ὑφ·ίστημι :
   I tr. (aux temps suiv. prés., impf., f. ὑποστήσω, ao.1 ὑπέστησα) :
      1 dresser sous, placer sous ou à côté de, HDT. 4, 152 ; 5, 16 ; προθύρῳ κίονας, PD. O. 6, 1, placer des colonnes sous un vestibule ; ἐρείσματα, ARSTT. H.A. 9, 40, poser des appuis sous qqe ch. ; θεμέλιον, ARR. Epict. 2, 15, 9, poser un fondement ; τὴν ἀριστερὰν χεῖρα, ATH. 241 d, placer la main gauche sous qqe ch. ; placer secrètement, placer en embuscade, acc. HDT. 5, 92 ;
      2 poser comme fondement, d’où alléguer : γνώμας σοφάς, SOPH. Aj. 1091, de sages avis ;
   II intr. (aux temps suiv. : ao.2, pf. et pl.q.pf.) (v. ci-dessous, moy. B) ;

Moy. ὑφίσταμαι :
A tr. (aux temps suiv. : prés., impf., f. ὑποστήσομαι, ao. ὑπεστησάμην) :
      1 mettre sous, poser comme fondement, supposer : ὑποθέσεις, POL. 7, 7, 6, établir des hypothèses, faire des suppositions ; avec un déterminat. : ἄφθαρτον τὸν κόσμον, DS. 1, 6, supposer le monde incorruptible ; cf. DL. 2, 86 ; SEXT. M. 1, 14, p. 373 ; Log. 2, 11, p. 461 ; avec une prop. inf. DS. 1, 11 ; au pass. SEXT. adv. Eth. 11, 113 ;
      2 mettre à l’encontre, opposer : τὸν τρόπον τῇ τινος ἀλαζονείᾳ, XÉN. Ages. 9, 1, opposer sa manière de vivre à l’ostentation de qqn ;
B intr. (aux temps suiv. : prés., impf., f. ὑποστήσομαι, ao.2 act. ὑπέστην, pf. ὑφέστηκα, pl.q.pf. ὑφειστήκειν) :
   I se mettre sous : τειχίον, PLAT. Rsp. 496 d, s’avancer au pied d’un mur ; fig. :
      1 se glisser sous : τῷ πλήθει ὑπέστη δέος, POL. 11, 30, 2, la crainte envahit la multitude ;
      2 se charger de, prendre sur soi : πόνον, EUR. Rhes. 157, Suppl. 189 ; DÉM. 158, 1, une fatigue ; ἀρχήν, XÉN. An. 5, 9, 19 et 31, un commandement ; στρατηγίαν, PLUT. Cam. 37, le commandement d’une expédition ; πλοῦν, THC. 4, 28, se charger d’une expédition navale ; πόλεμον, POL. 1, 6, 7, entreprendre une guerre ; rar. avec le dat. THC. 2, 61 ; avec un inf. : ἐξαπατᾶν, DÉM. 363, 6, entreprendre de tromper ; cf. DÉM. 1421, 20 ; abs. avec un subst. comme déterminat. : χορηγὸς ὑπέστην, DÉM. 536, 19, je me chargeai de la chose comme chorège, càd. je me chargeai de la chorégie ; τριήραρχος, LYS. 182, 9, de la triérarchie ; p. suite, s’engager à, promettre : ὑπόσχεσιν, IL. 2, 286 ; OD. 10, 483, faire une promesse ; τινι, IL. 15, 75, à qqn ; τί τινι, IL. 13, 375, qqe ch. à qqn ; avec un inf. fut. IL. 19, 195 ; OD. 10, 483 ; EUR. I.A. 360 ; PLAT. Leg. 751 d, etc. ; avec un inf. ao. IL. 21, 273 ; EUR. Ion 1415 ; DÉM. 551, 27 ; rar. avec un inf. prés. XÉN. Cyr. 6, 3, 35, promettre de, etc. ; abs. ὥσπερ ὑπέστη, THC. 4, 39 ; 8, 29 et 68, comme il l’avait promis ; cf. IL. 4, 267, joint à κατένευσα ;
