'ὡσ·αύτως, adv., de même, ainsi, également, de la même manière, chez Hom. touj. séparé par δέ : ὣς δ' αὔτως (ou αὕτως) IL. 3, 339 ; 7, 430 ; 9, 195 ; 10, 25 ; OD. 6, 166 ; 9, 31 ; 20, 238, etc. ; de même qqf. en prose, HDT. 1, 215 ; 2, 67, etc. ; XÉN. Hell. 2, 2, 9 ; Cyr. 2, 1, 22 ; etc. ; PLAT. Phæd. 102 e, etc. ; mais d’ordin. non séparé, XÉN. Cyr. 1, 1, 4 ; 1, 6, 3, etc. ; PLAT. Phil. 56 b ; PLUT. M. 1116 c, etc. ; SPT. Deut. 12, 22 ; NT. Luc. 13, 3 ; après le verbe, XÉN. An. 3, 2, 23 ; SPT. Jud. 8, 8 ; NT. Matth. 20, 5 ; avec omiss. du verbe, XÉN. An. 4, 7, 13 ; 5, 6, 9, etc. ; PLAT. Charm. 167 c, Gorg. 474 e, etc. ; en corrélat. avec ὥσπερ, de même que…, de même, XÉN. Vect. 4, 6, etc. ; avec ὡς, placé après, SPT. Deut. 15, 22 ; ou οἷον, PLAT. Phæd. 72 c ; pléonastiq. avec οὕτως, XÉN. Cyr. 1, 1, 4 ; 1, 6, 3 ; PLAT. Phæd. 98 a, etc. ; avec κατὰ ταὐτά, PLAT. Phæd. 78 d, etc. ; Soph. 248 b, etc. ; κατὰ ταὐτό, PLUT. M. 1001 d ; avec ταὐτόν, PLAT. Leg. 868 d, etc. ; p. opp. à ὡς ἑτέρως, ARSTT. Soph. el. 7 ; avec le dat. HDT. 2, 67 ; PLAT. Theæt. 156 c, etc. ; de même avec καί, HDT. 7, 86 ; avec le gén., pour marquer une idée de degré, PLAT. Rsp. 576 d.

Étym. ὡς, αὔτως.

'

Adv. of ὁ αὐτός, in like manner, just so, used by Hom. only at the beginning of clauses with δέ inserted, ὣς δ’ αὔτως… Il. 3.339, Od. 9.31, al. ; also in Hdt. 1.215, al., Pl. Phd. 102e, Arist. Rh. 1386b30, al. ; after Hom., in one word, ὡσαύτως καὶ… in like manner as… Hdt. 7.86, etc. ; c. dat., ὣς δ’ αὔτως τῇσι κυσὶ οἱ ἰχνευταὶ θάπτονται Id. 2.67; πολλοὶ συνεξήκουον ὡ. ἐμοί S. Tr. 372; ὥσπερ γὰρ…, ὡ. δὲ σύ Id. El. 27; opp. ὡς ἑτέρως, Arist. SE 169a31. further strengthd., ὡ. οὕτως so in like manner, Pl. Grg. 460d; ὡ. κατὰ ταὐτά Id. Phd. 78d.

adv. zu ὁ αὐτός (für ὡς αὐτῶς, vgl. Buttmann Lexil. I p. 41), – eben so, auf eben dieselbe Art ; oft bei Her., ὡσαύτως καί 7.86 ; auch zuweilen c. dat., ταῦτα πολλοὶ συνεξήκουον ὡσαύτως ἐμοί Soph. Tr. 371 ; ὥσπερ … ὡσαύτως El. 27 ; Eur. I.T. 833 ; ὡσαύτως τοῖς πολλοῖς Arr.; Ggstz ὡς ἑτέρως Arist. soph.elench. 7, ποῖα ὡσαύτως καὶ ποῖα ὡς ἑτέρως λέγεται ; vgl. πότερον ὡσαύτως ἀεὶ ἔχει κατὰ ταὐτὰ ἢ ἄλλοτ' ὄλλως Plat. Phaed. 78d ; – verstärkt ὡσαύτως οὕτως, ganz auf eben dieselbe Weise, Plat. Gorg. 160d, vgl. Heind. Plat. Phaed. 98a.
Bei Hom. ist es immer durch ein δέ getrennt, ὡς δ' αὔτως statt ὡσαύτως δέ, Il. 3.339, 7.430, Od. 9.31 u. sonst ; in der Od. schrieb Wolf noch ἃς δ' αὕτως, Bekker schreibt ἃς δ' αὔτως, u. so kommt es auch bei Her. 1.215, 2.67 u. sonst, selbst in att. Prosa vor ; vgl. Heind. Plat. Phaedr. p. 102c. – S. oben αὕτως.

ὡσαύτως
adv.,
strengthened for ὡς (in Hom, at the beginning of a clause, in the form ὣς δ᾽ αὔτως, later in one word), in like manner, just so, likewise: Mat.20:5 21:30, 36 25:17, Mrk.14:31, Luk.13:5 20:31, Rom.8:26, 1Ti.5:25, Tit.2:6; with verb to be supplied from context, Mrk.12:21, Luk.22:20, 1Co.11:25, 1Ti.2:9 3:8 3:11, Tit.2:3.†
(AS)