'ή, όν, haut, élevé : πύργος, IL. 3, 384, haute tour ; τεῖχος, THC. 7, 4, mur élevé ; χώρη ὑψηλή, HDT. 1, 110, région élevée ; ὑψηλὰ χωρία, THC. 3, 97, ou abs. ὑψηλά, PLAT. Leg. 732 c, hauteurs ; ἐν ὑψηλῷ εἶναι, PLUT. Eum. 17, être sur une hauteur ; ἀφ' ὑψηλοῦ, PLAT. Theæt. 175 d, d’une hauteur, d’en haut ; fig. :
      1 en parl. du caractère, PLUT. Dio. 4 ; LUC. Nigr. 25 ; en parl. des pensées, du style, LGN 40, 2 ; 43, 3 ; DH. Lys. 13 ; PLUT. Per. 5 ; en parl. de la prospérité, de la gloire, etc. PD. O. 2, 38 ; 5, 1, etc. ; EUR. Hel. 418, etc. ; τὰ ὑψηλά, EUR. Her. 613, les sommets ;
      2 en mauv. part, hautain, fier, orgueilleux, SOPH. Aj. 1230 ; EUR. Hipp. 730 ; PLAT. Rsp. 494 d.

• Cp. -ότερος, THC. 7, 4 ; XÉN. Hell. 6, 2, 29 ; LUC. Nigr. 25 ; LGN 43, 3, etc. ; • Sup. -ότατος, ATT. ; irrég. -έστατος, PAUS. 5, 13, 9.

Étym. ὕψος.

'

ή, όν (also -ός, όν Demetr. Troezen. 1 Diels); Comp. and Sup. -ότερος, -ότατος, and irreg. ὑψηλέστατος Paus. 5.13.9; (< ὕψι, ὕψος) : — high, lofty, θάλαμος Od. 1.426; πύργος Il. 3.384, etc. ; of a highland country, χώρη ὀρεινὴ… καὶ ὑψηλή Hdt. 1.110; ὑψλὰ χωρία Th. 3.97; and ὑψηλά alone, Pl. Lg. 732c; ἐφ’ ὑψηλοῦ εἶναι, καθῆσθαι, X. HG 4.5.4, Luc. Rh. Pr. 6; ἐν ὑψηλῷ τινι καταστάς Plu. Eum. 17; ἀπὸ ὑψηλοῦ κρεμασθείς Pl. Tht. 175d; ἀφ’ ὑψηλοτέρου καθορῶντες X. HG 6.2.29; ἐποικοδομήσαντες ὑψηλότερον [τὸ τεῖχος] Th. 7.4. Adv., -λῶς καθήμενος Pherecr. 64. metaph, high, lofty, stately, proud, ὄλβος, ἀρεταί, κλέος, Pi. O. 2.22, 5.1, P. 3.111; τέχνη θεσπεσία τις καὶ ὑ. Pl. Euthd. 289e; ὑ. καὶ χαύνη ἐλπίς Id. Ep. 341e; ὑψηλὰ κομπεῖν talk high and boastfully, S. Aj. 1230. of persons, opp. δυσδαίμων, E. Hel. 418; ἀφ’ ὑψηλῶν βραχὺν ᾤκισε Id. Heracl. 613 (lyr.); ἐπὶ τοῖς ἐμοῖς κακοῖς ὑ. εἶναι Id. Hipp. 730; ἐπὶ τούτοις ὑ. ἐξαρεῖν αὑτόν Pl. R. 494d, cf. And. 3.7, Aeschin. 2.174; [δαίμονα] ὑ. αἴρειν E. Supp. 555; τὸ νέον ἅπαν ὑ. καὶ θρασύ Metrod. Fr. 57; αὑτὸν παρέχειν ὑψηλότερον λημμάτων Luc. Nigr. 25; ὑ. τῷ ἤθει Plu. Dio 4.
upraised, i.e.
mighty, ἐν βραχίονι λῷ LXX Ex. 6.1, al. of poets, sublime, Longin. 40.2; τὰ ὑψηλότερα the loftier, sublimer thoughts or language, Id. 43.3; ὑ. λέξις, λόγος, D.H. Lys. 13, Plu. Per. 5. Adv. -λῶς Gal. 10.12.

hoch, hoch gebaut, gelegen, erhaben ; θάλαμος Od. 1.426 ; πύργος Il. 3.384, u. öfter ; so von Gebäuden, wie Bergen, Bäumen u. vgl., von einem bergigen Hochlande, Her. 1.110 u. sonst in Prosa, in diesem eigtl. Sinne ; ὄλβος, κλέος, Pind. Ol. 2.22, P. 3.111 ; ἀρεταί Ol. 5.1, I. 4.45 ; στέγη Aesch. Ag. 871, u. A.; auch übertr., ὑψήλ' ἐκόμπεις Soph. Aj. 1209 ; ἵν' εἰδῇ μὴ 'πὶ τοῖς ἐμοῖς κακοῖς ὑψηλὸς εἶναι Eur. Hipp. 730 ; ὁ ὄλβιός νιν ὑψηλὸν αἴρει Suppl. 555 ; ἡ εἰρήνη τὸν δῆμον ὑψηλὸν ἦρε Andoc. 3.7 ; Aesch. 2.174.

ὑψηλός, -ή, -όν
[in LXX chiefly for בָּמָה, also for בָּמָה, רוּם, etc. ;]
high, lofty: ὄρος, Mat.4:8 17:1, Mrk.9:2, Rev.21:10; τεῖχος, Rev.21:12; μετὰ βραχίονος., figuratively, Act.13:17 (cf. Exo.6:6, al); pl., ὑψηλά, of heaven (Psa.93:4, Isa.33:5, al.), Heb.1:3; compar., ὑψηλότερος τ. οὐρανῶν, Heb.7:26. Metaph: Luk.16:15; ὑψηλὰ ψρσνεῖν, Rom.11:20 12:16, 1Ti.6:17 (WH, txt., ὑψηλοφρονείν).†
(AS)