      3 soutenir de pied ferme, supporter, résister à : τὸν κίνδυνον, THC. 2, 61 ; 4, 59, affronter le danger ; p. suite, tenir bon contre, résister à : τινι, ESCHL. Pers. 87 ; XÉN. Hell. 7, 5, 12 ; An. 3, 2, 11, à qqn ou à qqe ch. ; τινα, EUR. Cycl. 199, Rhes. 375 ; THC. 1, 144 ; 7, 66, à qqn ; abs. THC. 4, 54 ; XÉN. Cyr. 4, 2, 31 ; EUR. Ph. 1470, etc. ; p. ext. rester là : ὑφιστάμενοι μένουσιν ἕως ἄν, ARSTT. H.A. 6, 29, ils s’arrêtent pour attendre que, etc. ; de même au pass. ὑποσταθείς, p. opp. à φεύγων, EUR. Rhes. 315 ;
   II aller au fond de, abs. se déposer, former un dépôt, en parl. de liquides, HDT. 4, 2 ; ARSTT. Meteor. 2, 3 ; 4, 6 ; Probl. 23, 20 ; p. opp. à ἐπιπλεῖν, TH. H.P. 3, 15, 4 ;
   III se cacher sous, s’embusquer, avec ἐν et le dat. HDT. 8, 91 ; XÉN. An. 4, 1, 14 ; LUC. Philops. 35 ;
   IV se placer derrière, céder la place ; p. suite, céder devant, céder à, dat. IL. 9, 160 ;
   V se lever de dessous, paraître au jour : ὑποστάντες οἱ ἄνθρωποι, NAZ. les hommes ayant commencé d’exister ; p. ext. exister, être, subsister, PLUT. Cic. 10, M. 829 e, 1081 d ; LGN 2, 2 ; 12, 1 ; τὰ ὑφεστῶτα, POL. 6, 14, 5, les affaires présentes ; ὑφ. ἰσότιμον θεῷ, PHIL. être égal à Dieu en dignité.

➳ Ion. ὑπίστημι, HDT. ll. cc.

Ion. ὑπίστημι Hdt. 5.16, al. ; fut. ὑποστήσω E. El. 983; aor. ὑπέστησα, Dor. ὑπέστασα Pi. O. 8.26; — Causal, place or set under, ὑποστήσαντες [τῷ χαλκηΐῳ] τρεῖς κολοσσούς having set them under it, to support it, Hdt. 4.152; ὑ. προθύρῳ κίονας Pi. O. 6.1; metaph, χώραν ὑπέστασε ξένοις κίονα ib. 8.26; without dat., τρεῖς σταυροὺς ὑπίστησι plants three piles in the lake to support a house, Hdt. 5.16; ὑ. κλῶνας X. Cyn. 10.7; ἐρείσματα Arist. HA 625a12, etc. ; metaph, γνώμας ὑποστήσας σοφάς having laid them as a foundation, having begun with them, S. Aj. 1091; ὑ. δόλον E. l.c. ; v. infr. B. I. 1.
post secretly or in ambush, τοὺς δορυφόρους Hdt. 5.92. ηʹ; ταξάρχους X. HG 4.1.26.
bring to a halt, hold up, ὑποστήσαντες (sc. τοὺς στρατιώτας) ἐν τῷ στενῷ οἱ στρατηγοί Id. An. 4.1.14 (v.l. ὑποστάντες, v. infr. B. 111); ὑπέστησε τὴν ἑαυτοῦ ναῦν ἀντίπρῳρον τοῖς πολεμίοις stationed it, Plb. 1.50.6.
give substance to, cause to subsist, ΄hypostatize΄, Plot. 6.7.40, al. ; treat as subsisting, ὁ νοῦς κατὰ τὸ νοεῖν ὑφιστὰς τὸ ὄν Id. 5.1.4; ὑφίστησι μὲν τὸ ὅλον, ὑφίσταται δὲ τὰ μέρη Dam. Pr. 271, cf. Procl. Inst. 28. Med. also in causal sense, mostly fut. and aor.1, lay down, premise, εἰ μή τι πιστὸν τῷδ’ ὑποστήσει στόλῳ A. Supp. 461; ἀρχὰς ψευδεῖς ὑποστήσασθαι Plb. 3.48.9; ἐπειδὰν ὑποθέσεις εὐπεριλήπτους… ὑποστήσωνται Id. 7.7.6.
