(impf. ἐρρωόμην, f. ῥώσομαι, ao. ἐρρωσάμην, pf. inus.) s’agiter avec force, avec un sujet de ch. en parl. de cheveux agités par le vent, IL. 23, 367 ; de jambes qui se meuvent rapidement, IL. 18, 411 ; OD. 23, 3 ; avec un suj. de pers. en parl. de guerriers, IL. 11, 50 ; 16, 166 ; de Nymphes qui dansent, IL. 24, 616 ; περὶ πυρήν OD. 24, 69, s’empresser ou courir en foule autour d’un bûcher ; ἄνακτι, IL. 18, 417, s’empresser pour son maître ; avec un acc. : χόρον, HH. Ven. 262, s’agiter en chœur, danser en chœur.

➳ Impf. 3 sg. épq. ῥώετο, NIC. Th. 351 ; 3 pl. épq. ῥώοντο, IL. 18, 417.

Étym. R. indo-europ. *srh₃-ie/o-, bouger violemment.

Ep. Verb, of which Hom. uses 3 pl. impf. ἐρρώοντο, Ep. ῥώοντο, and 3 pl. aor. ἐρρώσαντο (v. infr.); aor. subj. ῥώσονται or -ωνται Call. Del. 175; Nic. has also ῥώετο, Th. 351; later in pres., Orph. L. 707 (prob.), D.P. 518 codd. : — move with speed or violence, rush on, esp. of warriors, Il. 11.50, 16.166, cf. Hes. Sc. 230; τεύχεσιν ἐρρ. πυρὴν πέρι ran round it, Od. 24.69; Νυμφάων, αἵ τ’ ἀμφ’ Ἀχελώϊον ἐρρώσαντο dance, Il. 24.616 (cf. ἐπιρρώομαι 1.2); c. acc. cogn., χορὸν ἐρρώσαντο they ply the dance, h.Ven. 261; ὑπὸ ῥώοντο ἄνακτι they moved supporting their lord, Il. 18.417; κνῆμαι ῥώοντο, γούνατα ἐρρώσαντο, ib. 411, Od. 23.3; also of horses’ manes, ἐρρώοντο μετὰ πνοιῇς ἀνέμοιο waved streaming in the wind, Il. 23.367.

altes ep. dep. med., sich kräftig, heftig, schnell bewegen, schnell gehen, eilen, sich mit Anstrengung bewegen, von Kriegern, anstürmen, heraneilen, Il. 11.50, 16.166 ; vgl. Hes. Sc. 230 ; H.h. Merc. 502 ; περὶ πυρήν, herumlaufen, Od. 24.69 ; von Tanzenden, Il. 24.616 ; auch c. accus., χορὸν ἐρρώσαντο, sie bewegten, schwangen den Reigen, H.h. Ven. 262 ; ῥώοντο ἄνακτι, sie strengten sich für den Herrn an, Il. 18.417 ; κνῆμαι, γούνατα, die Füße bewegten sich kräftig, mit Anstrengung, 18.411, Od. 23.3 ; auch von den Haaren, ἐρρώοντο μετὰ πνοιῇς ἀνέμοιο, sie bewegten sich, flatterten nach dem Hauche des Windes, Il. 23.367. Hom. braucht übh. nur ἐρρώοντο, ῥώοντο u. ἐρρώσαντο, Il. 24.616, Od. 23.3 ; Nic. hat auch ῥώετο, Ther. 351.