(impf. ὤδινον, f. ὠδινῶ et ὠδινήσω, ao. ὠδίνησα et ὤδινα ; pass. seul. ao. ὠδινήθην) :
A intr. :
   I éprouver les douleurs de l’enfantement, enfanter avec douleur, abs. IL. 11, 269 ; AR. Th. 502, etc. ; PLAT. Rsp. 395 e ; PLUT. Thes. 20 ; SPT. Esaï. 23, 4 ; 26, 17 ; 48, 10 ; NT. Apoc. 12, 2 ; avec l’acc. EUR. I.A. 1234, etc. ; SPT. Esaï. 51, 2 ; en parl. d’animaux, EL. N.A. 2, 46 ; p. anal. enfanter avec effort, produire, en parl. des abeilles, CHRISTOD. Ecphr. 343 ;
   II p. ext. :
      1 éprouver une douleur violente : ὠδίνων ὀδύνῃσιν, OD. 9, 415, souffrant des douleurs cruelles ; au mor. être dans l’angoisse, être anxieux, SOPH. Aj. 794 ; EUR. Her. 644 ; PLUT. M. 1090 d ; avec un acc. συμφορᾶς βάρος, SOPH. Tr. 325, garder renfermé dans son sein le douloureux fardeau de son infortune ; περί τινος, PLAT. Theæt. 210 b ; ὑπέρ τινος, EUR. Hipp. 258, souffrir pour qqn ;
      2 porter dans son sein, nourrir dans son esprit : τι, PLAT. Theæt. 148 e, 151 b, qqe ch. ; avec un inf. méditer de, HLD. 2, 21 ; εἴς τι, HLD. 5, 32, avoir un ardent désir de qqe ch. ;
B tr. faire trembler (litt. comme une femme dans les douleurs de l’enfantement) acc. SPT. Sir. 43, 16 ;

Moy. (ao. ὠδινησάμην) m. sign. AQU. Ps. 113, 7.

Étym. ὠδίς.

used by early writers only in pres.; fut. ὠδινήσω LXX Hb. 3.10; aor. ὤδινα AP 7.561 (Jul. Aeg.), Opp. C. 1.5, Jul. Or. 2.56d; ὠδίνησα LXX Ps. 7.15; — so aor. Med. and Pass., ὠδινησάμην, -ήθην, Aq. Ps. 113 (114).7, Pr. 8.25 : — to have the pains of childbirth, be in travail, ὡς δ’ ὅταν ὠδίνουσαν ἔχῃ βέλος ὀξὺ γυναῖκα Il. 11.269; ὠδίνειν τρομέω· χαλεπὸν βέλος Εἰλειθυίας Theoc. 27.29, cf. Ar. Th. 502, Ec. 529, Hp. Epid. 5.25, Pl. R. 395e, etc. c. acc., to be in travail of a child, bring forth, E. IA 1234, LXX Ca. 8.5; of animals, ὠ. νεοττούς Ael. NA 2.46; prov., ὤδινεν ὄρος Luc. Hist. Conscr. 23. metaph of any great pain, to be in travail or anguish, of the Cyclops, στενάχων τε καὶ ὠδίνων ὀδύνῃσι Od. 9.415; Κύπριδι AP 7.30 (Antip.Sid.); labour painfully, ὠδίνουσι μέλισσαι ib. 9.363.22 (Mel. (?)); of the mind, to be in the throes or agonies of thought, Pl. Tht. 148e, al. ; κυοῦμέν τε καὶ ὠ. περὶ ἐπιστήμης ib. 210b; ὑπὲρ δισσῶν μίαν ὠδίνειν ψυχήν E. Hipp. 258 (anap.); ὥστε μ’ ὠδίνειν τί φῄς what you mean, S. Aj. 794, cf. E. Heracl. 644; ὠδίνειν εἴς τι to long painfully for a thing, Hld. 5.32; c. inf., Id. 2.21, Him. Ecl. 13.38, Or. 4.1; c. acc., Hld. 10.31; ἔξοδον Chor. 42.20 p. 517 F.-R.
worry, fuss, ὠδίνοντα μήποτε λήγειν περὶ τοῦ σώματος Pl. R. 407c. c. acc., to be in travail with, συμφορᾶς βάρος S. Tr. 325; τὴν καύχησιν τὴν σοφιστικήν Epicur. Fr. 93, cf. AP 9.578 (Leo Phil.) (where ὧν is in the case of the anteced. by attraction).
Causal, cause to quiver, as in travail, φωνὴ βροντῆς ὠδίνησε γῆν LXX Si. 43.17 (18) cod. Alex.

1) Geburtsschmerzen, Geburtswehen haben, unter Schmerzen gebären, u. übh. gebären ; Il. 11.269 ; Eur. I.A. 1234 ; Ar. Th. 502 ; Sp., ὠδίνουσι γυναῖκες Plut. Thes. 20 ; τὸν ὠδίνοντα λόχον Lycophr. 342. – mit Mühe arbeiten, Mel. 110 (IX.363), Col. 97.
2) übh. heftige Schmerzen empfinden, στενάχων τε καὶ ὠδίνων ὀδύνῃσιν Od. 9.415 vom Zyklopen ; sich ängstigen, ὥστε μ' ὠδίνειν τί φῄς Soph. Aj. 781 ; αἰὲν ὠδίνουσα συμφορᾶς βάρος Trach. 324.
3) übertr., mit Etwas schwanger gehen, Etwas im Sinne haben, Etwas vorhaben ; Plat. Theaet. 148c, 210b ; c. inf., Hel. 2.21.

ὠδίνω
[in LXX chiefly for חוּל, also for חָבַל pi., etc. ;]
to have birthpangs, to travail: Gal.4:27 (LXX), Rev.12:2; metaph., Gal.4:19 (cf. συν-ωδίνω).†
(AS)