substitute one thing for another, τὸν τρόπον τῇ τοῦ Πέρσου ἀλαζονείᾳ X. Ages. 9.1.
conceive, suppose, c. acc. et inf., τῷ στησαμένῳ τοὺς θεοὺς… εἶναι Phld. D. 1.17; τοὺς θεοὺς ὑφίστανται τὸν κόσμον διοικεῖν D.S. 1.11, cf. Heraclit. Incred. 13; but the inf. is mostly omitted, ἄφθαρτον ὑποστησάμενοι τὸν κόσμον D.S. 1.6, cf. 12, D.L. 2.86; — Pass., τοὺς θεούς, ἂν φρονοῦντες σταθῶσιν Phld. D. 1.7.
set before onself as a model, τινα Isoc. 5.113. Pass., with aor.2 and pf. Act. (Hom. uses only aor.2) : — stand under as a support, ὑπεστᾶσι κολοσσοὶ… τῇ αὐλῇ Hdt. 2.153; τοὺς σταυροὺς τοὺς ὑπεστεῶτας τοῖσι ἰκρίοισι Id. 5.16; τὸ ὑφεστὸς τῷ βάρει Arist. IA 708b31; v. supr. A. I. 1.
sink, settle, τὸ ὑπιστάμενον the milk, opp. τὸ ἐπιστάμενον (the cream), Hdt. 4.2; opp. τὸ ἐπιπολάζον, Arist. Cael. 311a17; of a sediment, deposit, ἐν οὔρῳ ψαμμώδεα ὑφίσταται Hp. Aph. 4.79, cf. Arist. Mete. 357b3; opp. ἐπιπλεῖν, Thphr. HP 3.15.4; of the sun, set, Emp. 48 (cj.).
place oneself under an engagement, promise to do, folld. by fut. inf., ὅσσ’ Ἀχιλῆϊ… ὑπέστημεν δώσειν Il. 19.195, cf. Hdt. 9.94; θύσειν ὑπέστης παῖδα E. IA 360 (troch.), cf. Ar. V. 716 (anap.), Pl. Lg. 751d; by aor. inf., ὑφεστακώς μοι ἦν ὁ Διόδωρος φιλάνθρωπον δοῦναι BGU 1141.45 (i BC); by pres. inf., ὑπέστησαν ποιέειν ταῦτα Hdt. 3.128; ὑ. τὴν τάξιν ἔχειν X. Cyr. 6.3.35; the inf. is sts. omitted, ὡς… ὑπέστην καὶ κατένευσα (sc. ἔσεσθαι) Il. 4.267; abs., ἢ ἔπος ἠέ τι ἔργον ὑποστὰς ἐξετέλεσσε after promise given, Od. 3.99, cf. Il. 21.457, Hdt. 3.127, 9.34, Lys. 19.19, X. An. 4.1.26; ὤσπερ ὑπέστη as he promised, Th. 4.39, 8.29; c. dat. pers., ὤς οἱ ὑπέστην as I promised him, Il. 15.75; sts. with acc. of object (but an inf. may be supplied), πάντα τελευτήσεις ὅσ’ ὑπέστης… Πριάμῳ 13.375; τρίποδας φέρον, οὕς οἱ ὑπέστη 19.243, cf. 11.244; ἐκτελέουσιν ὑπόσχεσιν ἥνπερ ὑπέσταν 2.286, cf. Od. 10.483; ἦ ῥ’ ἅλιον τὸν μῦθον ὑπέστημεν…, ἀπονέεσθαι vain was the promise we made…, that he would return, Il. 5.715.
submit, c. dat., τινι 9.160; with aor. inf., ὑ. θανεῖν, κατθανεῖν, E. HF 706, Ion 1415. c. acc. rei, submit to, consent to, ὁ τὸ ἐλάχιστον ὑπιστάμενος who offers to take the least, Hdt. 1.196; ὑ. τὸν πλοῦν undertake it unwillingly, Th. 4.28; ὑ. τὸν κίνδυνον Id. 2.61, Lys. 9.7, cf. Th. 4.59, Isoc. 3.28; ἀγῶνας Th. 3.57, OGI 763.9 (Milet., ii BC); πόνον E. Supp. 189; βέλος Id. HF 1350; ἔρωτα Id. Tr. 415; ἀπεχθείας Plu. Them. 3; πόλεμον Plb. 1.6.7, Alciphr. 3.45; πράγματα ib. 61; τὴν πρᾶξιν Plu. Pel. 8; τὸν ἆθλον Luc. Rh. Pr. 24; also c. inf., consent, bring oneself to, οὔ τίς με… ὑπέστη σαῶσαι Il. 21.273; πᾶν ἂν ὑποστὰς εἰπεῖν D. 21.114; ὑ. ἐξαπατᾶν τινα Id. 19.69; abs., submit patiently, Id. Prooem. 5.1; ὑφίστασθαι συμβαίνει τὸν κερατοειδῆ the cornea yields (to pressure), Aët. 7.36.
