ος, ον :
      1 pass. qu’on regarde en dessous, avec défiance, d’où suspect, abs. ESCHL. Ag. 1637 ; p. opp. à πιστός, THC. 3, 82 ; ὕπ. τινι, THC. 4, 103, 104, etc. ; EUR. El. 644, suspect à qqn ; τινος, PLUT. Pomp. 56 ; ou ἐπί τινι, LUC. Cal. 29, suspect de qqe ch. ; avec un inf. suspect de, etc. THC. 6, 75 ; en parl. de choses, EUR. I.T. 1334 ; XÉN. Cyr. 2, 4, 16, etc. ; ὕποπτον καθεστήκει, THC. 4, 71, il y avait lieu de se défier ; ὕποπτον καθεστήκει, avec l’inf. THC. 4, 78, il y avait lieu de se défier que, etc. ; τὰ ὕποπτα, PLUT. Galb. 24, les lieux suspects ;
      2 act. soupçonneux, méfiant : τινος, EUR. Hec. 1135, qui redoute qqe ch. ; πρός τινα, PLUT. Artax. 74, soupçonneux ou défiant à l’égard de qqn ; πρός τι, ARÉT. Caus. m. diut. 1, 5, soupçonneux à l’égard de qqe ch. ; εἰς ὕποπτα μὴ μόλῃς ἐμοί, EUR. El. 345, n’entre pas en défiance à mon égard ; τὸ ὕποπτον, THC. 1, 90 ; 6, 89 ; PLUT. Cleom. 36 ; HDN 4, 1, 3, la défiance ; adv., ὕποπτον, LUC. As. 46, avec méfiance.

• Cp. ὑποπτότερος, PHILSTR. V. Ap. 7, 11.

Étym. ὑπόψομαι, fut. de ὑφοράω.

ον, (ὑφοράω, fut. ὑπόψομαι) viewed with suspicion or jealousy, of persons, A. Ag. 1637; opp. πιστός (trusted), Th. 3.82; c. dat., an object of suspicion to one, πόλει E. El. 644, cf. Th. 4.103, 104, etc. ; ὕ. τινός suspected in relation to a thing, Plu. Pomp. 56; ἐπί τινι Luc. Cal. 29; c. inf., ὑ. αὐτοῖς μὴ προθύμως πέμψαι suspected by them of not having sent…, Th. 6.75. of things, τάδ’ ἦν ὕποπτα E. IT 1334; τούτων ὑπόπτων ὄντων Antipho 2.2.4, cf. Epicur. Sent. 13, Sammelb. 5761.22 (i AD); ὕ. ἂν γένοιτο X. Cyr. 2.4.16; ὕ. καθειστήκει c. inf., it was matter for suspicion to…, Th. 4.78; τὰ ὕ.
suspected defects, Plu. Galb. 24.
expected, foreseen, of ague fits, ὕ. ἡμέρα, προσβολή, Ruf. Fr. 68, Dsc. 5.113. Adv., -τως διακεῖσθαι or ἔχειν to lie under suspicion, τινι Th. 8.68, X. HG 2.3.40. Act., suspecting, fearing, c. gen., ἁλώσεως E. Hec. 1135; πρὸς φαρμακίην ὕ. Aret. SD 1.5, etc. ; τὸ ὕ.
suspicion, jealousy, τὸ ὕ. τῆς γνώμης Th. 1.90, cf. Plu. Cleom. 36, Hdn. 4.1.1; τῷ ὑ. μου from suspicion of me, Th. 6.89; εἰς ὕποπτα μὴ μόλῃς ἐμοί E. El. 345. Adv., with suspicion, -τως ἀποδέχεσθαι πάντα Th. 6.53, cf. 8.66; ὑ. ἔχειν πρός τινα Isoc. 8.112, D. 19.132; περὶ τὰ προσφερόμενα Arist. Pr. 926b22. of a horse, = ὑπόπτης 2, Poll. 1.197.

1) eigtl. von unten angesehen, verdächtig ; ἐχθρός Aesch. Ag. 1620 ; ὕποπτος οὖσα γιγνώσκει πόλει Eur. El. 644 ; zu argwöhnen, zu befürchten, τάδ' ἦν ὕποπτα I.T. 1334 ; εἰς ὕποπτα μὴ μόλοις ἐμοί El. 345, vgl. Phoen. 1216 ; ὕποπτον καθειστήκει Thuc. 4.78 ; τινί, 4.103 ; ἐπί τινι, Luc. Calumn. 29 ; auch τινός, Plut. Pomp. 56 ; • adv., ὑπόπτως ἔχειν τινί, Einem verdächtig sein. Xen. Hell. 2.3.40, wie διακεῖσθαι Thuc. 8.68.
2) akt. argwöhnisch, befürchtend ; ἁλώσεως, die Eroberung befürchtend, Eur. Hec. 1125 ; τὸ ὕποπτον, Argwohn, Thuc. 1.85, vgl. 1.20 ; • adv., ὑπόπτως ἔχειν πρὸς Φίλιππον Dem. 19.132, wie Pol. 3.11.3 ; πρός τινα, Plut. Alex. 74.