ὠμο·θετέω-ῶ :
      1 placer cru (sur l’autel) càd. dépecer la victime et placer sur l’autel, avant de les cuire, des morceaux de tous ses membres, enveloppés de graisse, IL. 1, 461, etc. ; OD. 3, 458 ;
      2 p. ext. offrir un sacrifice, A.RH. 3, 1033 ;

Moy. c. à l’act. 1, OD. 14, 427.

Étym. ὠ. θετός.

in sacrificing, place the raw pieces duly on the altar, Il. 1.461, 2.424, Od. 3.458; — Med., ὠμοθετεῖτο, πάντων ἀρχόμενος μελέων, ἐς πίονα δημόν 14.427; later, gerlerally, sacrifice, ἀρνειόν A.R. 3.1033 (Act.). (Fr. ὠμός, raw, Eust., however, says (134.35) that some derived it fr. ὦμος shoulder, and expld. it accordingly.)

rohe Stücke Fleisch, rohe Teile, Glieder des zerlegten Opfertieres auf die mit der Fetthaut, δημός, umhüllten Schenkelbeine legen und sie so den Göttern weihen, Hom.; vollständig heißt es μηρούς τ' ἐξέταμον κατά τε κνίσσῃ ἐκάλιψα, δίπτυχα ποιήσαντες, ἐπ' αὐτῶν δ' ὠμοθέτησα, Il. 1.461, 2.424, Od. 3.358 ; auch im med., ὁ, δ' ὠμοθετεῖτο συβώτης, πάντοθεν ἀρχόμενος μελέων, ἐς πίονα δημόν, 14.427 ; später übh. = ein Schlachttier opfern, Ap.Rh. 3.1033 ἀδαίετον ὠμοθετῆσαι.