'ὑπό·κειμαι :
   I être couché ou placé dessous, servir de base, de fondement : οἱ θεμέλιοι παντοίων λίθων ὑπόκεινται, THC. 1, 93, les fondements sont formés de pierres de toute sorte ; cf. DS. 1, 50 ; fig. :
      1 en parl. du fondement des États, PLAT. Pol. 301 e ; de la matière, fondement immuable des choses, PLUT. M. 1054 a, etc. ; τὸ ὑποκείμενον, PLUT. M. 235 e, ce qui sert de fondement à une discussion, texte, matière ;
      2 t. de log. ou de gramm. τὸ ὑποκείμενον, ARSTT., le sujet ;
      3 en parl. d’un fleuve, POL. 3, 74, 2 ; abs. ἡ ὑποκειμένη χώρα, DS. 3, 49, le pays bas, la plaine ; p. anal. être situé à la suite de ou auprès : ὑπ. ἡ Εὔϐοια ὑπὸ τὴν Ἀττικήν, ISOCR. 63 a, l’Eubée est située tout près de l’Attique ; abs. POL. 5, 59, 4 ;
   II être aux pieds de, d’où : se courber, s’incliner devant, aborder humblement, joint à δεόμενοι καὶ τιμῶντες, PLAT. Rsp. 494 b ; abs. être humble, p. opp. à ὑπερφρονεῖν, PHILSTR. Im. 7 ; avec un dat. être soumis à : τῷ ἄρχοντι, PLAT. Gorg. 510 c ; τῷ νόμῳ, LUC. Abd. 24, au chef, à la loi ; τῷ φόϐῳ, PHILSTR. V. Ap. 6, 41, succomber à la peur ;
   III être placé sous les yeux ou sous la main, être proposé : ὑπόκειταί μοι ὁ ἆθλος, PD. O. 4, 135, litt. la lutte est là qui m’attend ; ἐλπὶς ὑπ. τινι, THC. 3, 84 ; DS. 13, 60, un espoir reste à chacun : τοῦθ' ὑποκεῖσθαι τῇ γνώμῃ, DÉM. 179, 8, que nous pensions toujours à cela, que nous gardions toujours cela présent à l’esprit ; ὑπόκειται ἡμῖν ὅτι, etc. ARSTT. Œc. 1, 3, il y a au fond de nous, c’est le fond de notre nature que, etc. ; avec l’inf. ὑπόκειταί τινι παθεῖν, POL. 2, 58, 10, c’est une obligation pour qqn de souffrir ; ὑποκείμενος καιρός, PLUT. M. 134 c, le temps actuel, les circonstances présentes ; ἐπὶ τῶν ὑποκειμένων μένειν, POL. 1, 19, 6, s’en tenir aux moyens dont on dispose, aux conditions où l’on se trouve ;
   IV être posé comme fondement, être admis comme principe, PLAT. Rsp. 478 e : οὕτω τούτων ὑποκειμένων, PLAT. Prot. 359 a, les choses étant ainsi réglées ; ἐμοὶ ὑπόκειται ὅτι, HDT. 2, 123, ou διότι, DS. Exc. p. 556, 94, c’est un principe pour moi que, etc. ; je suis résolu à, etc. ; avec une prop. inf. PLAT. Eryx. 404 e ; ARSTT. Somn. 1 ; μένειν ἐπὶ τῆς ὑποκειμένης γνώμης, POL. 1, 40, 5, s’en tenir à la résolution prise ; μένειν ἐπὶ τῶν ὑποκειμένων, POL. 2, 51, 1, etc. s’en tenir aux conventions ou aux résolutions prises ;
   V être mis en gage, être hypothéqué, POLYEN 7, 31 ; avec le gén. de la somme, IS. 59, 31 ; DÉM. 1187, 23 ; cf. 816, 10 ; 841, 19 ; 926, 22 ; 1294, 17.'