undertake an office, τὴν ἀρχήν X. An. 6.1.19, 31; γυμνασιαρχίαν IG 5(1).535.12 (Sparta), cf. OGI 494.6 (Milet., ii AD); ὑφέστη (sic) τὴν στρατηγίαν SIG 876.6 (Smyrna, ii/iii AD), cf. Plu. Cam. 37; also ἐθελοντὴν ὑποστῆναι τριήραρχον Lys. 29.7; χορηγὸς ὑπέστην D. 21.69; ἐμὲ τοῦ λόγου διάδοχον… ὑποστάντα Pl Phlb. 19a; poet., ὑπέστης αἵματος δέκτωρ A. Eu. 204; metaph, ψυχὴν Τέλητος ὑπέστης, i.e. you promised to be as brave as T., Hermipp. 46 (anap.).
make an offer in a public auction, ἔδοξεν… μοι μηθὲν ὑποστῆναι I decided to make no bid, commit myself to nothing, PCair. Zen. 371.9 (iii BC), cf. PMich. Zen. 60.10 (iii BC); δώδεκα ἀρταβῶν ὑπέστη he undertook (to supply the produce) of 12 artabae, ib. 36.5 (iii BC), cf. PCair. Zen. 199.4 (iii BC), PEleph. 21.16 (iii BC); ὑφίστατο… τάξεσθαι ἑκάστου πήχεως [x] PTheb. Bank 1.2 (ii BC); οὐ δυνόμενος (= -άμενος) οὐκέτι ὑποστῆναι τὴν γεωργίαν Sammelb. 7468.11 (iii AD). ὑπέστη πολλὰς ἀπορίας laid himself open to many doubts, Plot. 3.6.12.
lie concealed or in ambush, Hdt. 8.91, E. Andr. 1114, v.l. in X. An. 4.1.14; v. supr. A. 1.2, ὑφίημι 1.3, ὑφεῖσα.
resist, withstand, c. dat., A. Pers. 87 (lyr.), X. An. 3.2.11, HG 7.5.12; ξυμφοραῖς ταῖς μεγίσταις ὑ. Th. 2.61, cf. E. HF 1349; c. acc., Id. Cyc. 200, Rh. 375 (lyr.), Th. 1.144, Plb. 9.35.1; abs., stand one΄s ground, face the enemy, E. Ph. 1470, Th. 4.54, 8.68, Plb. 4.80.5; opp. φεύγω, X. Cyr. 4.2.31, Plu. Demetr. 25; ὑποσταθείς, opp. φεύγων, E. Rh. 315; of clouds, opp. προωθεῖσθαι, Arist. Pr. 940b36.
