'ή, όν :
   I dit, càd. :
      1 déclaré, avoué : μὴ ῥητῇ, adv., non ouvertement, CIA. 2, 844, 12 (commenc. du 4^e siècle av. J.C.) ; v. Meisterh. p. 114, § 57, 1, note 1046 ;
      2 exprimé, désigné, convenu : μισθῷ ἐπὶ ῥητῷ, IL. 21, 445, à un prix convenu ; χρόνος ῥητός, HDT. 1, 77, temps fixé ; ἡμέραι ῥηταί, THC. 6, 29, jours fixés ; cf. ESCHL. 71, 12, etc. ; τὸ ῥητόν, convention, condition : ἐπὶ ῥητοῖσι, HDT. 5, 57 ; ἐπὶ ῥητοῖς, THC. 1, 122 ; ISOCR. 362 d ; AND. 26, 75 ; PLAT. Conv. 213 a, à certaines conditions ;
      3 cité : τὸ ῥητόν, SEXT. M. 3, 36, etc. passage d’un auteur ; particul. texte de l’Écriture, CLÉM. 1, 296 a, etc. Migne ;
      4 connu, célèbre, HÉS. O. 4 ;
   II qu’on peut dire, d’où :
      1 qu’on peut prononcer, PLAT. Theæt. 202 b ;
      2 qu’on peut divulguer, ESCHL. Pr. 765 ; SOPH. O.R. 993, 1289, etc. ; EUR. I.T. 938 ; ῥητὸν ἄρρητόν τ' ἔπος, SOPH. O.C. 1001, ce qu’on peut dire et ce qu’il faut taire, càd. le profane et le sacré ou le bien et le mal ;
      3 t. de philos. et de math. ce qu’il est raisonnable de dire, rationnel, PLAT. Ep. 341 c ;
      4 t. de math. τὰ ῥητά, les quantités rationnelles, p. opp. à ἄλογα, PLAT. Rsp. 546 c, Hipp. ma. 303 b ; EUCL. Elem. 10, def. 3 et 4, etc. ;
      5 en gén. une chose, quelque chose, SPT. Ex. 9, 4.

Étym. vb. de εἴρω² ; cf. ῥῆμα, ῥήτωρ.

'

ή, όν, (< ἐρῶ) stated, specified, covenanted, μισθῷ ἔπι ῥ. Il. 21.445; παρεῖναι ἐς χρόνον ῥ. Hdt. 1.77, cf. Aeschin. 3.124; ἐν ἡμέραις ῥ. Th. 6.29; ἐπὶ ῥητοῖς γέρασι πατρικαὶ βασιλεῖαι Id. 1.13; ῥ. ἀργύριον a stated sum, Id. 2.7, 4.69; ἐπὶ ῥητοῖσι, Att. ἐπὶ ῥητοῖς, on stated terms, on certain conditions, according to covenant, Hdt. 5.57, E. Hipp. 459, Th. 1.122, And. 3.22, al. ; παρέσεσθαι εἰς ῥ. ἡμέραν X. HG 3.5.6; ῥ. ἀπόκρισις a distinct, definite answer, Plb. 32.6.7; ῥητόν, τό, fixed date for a lawsuit, PSI 4.463.14 (iii BC), etc. ; so perh. ἀπὸ ῥητῶν IG 12(9).1273 (Euboea, vi BC). Adv. -τῶς expressly, distinctly, Plb. 3.23.5, SIG 685.77 (ii BC), Phld. Rh. 1.105 S., 1 Ep. Ti. 4.1, Gal. 17 (2).427; Sup. ῥητότατα S.E. M. 7.16.
spoken of, famous, ῥητοί τ’ ἄρρητοί τε Hes. Op. 4. of language, in common use (= συνήθης), A.D. Pron. 113.18; φράσις Id. Synt. 39.15. Adv. -τῶς Phld. Rh. 1.161 S.
that may be spoken or told, εἰ ῥητόν, φράσον A. Pr. 765; ἦ ῥητόν· ἢ οὐχὶ θεμιτὸν ἄλλον εἰδέναι ; S. OT 993; αὐδῶν ἀνόσι’ οὐδὲ ῥητά μοι ib. 1289; ῥ. ἄρρητόν τ’ ἔπος Id. OC 1001; δεινὸν γάρ, οὐδὲ ῥ. Id. Ph. 756; cf. ἄρρητος III. 3.
that can be spoken or enunciated, συλλαβή Pl. Tht. 202b, cf. 205d, 205e; διάλεκτοι Phld. Rh. 1.110S. ; οὐ ῥ. κατ’ ἰδίαν αἱ ἐγκλιτικαί A.D. Pron. 36.30; communicable in words, Pl. Ep. 341c.
Math., rational, of magnitudes, opp. surds (< ἄλογα), ῥητὰ πρὸς ἄλληλα Id. R. 546c, Hp. Ma. 303b, cf. Euc. 10 Deff. 3 and 4, Hero Def. 128; in Metric, ῥ. πούς, opp. ἄλογος, Aristid.Quint. 1.14; v. ἄρρητος IV. τὸ ῥ.
the precise, literal contents of a document, the letter of the law, S.E. M. 2.36, etc. ; ῥητός literal, opp. allegorical, Ph. 1.69, al. = ῥῆμα I. 3, even of a living thing, Hebr. dâvâr, LXX Ex. 9.4.

