'ὥσ·περ, adv. et conj. :
A adv., comme, de même que : marque :
   I une comparaison :
      1 comme, de même que : avec un même verbe exprimé dans les deux prop. : ζῆν ὥσπερ ἤδη ζῇς SOPH. Ph. 1396, vivre comme tu vis déjà ; ἐσῴζετ' ἂν ὥσπερ οὐχὶ σῴζεται, SOPH. Ph. 994, il aurait été sauvé justement comme il ne l’est pas ; d’ord. avec omiss. du verbe dans la 2^e prop. : τοῖς ἠτυχηκόσιν ὥσπερ ἐγώ, DÉM. 1101, 6, à ceux qui sont malheureux comme moi, IL. 4, 264 ; 14, 50 ; OD. 7, 206 ; AR. Ran. 303, etc. ; avec un corrélat. exprimé soit avant : τηλίκου ὥσπερ ἐγών, IL. 24, 487, du même âge que moi ; τοιοῦτος ὥσπερ, PLAT. Prot. 327 d, tel que, etc. ; particul. après ὁ αὐτός, PLAT. Phæd. 86 a, etc. ; après ἴσος, OD. 20, 281 ; après ὅμοιος, ESCHL. Ag. 1311 ; après ὁμοίως, THC. 4, 34 ; soit après : ὥσπερ…, ὧδε, SOPH. O.R. 276, de même que…, de même ; ὥσπερ καί…, οὕτω καί, XÉN. Cyr. 7, 15, 75, etc., de même que aussi…, de même aussi, etc. ; cf. PLAT. Rsp. 354 b ; SOPH. Tr. 475, etc. ; renforcé par une particule : ὥσπερ γε, AR. Nub. 673, justement comme, exactement comme ; ὥσπερ καί, THC. 1, 142, etc., comme aussi, etc. ; dans Hom. qqf. séparé par un ou deux mots : ὡς ἔσεταί περ, OD. 19, 312, comme il sera ; ὡς σύ περ αὐτή, OD. 19, 385, comme toi-même ; ὡς σύ περ ὧδε, IL. 21, 398, ainsi que toi ; ὡς καὶ ἐγώ περ, IL. 6, 477, comme moi-même ; ὥσπερ ἂν εἴ τις ἀσπάζοιτο, XÉN. Cyr. 1, 3, 2, c comme l’aurait embrassé qqn (qui l’aurait connu depuis longtemps), litt. comme qqn l’aurait embrassé, si, etc. ; cf. PLAT. Gorg. 479 a, Prot. 311 b, etc. ; ou avec l’ind. ao. et impf. ATT. ;
      2 que, après un compar. IL. 4, 263 ; XÉN. Hell. 3, 3, 16 ;
   II un état :
      1 dans l’état où, de la façon que : ὥσπερ λέγω, PLAT. Prot. 316 e, comme je dis ; avec un gén. : ὥσπερ ἔχει δόξης, PLAT. Rsp. 612 d, selon son opinion ; avec ἄν : ὥσπερ ἄν τις λέγοι, PLAT. Phæd. 87 b, comme on pourrait dire ;
      2 en tant que, parce que, THC. 7, 18, 80 ; 8, 22, etc. ; XÉN. Ap. 33 ; SOPH. Aj. 1391, etc. ; avec l’inf. ὥσπερ εἰπεῖν, LUC. V.H. 9, comme pour dire ;
   III ὥσπερ ἄν avec le subj. pour exprimer une idée de temps :
      1 tant que : ὥσπερ ἂν ζῶ, SOPH. O.C. 1361, aussi longtemps que je vivrai (sel. d’autres, de qqe façon que je vive) ;
      2 aussitôt, aussitôt que, AR. Pax 14 ;
   IV une explication, un témoignage, une preuve, comme, par exemple : ὅταν χορὸς γίγνηται, ὥσπερ ὁ εἰς Δῆλον πεμπόμενος, XÉN. Mem. 3, 3, 12, lorsqu’on forme un chœur, comme par exemple celui qu’on envoie à Dèlos ; cf. IL. 14, 50 ; SOPH. O.C. 780 ; PLAT. Gorg. 451 a, etc. ;
   V en quelque façon, à peu près : ὥσπερ ἀκονιτί, THC. 4, 73, pour ainsi dire sans effort ; cf. XÉN. An. 3, 1, 14 ; PLAT. Crat. 384 c, Phæd. 88 e, Prot. 346 a, etc. ;
   VI comme si, avec un part. : ὥσπερ ἐγγελῶσα τοῖς ποιουμένοις, SOPH. El. 277, comme s’applaudissant de ce qu’elle avait fait, particul. avec un part. abs. au gén. : ὥσπερ ἐντεταμένου τοῦ σώματος, PLAT. Phæd. 86 b, comme si le corps était tendu ; ὥσπερ ἐξόν, XÉN. An. 3, 1, 14, comme si cela était en notre pouvoir ; ὥσπερ τοῦτο ἐπιτεταγμένον αὐτοῖς, XÉN. Conv. 1, 4, comme si cela leur avait été ordonné ;
B conj. afin que, pour que : φάλαγγα ἔχοντες, ὥσπερ ἰσχυρότεροι ἂν εἴητε, XÉN. Cyr. 7, 1, 11, ayant une troupe rangée, pour que vous soyez plus forts.

