 5: semina falcem pati,Plin. 17, 10, 14, § 70; in perf. part. pass. (mostly poet.): qui consuetus in armis Aevom agere, Pac. ap. Cic. Tusc. 2, 21, 48 (Trag. Rel. v. 261 Rib.): gallus auroram vocare,Lucr. 4, 713; so with inf., id. 5, 209; 6, 788: consueta domi catulorum blanda propago,id. 4, 997 Lachm. N. cr.: copias habebat in Galliā bellare consuetas locis campestribus, Auct. B. Afr. 73, 2: quibus consueti erant uterque agrestibus ferramentis,Liv. 1, 40, 5: socors genus mancipiorum otiis, campo consuetum,Col. 1, 8, 2: proinde ut consuetus antehac,Plaut. Stich. 5, 5, 18: populus si perperam est consuetus, etc.,Varr. L. L. 9, § 5 Müll.: grex comparatus ex consuetis unā (capellis),those accustomed to one another,id. R. R. 2, 3, 2.—Far more freq. in all periods
* Neutr.
* To accustom one's self; and (esp. freq.) in temp. perf. (to have accustomed one's self, i. e.), to be accustomed, to be wont; constr. in gen. with the inf., rarely absol., with ad, the dat., or abl.
* With inf.: disjungamus nos a corporibus, id est, consuescamus mori,Cic. Tusc. 1, 31, 75: versus multos uno spiritu pronuntiare,id. de Or. 1, 61, 261: cum minus idoneis (verbis) uti consuescerem, id ib. 1, 34, 154; 1, 22, 99: alils parere suā vo luntate,id. Inv. 1, 2, 3: qui mentiri solet pe jerare consuevit,id. Rose. Com. 16, 46: paulatim Rhenum transire, etc.,Caes. B. G. 1, 33: in Britanniam navigare,id. ib. 3, 8: obsides accipere, non dare,id. ib. 1, 14: quo magno cum periculo mercatores ire consuerant,id. ib. 3, 1: quem ipse procuratorem relinquere antea consuesset,Cic. Quint. 28, 87: consuesso deos immortales ... his secundiores interdum res concedere, quos, etc.,Caes. B. G. 1, 14 et saep.: quam rem pro magnis hominum officiis consuesse tribui docebat,id. ib. 1, 43: qui reges consueris tollere,Hor. S. 1, 7, 34: mulier quae cum eo vivere consuerat,Nep. Alcib. 10, 6; Cels. 6, 6, 8; Suet. Tit. 34; id. Ner. 12.—Sometimes with ellips. of inf. (cf. β infra): quin eo (equo) quo consuevit libentius utatur (sc. uti),Cic. Lael. 19, 68: eo die quo consuerat intervallo hostes sequitur (sc. sequi),Caes. B. G. 1, 22.—Impers. (rare): sicuti in sollemnibus sacris fieri consuevit,is wont,Sall. C. 22, 2.
* To have carnal in tercourse with, to cohabit with, in an honorable, or more freq. in a dishonorable sense (freq. and class.); with aliquā or aliquo, with or without cum, Plaut. Cist. 1, 1, 89: quid illi ... qui illā consuevit prior?Ter. Ad. 4, 5, 32: quācum tot consuesset annos,id. Hec. 4. 1, 40: mulieres quibuscum iste consuerat,Cic. Verr. 2, 5, 12, § 30; Plaut. Am. 5, 1, 70; Caecil. ap. Gell. 2, 23, 10; cf. in a double sense,Plaut. As. 3, 3, 113; id. Capt. 4, 2, 88.—Hence, consŭētus (in the poets trisyl.), a, um, P. a.; of inanim. things which one is accustomed to, commonly employs, uses, possesses, etc., used, accustomed; usual, ordinary, wonted, customary (mostly poet.; not in Cic.): amor,Ter. And. 1, 1, 108: antra,Verg. G, 4, 429: cubilia,Ov. M. 11, 259: lectus,id. Tr. 3, 3, 39: in auras,id. M. 2, 266: pectora,id. ib. 13, 491: canistris, * Juv. 5, 74: finis,Ov. H. 20, 242 al.: labores, pericula,Sall. J. 85, 7: libido,id. ib. 15, 3: numerus,Vulg. Exod. 5, 18; id. Num. 16, 29.—Sup.: consuetissima cuique Verba,Ov. M. 11, 638.—* Adv.: consŭētē, in the usual manner, according to custom: suscipere pabulum,Amm. 23, 2, 8.
* With ad: ad aciem justam,Quint. 2, 10, 8.
* With abl.: quae (aves) consuevere libero victu,Col. 8, 15 fin.; so id. 8, 13, 1; 10, 153.—(ε) With dat.: ne gravissimo dolori timore consuescerem,Plin. Ep. 8, 23, 8.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary

TLL

s. TLL
Thesaurus Linguae Latinae
memory