used as Pass. of ὑποτίθημι, fut. ὑποκείσομαι Pi. O. 1.85, etc., but aor. ὑπετέθην : — lie under, ὑπὸ δὲ ξύλα κεῖται Il. 21.364; θεμέλιοι ὑ. Th. 1.93; τὸν μηρὸν ὑποκείμενον ἔχειν Arist. IA 712b32, cf. PA 686a13, 689b18; c. dat., τοιαύτης τῆς κρηπῖδος ὑποκειμένης ταῖς πολιτείαις Pl. Plt. 301e; τὰ ὑποκείμενα, opp. τὰ ὑπερκείμενα, Sor. 1.8. of places, lie close to, ὑποκειμένης τῆς Εὐβοίας ὑπὸ τὴν Ἀττικήν Isoc. 4.108; ὑ. τὸ πεδίον τῷ ἱερῷ Aeschin. 3.118; λόφος ὑποκείμενος τοῖς Σιννάκοις Plu. Crass. 29; τὸ τὴν οἰκουμένην ὑποκεῖσθαι πρὸς τοῦτον τὸν τόπον Arist. Mete. 364a7, cf. Pr. 941b39; <τὰ> πρὸς βορρᾶν καὶ ἄρκτον ὑποκείμενα μέρη τῶν ὀρέων Gp. 2.5.1; τὰ ὑποκείμενα ἐδάφη the adjacent soil, D.S. 3.50; ἡ κειμένη χώρα the adjacent country, ibid. (but, the adjacent low lands, Id. 2.37, Plu. Sert. 17); ὄρος ὑπόκειται Plb. 5.59.4 codd. (ἐπίκ- Schweigh.); ὁ ὑποκείμενος ποταμός Id. 3.74.2; ὑποκεῖσθαι πρὸς τὴν οψιν to be presented to the sight, Demetr.Lac. Herc. 1013.17.
to be given below in the text, κατὰ τὴν… συγγραφήν, ἧς τὸ ἀντίγραφον ὑπόκειται PCair. Zen. 355.122 (iii BC); γράψον… τοὺς χαρακτῆρας ὡς ὑπόκειται as below, PMagPar. 1.408; λέγε τὸν λόγον τὸν ὑποκείμενον ib. 230; ὡς ὑπόκειται as below, Sammelb. 5231.11 (i AD), etc. ; also, as set forth, PKlein. Form. 78 (v/vi AD). in various metaph senses, to be established, set before one (by oneself or another) as an aim or principle, ἐμοὶ μὲν οὗτος ἄεθλος ὑποκείσεται shall be my appointed task, Pi. l.c. ; δυοῖν ὑποκειμένοιν ὀνομάτοιν two phrases being prescribed, having legal sanction, D. 23.36; ὑπόκειται πρῶτον μὲν διωμοσία, δεύτερον δὲ λόγος the prescribed course is…, ib. 71; μένειν ἐπὶ τῶν ὑποκειμένων to abide by one΄s resolves, Plb. 1.19.6, 2.51.1; μένειν ἐπὶ τῆς ὑ. γνώμης Id. 1.40.5; ἐμοὶ ὑπόκειται ὅτι… for me it is a fixed principle that…, Hdt. 2.123, cf. Arist. Oec. 1343b9; νομίζω συμφέρειν… τοῦθ’ ὑποκεῖσθαι D. 14.3; τῶν πραγμάτων ἐν οἷς τὰ ὑποκείμενα διαφέρει τῷ εἴδει things of which the principles differ in kind, Arist. Pol. 1275a35; τὰς ὑποκειμένας μοίρας τξ’ the conventional 3600, Ptol. Alm. 5.1.