Étym. ὡς, περ.

'

or ὥς περ, Adv. of Manner, like as, even as, ζῆν ὥ. ἤδη ζῇς S. Ph. 1396; ἐσῴζετ’ ἂν…, ὥ. οὐχὶ σῴζεται Id. El. 994; but the Verb is more often left to be supplied, οὔ τι κατακρύπτουσιν…, ὥ. Κύκλωπες Od. 7.206, cf. 2.333, Il. 4.263, 14.50; ἔξεστί θ΄, ὥ. Ἡγέλοχος, ἡμῖν λέγειν… Ar. Ra. 303; τεταγμένοι ὥ. ἔμελλον Th. 4.93; τοῖς ἠτυχηκόσιν ὥ. ἐγώ D. 45.1; Hom. freq. puts a word between ὡς and περ, e.g. ὡς σύ περ αὐτή, ὡς τὸ πάρος περ, ὡς ἔσεταί περ Od. 19.385, Il. 5.806, 1.211; as for instance, ὅταν χορὸς… γίγνηται, ὥ. <ὁ> εἰς Η̂λον πεμπόμενος X. Mem. 3.3.12; ὥσπερ differs from ὡς in Hom., in that it seldom has an antecedent expressed, as in Il. 24.487, τηλίκου ὥ. ἐγών· also in Hes. Th. 402, ὣς δ’ αὔτως…, ὥ. ὑπέστη· but in Trag. and Att. ὥ. is very freq. after demonstr. words; before οὕτως, Meliss. 3, Ar. Av. 188; after it, S. Tr. 475, etc. ; ὥ. καὶ…, οὕτω καὶ… X. Cyr. 7.5.75, cf. Pl. R. 354b; ὥ…, ὧδε… S. OT 276; τοιοῦτος ὥ. Pl. Prt. 327d; αὐτοῦ ὥ. εἶχον just as they were, then and there, Hdt. 2.121. δ΄, cf. S. Ant. 1235; εὐθὺς ὥ. εἶχεν X. An. 4.1.19; εὐθὺς ὥ. ἔτυχε Id. HG 3.1.19; τὰν τράπεζαν κάτθετε ὥ. ἔχει Sophr. in PSI 11.1214a2; καὶ τὸν δαελὸν σβῆτε ὥ. ἔχει on the spot, ib. 14; c. gen., ὥ. ἔχει δόξης Pl. R. 612d; strengthd., ὥ. γε just exactly as, Ar. Nu. 673; ὥ. καί even as, ὡς καὶ ἐγώ περ Il. 6.477; ὥ. καὶ ἄλλο τι Th. 1.142, etc. ; ὥ. also follows ἴσος, in Od. 20.282, μοῖραν… ἴσην, ὡς αὐτοί περ ἐλάγχανον, cf. S. El. 533; so after ὁ αὐτός, Pl. Phd. 86a, D. 9.33; after ὅμοιος, ὅμοιος ἀτμὸς ὥ. ἐκ τάφου πρέπει A. Ag. 1311, cf. Th. 4.34. ὥσπερ ἄν c. subj., v. infr. III; c. opt., ὥσπερ ἄν τις… λέγοι Pl. Phd. 87b, cf. X. HG 3.1.14; cf. ὡσπερεί II. to limit or modify an assertion or apologize for a metaphor, as it were, so to speak, ὥ. ἀκονιτί Th. 4.73; τὸν ἐγκέφαλον ὥ. σεσεῖσθαί μοι δοκεῖς Ar. Nu. 1276, cf. Pax 234; ἅμα μὲν… ὥ. ὑπεφθόνει X. Cyr. 4.1.13, cf. Pl. Phdr. 270d, Cra. 384c; in later Gk. sts. after the word to which it refers, ἐσφιγμένον ὥ. Porph. Chr. 26; βάθρον ὥ. Sch. Pi. O. 8.33; στέφανος ὥ. τῶν πόλεων τὰ τείχη ib. 42; freq. with parts., ὥ. ἐγγελῶσα S. El. 277; ὥ. ἐντεταμένου τοῦ σώματος Pl. Phd. 86b; ὥ. τι τῶν ἄλλων εὐλόγως πεποιηκότες as if they had done, Lys. 12.7; ὥ. ἐξόν as if it were in our power, X. An. 3.1.14; σιωπῇ ἐδείπνουν, ὥ. τοῦτο ἐπιτεταγμένον αὐτοῖς Id. Smp. 1.11, cf. Mem. 2.3.3; with a change of construction, ὥ. τὸν ἀριθμὸν τοῦτον ἔχοντα ἀνάγκην…, καὶ οὔτε… οἷόν τε εἴη γενέσθαι Id. HG 2.3.19; τὴν ὥ. ἐπὶ τοῦ δίφρου ἕδραν a seat like that used in the chariot, Id. Eq. 7.5. rarely of Time, ὥσπερ ἄν = ἕως ἄν, so long as, or however long (cf. ὡς Ad. 2), ὥσπερ ἂν ζῶ S. OC 1361 (sed leg. ἕωσπερ).
as soon as, Ar. Pax 24. after a Comp. (cf. ὡς Ab. 1.4); οὐ μείους ὥ. χίλιοι Xenoph. 3.4; ἧττον… ὥ. X. HG 2.3.16. — Cf. ὡσπερεί, ὥσπερ οὖν.

