ου (ὁ) :
      1 pilon à mortier, HÉS. O. 421 ; HDT. 1, 200 ; prov. ὑπέρου περιστροφή, HSCH. ou mieux περιτροπή, PLAT. Theæt. 209 e ; PLAT. COM. 2-2, 616 Mein. ; PLUT. M. 1072 b, etc. mouvement d’un pilon qu’on tourne, càd. mouvement qu’on se donne sans avancer (cf. franç. piétiner sur place) ; ὑπέρου φαλακρότερος, SYN. plus chauve qu’un pilon ;
      2 p. anal. massue, PLUT. Alex. 63 ; LUC. Demon. 48 ;
      3 instrument de chirurgie pour remettre en place un membre déboîté, HPC. 760 h.

Étym. cf. ὕπερον.

ὁ, or ὕπερον, τό, v. infr. : — pestle, ὕπερον δὲ τρίπηχυν Hes. Op. 423; λεήναντες ὑπέροισι Hdt. 1.200; ὑπέρου μοι περιτροπὴ γενήσεται, prov. of never-ending and ineffectual labour, Pl.Com. 1, cf. Pl. Tht. 209e, Philem. 30, Plu. 2.1072b; so εἰ ἐς ὅλμον ὕδωρ ἐκχέας ὑπέρῳ σιδηρῷ πτίττοι Luc. Herm. 79; ὕπερα σιδηρᾶ Poll. 7.107, with which Bgk. compared… έροις σιδηροῖς, the mutilated title of a successful comedy in IG 14.1097.
anything shaped like a pestle, club, cudgel, Plu. Alex. 63, Luc. Demon. 48.
lever for stretching dislocated joints, Hp. Fract. 13, al. like πηνίον, a pupa of a geometrid moth, Arist. HA 551b6. — The form ὕπερον, τό, is found in Hesperia 5.383 (Athens, v BC, pl.), Hp. Art. 5, 78, Plb. 1.22.7, PRyl. 167.14 (pl., i AD), Luc. Philops. 35, Poll. 1.245, 7.107, 10.114, EM 779.48; whereas none of the other passages in which the word occurs prove anything about the gender, except Hes. l.c. ; whence it has been suggested that τρίπηχυ should be read there, and ὕπερον, τό, received as the only form.

ὁ,
1) die Mörserkeule ; Hes. O. 425 ; Her. 1.200. sprichwörtlich ὑπέρου περιστροφή oder περιτροπή, von Einem, der sich stets in demselben Kreise herumdreht, immer von derselben Sache spricht, Plat. Theaet. 209d. S. auch ὕπερον.
2) der Türklopfer, VLL.