to be assumed as a hypothesis (cf. ὑπόθεσις III), Pl. Cra. 436d, al. ; ὑπέκειτο μὴ οἷόν τε εἶναι… Id. Erx. 404b; τούτων ὑποκειμένων Id. Prt. 359a, R. 478e; τὴν ἐκ τῶν κειμένων ἀρίστην [πολιτείαν] the best (possible) in the circumstances, opp. to τὴν κρατίστην ἁπλῶς and to τὴν ἐξ ὑποθέσεως, Arist. Pol. 1288b26; ὑποκείσθω τι let it be taken for granted, Id. EN 1103b32, cf. 1129a11, al., Gal. 15.175; ὑποκείσθω ὅτι… let it be taken for granted that…, Arist. Pol. 1323b40; ὑ. εἶναι τὴν ἡδονὴν κίνησιν Id. Rh. 1369b33; so with a nom., ὑ. ἡ ἀρετὴ εἶναι… Id. EN 1104b27, cf. Rh. 1357a11; c. part., τοιόνδε ζῷον ὑ. ὄν Id. GA 778b17; without any Verb, ἡ τοῦ δέρματος φύσις ὑ. γεώδης (sc. εἶναι or οὖσα) ib. 782a29, etc. ; cf. ὑποτίθημι IV. 1.
to be suggested, τρόπῳ τῷ ἐξ ἐμεῦ κειμένῳ Hdt. 3.40.
to be in prospect, ἐλπὶς ὑπόκειται σφαλεῖσι κἂν αὐτοὺς διασῴζεσθαι Th. 3.84; αἱ ὑποκείμεναι προσδοκίαι καὶ αἱ ἐλπίδες D. 19.24; παρ’ ὑμῖν ὀργὴ μεγάλη καὶ τιμωρία ὑπόκειται τοῖς τὰ ψευδῆ μαρτυροῦσι is reserved for them, Id. 34.19, cf. Lycurg. 130; δυοῖν κινδύνοιν κειμένοιν ibid. ; ὁρᾶν τὸν θάνατον ὑποκείμενον PPetr. 3 p. 73 (iii BC); φόβου ὑποκειμένου ὅτι οἴσει τι βέβαιον παρὰ σοῦ PSI 4.380.3 (iii BC); τοῦτο καὶ τοῖς μηθὲν ἀσεβὲς ἐπιτελεσαμένοις κατὰ τοὺς τοῦ πολέμου νόμους ὑπόκειται παθεῖν Plb. 2.58.10.
to be subject to, submit to, τῷ ἄρχοντι Pl. Grg. 510c; βασιλεῖ Philostr. VA 3.20; πατράσιν POxy. 237 vii 16 (ii AD); ἐξετάσεσιν PFlor. 33.14 (iv AD); βασάνοις POxy. 58.25 (iii AD); abs., pay court to one, ὑποκείσονται δεόμενοι καὶ τιμῶντες Pl. R. 494c; τῷ λόγῳ to be captivated by the story, Philostr. VA 6.14; θρῆνοι κείμενοι subdued, Id. VS 2.4.2.
to be subject to, liable to a penalty, Supp.Epigr. 6.424, cf. 415, 421, al. (Iconium), PLond. 1.77.53 (vi AD); also c. acc., ὑποκείσεται τῷ φίσκῳ δηνάρια πεντακόσια Rev.Phil. 36.61 (Iconium).