subsist, exist (cf. ὑπόστασις B. III), κατ’ ἰδίαν ὑφεστώς Arist. Fr. 188; ὑφέστηκε τό τε ὁρᾶν ἡμᾶς καὶ ἀκούειν ὥσπερ τὸ ἀλγεῖν Epicur. Fr. 36; τὸ ὑφεστηκὸς τέλος Id. Sent. 22, cf. Diog.Oen. 5, Arr. Epict. 3.7.6; ἐκ τοῦ μηκέτ’ ὄντος μηδ’ ὑφεστῶτος Plu. 2.829c, cf. Luc. Par. 27; τὸ παρῳχημένον τοῦ χρόνου καὶ τὸ μέλλον οὐχ ὑπάρχειν ἀλλ’ ὑφεστηκέναι φησί (sc. Χρύσιππος) Stoic. 2.165; the Stoic distinction betw. τὸ ὄν and τὸ ὑφεστός is pettifogging acc. to Gal. 10.155 (= Stoic. 2.115); τὰ ὑφεστῶτα business in hand, Plb. 6.14.5. ὑφεστηκότος παρὰ τῷ ταμίᾳ κατ’ ἰδίαν λόγου the treasurer having a special bank-account, IG 12(9).236.64 (Eretria, ii BC); τὸ ἥμισσυ ἀναπεμπόντω ἐπὶ τὰν δαμοσίαν τράπεζαν ἐς τὸν ὑφεστακότα τᾶς θεοῦ λόγον Arch. f. Religionswiss. 10.211 (Cos, ii BC); ὑποστησαμένους λόγον πόλεως 'τῶν… χρημάτων' ἐγγράφεσθαι τὸ διδόμενον they shall open a municipal account (entitled) ΄the… fund΄and place this gift to its credit, SIG 577.13 (Milet., iii/ii BC). ἡ κοιλία ὑφίσταται the bowels are costive, lit., are obstructed or stopped, Plu. 2.134e.
arise within, τῷ πλήθει τοιοῦτον ὑπέστη δέος Plb. 11.30.2 codd. (παρέστη is prob. cj.).

(ἵστημι), unterstellen, darunter-, danebenstellen, τινί τι, Her. 4.132, 5.16 ; ὑπέστασε χώραν κίονα Pind. Ol. 8.26, vgl. 6.1 ; entgegenstellen, ὑπέστησε τὴν ἑαυτοῦ ναῦν ἀντίπρωρον τοῖς πολεμίοις Pol. 1.50.6 ; herantreten lassen, ὑποστήσας τοὺς ταξιάρχους Xen. Hell. 4.1.11.
Gew. im med. mit den intr. tempp. des act., sich darunterstellen, ὑποστὰς ἀνεῖλε Plut. Thes. 9. Dah.
   a) sich unterziehen, auf sich nehmen, Etwas zu tun, unternehmen, versprechen ; so öfters im aor.2 bei Hom.: ὡς τὸ πρῶτον ὑπέστην καὶ κατένευσα Il. 4.267, 15.75 ; πάντα τελευτήσεις, ὅσ' ὑπέστης Δαρδανίδῃ Πριάμῳ 13.375 ; σὺ δέ μοι δὸς ξείνιον ὥσπερ ὑπέστης Od. 9.365 ; auch ὑπόσχεσιν ὑποστῆναι ; auch c. inf. fut., ὅσσ' Ἀχιλῆϊ ὑπέστημεν δώσειν Il. 19.195 ; c. inf. aor.21.273 ; selten c. dat., εἰ μή τι πιστὸν τῷδ' ὑποστήσῃ στόλῳ Aesch. Suppl. 456 ; Her. 3.127, 128, 9.34 ; ξυμφοραῖς Thuc. 2.61 ; ὑποστῆναι πόνον Eur. Suppl. 201 ; ἄσμενος θύσειν ὑπέστης παῖδα I.A. 360 ; ὑπέστητέ γ' αὐτεπάγγελτοι θανεῖν Herc.Fur. 706 ; Plat. Legg. VI.751d ; ἀρχήν, übernehmen, Xen. An. 6.1.19 ; τὸν πόλεμον Pol. 1.6.7 ; κινδύνους ὑποστάς Isocr. 3.28, 5.34 ; dah. ὑποστάς absol. = freiwillig, Lys. 19.19.
   b) unter Einem stehen, sich ihm unterordnen, unterwerfen, καί μοι ὑποστήτω Il. 9.160 ; sich unter Etwas befinden, Her. 4.2, sich darunter verbergen ; sich in einen Hinterhalt legen, Her. 8.91.
   c) sich Einem widersetzen, Widerstand leisten, absolut, Lys. 2.29 ; τινί, δόκιμος δ' οὔτις ὑποστὰς μεγάλῳ ῥεύματι φωτῶν Aesch. Pers. 87 ; vgl. Eur. Andr. 1115 ; ταῖς συμφοραῖς ὅστις οὐχ ὑφίσταται, οὐδ' ἀνδρὸς ἂν δύναιθ' ὑποστῆναι βέλος Herc.Fur. 1349 ; ὑποστάντες, im Ggstz von φεύγοντες, Xen. Cyr. 4.2.31 ; auch τινί τι, Einem worin widerstehen, ihm Etwas entgegensetzen, ὑπεστήσατο τὸν τρόπον τῇ τοῦ Πέρσου ἀλαζονείᾳ, sein Betragen der Prahlerei des Persers entgegenstellen, Ages. 9.1 ; Widerstand leisten, τινά, Pol. 1.17.12 ; ἐπιδρομὴν ὑπέστησαν Plut. Timol. 28.
