'ου (τὸ) :
      1 rose, HH. Cer. 6 ; THGN. 537, etc. ; PD. I. 4, 31 ; HDT. 8, 138 ; ATT. ; fig. ῥόδα μ' εἴρηκας, AR. Nub. 910, ce sont des roses que tu me dis là, càd. des choses délicieuses ;
      2 p. ext. jardin de roses, COL. 348 ; fig. PHÉRÉCR. (Com. fr. 2, 299).

➳ Éol. βρόδον, SAPPH. fr. 68 (19) Bgk.

Étym. cf. lat. rosa.

'

τό, metaplast. dat. pl. ῥοδέεσσι v.l. in A.R. 3.1020 : — rose, first in h.Cer. 6, cf. Thgn. 537, Pi. I. 4 (3).18 (36), Hdt. 8.138, IG1². 289; Aeol. βρόδον; mostly of Rosa gallica, red rose, Thphr. HP 6.6.4, etc. ; ῥ. ἑκατοντάφυλλον, Rosa centifolia, cabbage rose, ibid. ; ῥ. ἄγριον, Rosa dumetorum, wild rose, ib. 6.2.1; metaph, ῥόδα μ’ εἴρηκας you΄ve spoken roses of me, have said all things sweet and beautiful, Ar. Nu. 910; πάττε πολλοῖς τοῖς ῥόδοις ib. 1330; prov., ὗς διὰ ῥόδων ΄a bull in a china shop΄, CratesCom. 4. = ῥοδωνιά, Coluth. 348. Ῥόδα, τά, = ῥοδισμός, Rev.Hist.Rel. 97.275 (Bulgaria).
pudenda muliebria, Pherecr. 108.29.

τό, die Rose ; zuerst H.h. Cer. 6 ; Theogn. 537 ; φοινίκεα, Pind. I. 3.36 ; ῥόδοις ἐστεφανωμένος, Ar. Eq. 961, der auch ῥόδα μ' εἴρηκας verbindet, Nub. 900 ; Folgde : auch in Prosa überall ; der Rosengarten, Coluth. 341. – Auch die weibliche Scham, κόραι τὰ ῥόδα κεκαρμέναι, Pherecrat. bei Ath. VI.269b. – Um ῥοδέεσσι bei Ap.Rh. 3.1020 zu erklären, hat man auch einen nom. τὸ ῥόδος angenommen. – S. ῥοδέα.