to be pledged or mortgaged, c. gen., for a certain sum, Is. 6.33, D. 49.11, 35; ναῦς ὑποκειμένη ἡμῖν Id. 56.4; τὰ ὑποκείμενα the articles pledged, Syngr. ap. D. 35.12; the mortgaged property, SIG 1044.28 (Halic., iv/iii BC); ἐνέχυρακείμενα IG 12(7).58 (Amorgos); ὑποκείμενοι, of slaves pledged for a sum of money, D. 27.9. of payments, to have been granted or allocated, ἀποφαίνουσιν ὑποκεῖσθαι ἐν τῇ γραφῇ τῶν εἰς τὰ ἱερὰ (sc. ὑποκειμένων) δίδοσθαι κτλ. UPZ 21.4 (ii BC), cf. 23.21 (ii BC), BGU 1197.4, 1200.28 (both i BC); Subst. ὑποκείμενα, τά, = φιλάνθρωπα, salary (ear-marked proceeds of taxes), τὰ ἐπιβάλλοντά μοι ἐκ τοῦ ἱεροῦ ὑ. PLond. 2.357.9, cf. 5 (i AD); ὑ. αἰτεῖ ἀπὸ τῶν κωμῶν BGU 23.12 (ii/iii AD), cf. OGI 665.19, 26 (Egypt, i AD); c. dat., as part of name of specific taxes, ὑ. βασιλικῇ γραμματείᾳ ear-marked for the benefit of…, PPar. 17.22 (ii AD); ὑ. τοπογραμματείᾳ PSI 1.101.18 (ii AD), cf. POxy. 1436.23 (ii AD), etc. ; also in sg., ὑποκείμενον ἐπιστρατηγία BGU 199.14 (ii AD), cf. PFlor. 375.22 (ii AD), etc. ; also c. gen., ὑ. ἐννομίου PRyl. 213.72, al. (ii AD); τοπαρχίας ib. 73, etc. in Philosophy, to underlie, as the foundation in which something else inheres, to be implied or presupposed by something else, ἑκάστῳ τῶν ὀνομάτων… ὑ. τις ἴδιος οὐσία Pl. Prt. 349b, cf. Cra. 422d, R. 581c, Ti.Locr. 97e; τὸ ὑποκείμενον has three main applications; (1) to the matter which underlies the form, opp. εἶδος, ἐντελέχεια, Arist. Metaph. 983a30; (2) to the substance (matter + form) which underlies the accidents, opp. πάθη, συμβεβηκότα, Id. Cat. 1a20, 27, Metaph. 1037b16, 983b16; (3) to the logical subject to which attributes are ascribed, opp. τὸ κατηγορούμενον, Id. Cat. 1b10, 21, Ph. 189a31; applications (1) and (2) are distinguished in Id. Metaph. 1038b5, 1029a1-5, 1042a26-31; τὸ ὑ. is occasionally used of what underlies or is presupposed in some other way, e.g. of the positive termini presupposed by change, Id. Ph. 225a3-7.
exist, τὸ ἐκτὸς ὑποκείμενον the external reality, Stoic. 2.48, cf. Epicur. Ep. 1 pp. 12, 24 U. ; φῶς εἶναι τὸ χρῶμα τοῖς ὑ. ἐπιπῖπτον Aristarch. Sam. ap. Placit. 1.15.5; τὸ κρῖνον τί τε φαίνεται μόνον καὶ τί σὺν τῷ φαίνεσθαι ἔτι καὶ κατ’ ἀλήθειαν ὑπόκειται S.E. M. 7.143, cf. 83, 90, 91, 10.240; = ὑπάρχω, τὰ ὑποκείμενα πράγματα the existing state of affairs, Plb. 11.28.2, cf. 11.29.1, 15.8.11, 13, 3.31.6, Eun. VS p. 474 B. ; Τίτος ἐξ ὑποκειμένων ἐνίκα, χρώμενος ὁπλις μοῖς καὶ τάξεσιν αἷς παρέλαβε Plu. Comp. Phil. Flam. 2; τῆς αὐτῆς δυνάμεως ὑποκειμένης Id. 2.336b; ἐχομένου τοῦ προσιόντος λόγου ὡς πρὸς τὸν ὑποκείμενον A.D. Synt. 122.17. ὁ ὑ. ἐνιαυτός the year in question, D.S. 11.75; οἱ ὑ. καιροί the time in question, Id. 16.40, Plb. 2.63.6, cf. Plu. Comp. Sol. Publ. 4; τοῦ ὑ. μηνός the current month, PTeb. 14.14 (ii BC), al. ; ἐκ τοῦ ὑ. φόρου in return for a reduction from the said rent, PCair. Zen. 649.18 (iii BC); πρὸς τὸ ὑ. νόει according to the context, Gp. 6.11.7. in logical arrangement, to be subject or subordinate, τῇ… ἰατρικῇ… ἡ ὀψοποιϊκὴ… ὑ. Pl. Grg. 465b; ὁ τὴν καθόλου ἐπιστήμην ἔχων οἶδέ πως πάντα τὰ ὑποκείμενα Arist. Metaph. 982a23, cf. APo. 91a11; ἑκάστη [τέχνη] περὶ τὸ αὐτῇ ὑ. ἐστι διδασκαλική Id. Rh. 1355b28. ἡ ὑ. ὕλη the subject-matter of a science or treatise, Id. EN 1094b12, 1098a28, Phld. Po. Herc. 1676.3 (pl.); τὸ ὑ. the part affected by a disease, Plb. 1.81.6. trans., = ὑποτέθειμαι, I have appended, ὧν τὸ καθ’ ἓν ὑπόκειμαι PTeb. 140 (i BC); cf. παράκειμαι (Addenda).