   d) absol., sich setzen, niedersinken, zu Boden sinken, ἡ κοιλία ὑφίσταται, der Leib ist verstopft, Medic.
   e) wie ὑπολαμβάνω, sich Etwas vorstellen, einbilden, Sp., annehmen, glauben, DS. 1.6.12, wie auch das act. »vorsetzen« bedeutet γνώμας ὑποστήσας σοφάς Soph. Aj. 1070.

1. in these tenses Causal, to place or set under , τί τινι [Herdotus Historicus (Refs 5th c.BC), Pindar (Refs 5th c.BC)]; τρεῖς σταυροὺς ὑπίστησι plants three piles in the lake to support a house, [Herdotus Historicus (Refs 5th c.BC)]:—;metaphorically, γνώμας ὑποστήσας σοφάς having laid them as a foundation , [Sophocles Tragicus (Refs 5th c.BC)]
2. to post secretly or in ambush , [Herdotus Historicus (Refs 5th c.BC), Xenophon Historicus (5th/4th c.BC)]
3. Causal also in future and aor1 middle to substitute , τί τινι one thing for another, [Xenophon Historicus (5th/4th c.BC)]
4. Pass., with aorist2 active ὑπ-έστην, perfect ὑφ-έστηκα, ionic participle ὑπ-εστεώς:—; to stand under as a support , with dative, [Herdotus Historicus (Refs 5th c.BC)]
5. to sink to the bottom, settle , τὸ ὑφιστάμενον the milk, opp. to τὸ ἐφιστάμενον (the cream), [Herdotus Historicus (Refs 5th c.BC)]
6. to place oneself under an engagement, engage or promise to do, with infinitive future, ὅσς᾽ Ἀχιλῆι ὑπέστημεν δώσειν [Iliad by Homer (8th/7th c.BC)], etc.; with infinitive aorist, οὔ τίς με ὑπέστη σαῶσαι [Iliad by Homer (8th/7th c.BC)]; with infinitive present, [Herdotus Historicus (Refs 5th c.BC)]:—;absolute, after promise given , [Odyssey by Homer (8th/7th c.BC)]; ὥσπερ ὑπέστη as he promised , [Thucydides (Refs 5th c.BC)]:—;when followed by accusative, an infinitive may be supplied, τρίποδας οὕς οἱ ὑπέστη (i.e. δώσειν); [Iliad by Homer (8th/7th c.BC)]; ἐκτελέουσιν ὑπόσχεσιν ἥνπερ ὑπέσταν [Iliad by Homer (8th/7th c.BC)]
7. to submit to any one, τινι [Iliad by Homer (8th/7th c.BC)]
8. with accusative rei, to submit to, consent to , ὁ τὸ ἐλάχιστον ὑπιστάμενος who offers to take the least, [Herdotus Historicus (Refs 5th c.BC)]; ὑφ. τὸν πλοῦν to undertake it unwillingly , [Thucydides (Refs 5th c.BC)]; so, ὑφ. τὸν κίνδυνον [Thucydides (Refs 5th c.BC)]: —;rarely with dative, ὑφ. ξυμφοραῖς ταῖς μεγίσταις [Thucydides (Refs 5th c.BC)]
9. to undertake an office, [Xenophon Historicus (5th/4th c.BC)]
10. to lie concealed or in ambush , [Herdotus Historicus (Refs 5th c.BC), Euripides (Refs 5th c.BC)], etc.
11. to support an attack, to resist, withstand , with dative, [Aeschulus Tragicus (6th/5th c.BC)]; with accusative, [Euripides (Refs 5th c.BC), Thucydides (Refs 5th c.BC)]:—;absolute to stand one's ground, face the enemy , Lat. subsistere, [Euripides (Refs 5th c.BC), Thucydides (Refs 5th c.BC)] (ML)