ωπος (ὁ) :
      1 hydropisie, HPC. Aph. 1248, 1249 ;
      2 amas d’eau qui s’écoule avant la sortie du fœtus, ARSTT. H.A. 7, 9, 4.

Étym. ὕδωρ, -ωψ ; cf. αἱμάλωψ, θυμάλωψ, etc.

ωπος (ὁ, ἡ) hydropique, HPC. 557, 50 ; 1046 b.

Étym. v. ὕδρωψ¹.

ωπος, ὁ, (< ὕδωρ) dropsy, Hp. Aph. 3.22 (pl.), IG4²(1).122.1, 123.33 (Epid., iv BC), Epicur. Fr. 190, Sor. 2.37, etc. ; ὕ. ξηρός Hp. Aph. 4.11; he distinguishes two kinds, ὁ ὑποσαρκίδιος (v.l. ὑπὸ τῇ σαρκί) and ὁ μετ’ ἐμφυσημάτων, Acut. (Sp.) 52. ὕ, εἰς ἀμίδα diabetes, Gal. 7.81.
any watery discharge, e.g.
discharge before parturition, Arist. HA 587a6, Cleophant. ap. Sor. 2.53; cf. πρόφορος II.
a dropsical person, Hp. Int. 47 (dub.l.), Epid. 2.5.13 — in which sense Dsc. ap. Gal. 19.148 read ὑδρώψ (oxyt.).
one of the four humours, aqueous humour, Hp. Morb. 4.32, al.

ωπος, auch οπος, ὁ,
1) Wassersucht, Hippocr. u. a. Medic.
2) jede unreine Flüssigkeit ; Hippocr.; Arist. H.A. 7.9.
3) der Wassersüchtige, in welcher Bdtg genauere Gramm. ὑδρώψ betonen wollen.