α, ον :
      1 qui vient ou se fait ensuite, postérieur, ultérieur : τῇ ὑστεραίᾳ ἡμέρᾳ, XÉN. An. 6, 2, 9 ; τῇ ὑστεραίῃ ἡμέρῃ, HDT. 8, 22 ; ou simpl. τῇ ὑστεραίᾳ, THC. 7, 52, etc. le jour suivant ; ἐν τῇ ὑστεραίᾳ, PLAT. Prot. 318 a ; τῆς ὑστεραίης, ARÉT. Cur. m. acut. 2, 2, m. sign. ; avec un gén. : τῇ ὑστεραίᾳ τῆς μάχης, PLAT. Menex. 240 c, le lendemain du combat ; εἰς τὴν ὑστεραίαν, DÉM. 541, 25 ; ἐς τὴν ὑστεραίην, HDT. 4, 113, pour le lendemain ; avec ἤ : τῇ ὑστεραίᾳ ἢ ᾗ, etc. PLAT. Crit. 44 a, Conv. 173 a, etc. le lendemain du jour où, etc. ;
      2 p. suite, abs. qui vient ou se fait le lendemain, THC. 1, 44 ; 7, 11 ; XÉN. Hell. 2, 1, 15 ; ESCHN. 36, 28 ; DH. Thuc. 17.

Étym. ὕστερος.

α, ον, following, next, qualifying ἡμέρα, τῇ ὑστεραίῃ ἡμέρῃ on the following day, Hdt. 8.22; but mostly without ἡμέρᾳ, Id. 1.77, 126, al., Antipho 5.23, Th. 7.52, IG1². 63.36, 66.19; also ἐς τὴν ὑστεραίην (-αν) ἐλθεῖν, ἀναβαλέσθαι, Hdt. 4.113, D. 21.84; ἐν τῇ ὑ. Pl. Prt. 318a; τῆς ὑ. καὶ ἐπὶ τῆς ἄλλης ὑστέρης on the morrow and the day following, Aret. CA 2.2; c. gen., τῇ ὑ. τῶν μυστηρίων And. 1.111; τῇ ὑ. τῆς μάχης Pl. Mx. 240c; folld. by ἤ, τῇ ὑ. ἢ ᾗ ἂν ἔλθῃ Id. Cri. 44a; τῇ ὑ. ἢ ᾗ ἔθυεν Id. Smp. 173a; and prob. ἤ should be inserted in the foll. places, τῇ ὑ. ᾗ ἐθάπτετο Antipho 6.37; τῇ ὑ. ᾗ ἂν προθῶνται Lex ap. D. 43.62. = ὕστερος, later, subsequent, ἡ ὑ. ἐπιστρατηΐη v.l. in Hdt. 9.3, cf. D.H. Th. 6 (but the vv. ll. ὑστέρην, ὑστέρας are to be preferred); elsewh. it may mean of or on the next day, μάχῃ τῇ μὲν πρώτῃ…, τῇ δὲ ὑ.… in the next day΄s fight, Th. 7.11; τῇ μὲν προτέρᾳ [ἐκκλησίᾳ]…, ἐν δὲ τῇ ὑ. Id. 1.44, cf. Aeschin. 2.65, 67 (ὑστέρᾳ corr. Bekker), Luc. VH 1.19; τῇ ὑ. προσβολῇ X. HG 2.1.15.

nachherig, darauf folgend, Her. 9.3 ; gew. ἡ ὑστεραία, sc. ἡμέρα, der folgende Tag, τῇ ὑστεραίῃ, am folgenden Tage, Tages darauf, 7.54, 119 u. sonst ; seltener τῇ ὑστεραίῃ ἡμέρῃ, 9.22 ; auch ἐς τὴν ὑστεραίην, 4.113 ; Plat. öfter u. A.