adj. verb. von *Ῥέω, ἐρῶ,
1) geredet, gesagt, gesprochen, bes. ausdrücklich benannt, festgesetzt, verabredet, μισθός, Il. 21.445, ἐς χρόνον ῥητόν, auf bestimmte, verabredete Zeit, Her. 1.177 ; ῥητά τινα, gewisse verabredete Bedingungen, Valcken Hipp. 461 ; ἐπὶ ῥητοῖσι, unter bestimmten, festgestellten Bedingungen, Her. 5.57 ; Eur. Hipp. 459 ; Thuc. 1.122 u. öfter ; Isocr. 17.19 ; Plat. Symp. 313a, Legg. VIII.850a ; ἐπὶ ῥητοῖς εἰσάγειν, Isae. 6.25 ; Folgde überall ; ῥητόν τι προστίμιον, ausdrücklich bestimmt, Pol. 35.2.15, Sp., wie Luc. ῥητήν τινα ἡμέραν προειπών, Alex. 19.
2) besprochen, berühmt, Hes. O. 4.
3) zu sagen, was man aussprechen darf, was kein Geheimnis ist, im Ggstz von ἄρρητος, εἰ ῥητόν, φράσον, Aesch. Prom. 767 ; οὐ γὰρ ῥητὸν αὐδᾶσθαι τάδε, 768 ; ἦ ῥητόν ; ἢ οὐ θεμιστὸν ἄλλον εἰδέναι, Soph. O.R. 993 ; αὐδῶν ἀνόσι' οὐδὲ ῥητά μοι, 1289 ; ῥητὸν ἢ σιγώμενον, Eur. I.T. 938 ; γνωστὸν ἢ ῥητόν, Plat. Theaet. 205e ; Dem. vrbdt bes. ῥητὰ καὶ ἄρρητα.
4) bei Philosophen und Mathematikern rational, πρὸς ἄλληλα, Plat. Rep. VIII.546c, vgl. Hipp. mai. 303b.
Bei Sp. ist τὸ ῥητόν eine Stelle aus einem Schriftsteller, ein Spruch, S.Emp. adv.phys. 1.54 u. A.
• Adv. ῥητῶς, ausdrücklich, bes. bei wörtlichen Zitaten, S.Emp. oft u. a.Sp.

1. stated, specified , [Iliad by Homer (8th/7th c.BC)]; ἐς χρόνον ῥητόν at a set or stated time, [Herdotus Historicus (Refs 5th c.BC)]; ἡμέραι ῥ. [Thucydides (Refs 5th c.BC)]; ἐπὶ ῥητοῖς γέρασι with fixed prerogatives, [Thucydides (Refs 5th c.BC)]; ῥ. ἀργύριον a stated sum, [Thucydides (Refs 5th c.BC)]; ἐπὶ ῥητοῖς on stated terms, on certain conditions , [Herdotus Historicus (Refs 5th c.BC), Euripides (Refs 5th c.BC)]:—;adverb ῥητῶς, expressly, distinctly , [New Testament (Refs 1st c.AD)]
2. spoken of, known, famous , [Hesiod (8th/7th c.BC)]
3. that may be spoken or told , [Aeschulus Tragicus (6th/5th c.BC), Sophocles Tragicus (Refs 5th c.BC)]; ῥητὸν ἄρρητόν τ᾽ ἔπος, Lat. fas nefasque, [Sophocles Tragicus (Refs 5th c.BC)]
4. in Mathem., ῥητά are rational quantities , opp. to surds ἄλογα); [Plato Philosophus (5th/4th c.BC)] (ML)