ης, ες :
   I qui a un courant, d’où :
      1 au courant impétueux, THC. 4, 24 ; ARSTT. Meteor. 2, 8, 8 ; τὸ ῥοῶδες, courant impétueux, d’où coulent des eaux (hauteur, etc.) STR. 362 ; EL. N.A. 14, 24 ;
      2 arrosé par des eaux courantes, ARSTT. H.A. 9, 37, 9 ; cf. TH. C.P. 3, 3, 4 ;
   II qui a un écoulement, d’où :
      1 accompagné d’un écoulement d’humeur, HPC. Epid. 1, 943 ;
      2 malade d’un flux de ventre, HPC. Aër. 281 ;
   III qui menace de tomber, en parl. d’un fruit, TH. C.P. 5, 9, 10.

Étym. ῥόος, -ωδης.

ες, like a pomegranate, Thphr. HP 3.18.13.

ες, with a strong stream, running violently, of a sea in which there are strong currents, Th. 4.24, Arist. Mete. 366a25; τὸ μάλιστα ῥ. τοῦ πελάγους Ael. NA 7.24; hence, of rocks, promontories, etc., exposed to such seas, κρημνός Str. 8.5.1; ἄκραι Ael. NA 14.24; τόποι ῥ. regions of rapid currents, Arist. HA 621a16, cf. Thphr. CP 3.3.4.
Medic., running, ὀφθαλμίαι Hp. Epid. 1.5; of persons, affected with diarrhoea or other fluxes, Id. Aër. 3; αἱ ὑπέρλευκοι ῥοωδέστεραι Id. Mul. 2.111; ῥ. νόσος ibid. (but metaph in Ph. 1.698, cf. 2.428); πυρετοὶ ῥ. Dsc. 5.26; πυρετὸς ῥ. Gal. 19.399. Adv., ῥοωδῶς πυρέσσειν Cass. Pr. 70. as Methodic t. t., ῥ. νόσημα, opp. στεγνόν, Gal. Sect. Intr. 6; πάθος Sor. 1.29, 2.45.
falling off, καρπός Thphr. CP 5.9.10.

ες,
1) flüssig, fließend, triefend, auch flutend, wogend, strömend, heftig fließend, reißend ; θάλασσα, Thuc. 4.24, ῥοώδεσι καὶ βαθέσι τόποις, Arist. H.A. 9.37 ; τὸ μάλιστα ῥοῶδες καὶ βίαιον τοῦ πελάγους, Ael. H.A. 7.24 ; a.Sp., wie Plut.
2) dem Fluß, bes. dem Bauchfluß unterworfen, daran leidend, den Fluß verursachend, sp. Medic.