'ας (ἡ) :
      1 supposition, conjecture, EUR. Ph. 1133 ; AR. Pax 993 ; PLUT. Sol. 28 ; au plur. THC. 5, 87, etc. ; particul. fiction (p. opp. à ἀλήθεια) THC. 2, 4 ; en mauv. part, soupçon, suspicion, DÉM. 1178, 2 ; POL. 5, 15, 1 ; DH. 1, 81 ;
      2 pensée, sens, signification, XÉN. Conv. 3, 6 ; particul. signification symbolique ou allégorique, EUR. Ph. 1140 ; PLAT. Rsp. 378 d ; PLUT. M. 19 e ; καθ' ὑπόνοιαν, POL. 28, 4, 5 ; DH. Rhet. 9, 1 ; δι' ὑπονοιῶν, ALCIPHR. 2, 4, allusion par insinuation, à mots couverts.

Étym. ὑπονοέω.

'

ἡ, (< ὑπονοέω) suspicion, conjecture, guess, Ar. Pax 993 (pl., anap.); τοῦ μὴ συνειληφέναι Sor. 2.54, cf. Gal. 6.663; ὑπόνοιαι τῶν μελλόντων notions formed of future events, Th. 5.87; ἡ ὑ. τῶν ἔργων Id. 2.41, cf. E. Ph. 1133; in bad sense, ὑπόνοιαι πλασταί D. 48.39, cf. Men. Mon. 732.
suggestion, Phld. Mus. p. 71 K. ; imputation, Id. D. 1.13.
the real meaning which lies at the bottom of a thing, deeper sense, τὰς ὑ. οὐκ ἐπίστανται X. Smp. 3.6; esp.
covert meaning (such as is conveyed by myths and allegories), ὁ… νέος οὐχ οἷός τε κρίνειν ὅτι τε ὑ. καὶ ὃ μή Pl. R. 378d, cf. Plu. 2.19e; opp. αἰσχρολογία, Arist. EN 1128a24; καθ’ ὑπόνοιαν by insinuation, covertly, Plb. 28.4.5, D.H. Th. 9.1; δι’ ὑπονοιῶν Alciphr. 2.4.

ἡ, versteckte Meinung, Verdacht, Argwohn, Vermutung, Sinn einer Rede ; ὑπόνοιαν, οἷα πείσεται ἡ πόλις Eur. Phoen. 1146 ; Thuc. 5.87 ; ὑπόνοιαι πλασταὶ καὶ προφάσεις ἄδικοι Dem. 48.39 ; öfter bei Folgdn ; ἐν ὑπονοίᾳ ἦσαν χαίροντες Pol. 5.15.1 ; παρὰ ὑπόνοιαν, wider Erwarten, 1.60.1 ; εἰς ὑπόνοιαν ἔρχονται Luc. Asin. 47 ; ἐν ὑπονοίᾳ und καθ' ὑπόνοιαν, allegorisch, sinnbildlich, vgl. Ruhnk. Tim. p. 200 ; Ggstz ἐπ' ὀνόματος, Pol. 28.4.5 ; eben so δι' ὑπονοιῶν, Thuc. 2.41, l.d. ; so δι' ὑπονοιῶν τωθάζειν Alciphr. 2.4 ; vgl. noch θρασυνόμενον ἀβεβαίοις ὑπονοίαις ὑβρίζειν Plut. Sol. 28.

ὑπόνοια, -ας, ἡ
(< ὑπονοέω), [in LXX: Dan LXX 4:16, 32 5:6 (רַעְיוֹן), Sir 3:34* ;]
a suspicion: 1Ti.6:4.†
(AS)