adv., so wie, gleich wie, eine Vergleichung einleitend ; Il. 4.263, 14.50, 24.487, Od. 2.333, 7.206 u. sonst ; auch setzt Hom. häufig ein Wort dazwischen, ὡς σύ περ, ὡς τοπαρός περ u. ä., wodurch deutlich wird, daß ὡς u. περ jedes in seiner eigentlichen Bedeutung zu nehmen sind ; so auch Pind., Tragg. u. in Prosa überall. Bei Hom. fängt es immer den vergleichenden Satz an und bezieht sich nur auf ein vorhergehendes Demonstrativum ; bei Hes. Th. 402 bezieht es sich auf ὡς δ' αὔτως ; = wie zum Beispiel, Soph. O.C. 780 Plat. Gorg. 451a, Rep. IV.420c u. öfter ; auch ὥσπερ ἄν c. conj., wie ὡς ἄν, Soph. O.C. 1363. Man bemerke bes. den Gebrauch des ὥσπερ nach ὁ αὐτός, εἴ τις διϊσχυρίζοιτο τῷ αὐτῷ λόγῳ ὥσπερ σύ Plat. Phaed. 86a, vgl. Legg. II.671c, Lys. 209c. In Zwischensätzen steht ὥσπερ mit dem partic. wie ὡς, σιωπῇ ἐδείπνουν ὥσπερ τοῦτο ἐπιτεταγμένον αὐτοῖς, als wie es ihnen befohlen, Xen. Symp. 1.4, vgl. Mem. 2.3.3. – Gleichsam, fast, beinahe, s. Heind. Plat. Crat. 384c, Phaed. 88e u. Krüger Xen. An. 3.1.14.

ὥσ-περ
adv.,
just as, even as: Mat.6:2 20:28, Act.3:17, 1Co.8:5, 1Th.5:3 al.; in protasis, with οὕτως (καί) in apodosis: Mat.12:40, Luk.17:24, Jhn.5:21, Rom.5:19, Gal.4:29, Jas.2:26, al
(AS)