(κεῖμαι),
1) darunter liegen ; Εὔβοια ὑπόκειται ὑπὸ τὴν Ἀττικήν Isocr. 4.108 ; πεδίον ἱερῷ ὑπόκειται Aesch. 3.118 ; ὑπόκεινται θεμέλιοι Thuc. 1.93 ; darunter gelegt sein, zur Grundlage dienen, τοιαύτης τῆς κρηπῖδος ὑποκειμένης αὐτοῖς Plat. Polit. 301e ; ἑκάστῳ τῶν ὀνομάτων ὑπόκειταί τις ἴδιος οὐσία Prot. 349b, vgl. Parm. 161a, Crat. 422d, u. öfter ; τὰ εἰρημένα περὶ ψυχῆς ὑποκείσθω Arist. sens. 1 ; dah. untergeordnet sein, gehorchen, τῷ ἄρχοντι Plat. Gorg. 510c ; τῷ νόμῳ, Luc. Abdic. 24, unterworfen sein.
2) vorliegen, obliegen ; ὑποκείσεταί μοι ὁ ἄεθλος Pind. Ol. 1.85 ; παρ' ὑμῖν ὀργὴ καὶ τιμωρία ὑπόκειται τοῖς τὰ ψευδῆ μαρτυροῦσι Dem. 34.19 ; ὑπόκειταί τινι παθεῖν Pol. 2.58.10 ; – dah. τὸ ὑποκείμενον, der vorliegende, zu behandelnde Gegenstand, wie ὑπόθεσις, argumentum ; die Substanz, καθ' ὑποκειμένου τινὸς λέγεται ἄνθρωπος, ἐν ὑποκειμένῳ – λευκόν τι, – καθ' ὑποκ. καὶ ἐν ὑποκ. – ἐπιστήμη, Arist. top. – Vgl. noch οὕτω τούτων ὑποκειμένων Plat. Prot. 359a ; – ὁ ὑποκείμενος χρόνος, die vorliegende, gegenwärtige Zeit, Gramm.; – Pol. μένειν ἐπὶ τῆς ὑποκειμένης γνώμης 1.40.5, u. ä. oft ; ἐλπίς ὑπόκειται Thuc. 3.84.
3) Jem. zu Füßen sinken, ihm einen Fußfall tun, anliegen ; ὑποκείσονται ἄρα δεόμενοι καὶ τιμῶντες Plat. Rep. VI.494b.
4) übh. perf. pass. von ὑποτίθημι ; verpfändet sein, Isae. 6.33 ; verdungen sein, κλινοποιοὺς τετταράκοντα μνῶν ὑποκειμένους, = ὑποτεθειμένους, Dem. 27.9 ; ὑποκειμένων αὐτῷ τῶν ξύλων τοῦ ναύλου, für die Fracht verpfändet, 49.35, u. öfter. – Als Grundsatz feststehen od. fest beschlossen sein, ἐμοὶ ὑπόκειται, ὅτι –, Her. 2.123 ; zur Bedingung gemacht, angenommen sein, als Hypothese aufgestellt sein.

1. to lie under or beneath , [Iliad by Homer (8th/7th c.BC), Thucydides (Refs 5th c.BC)]; with dative, [Plato Philosophus (5th/4th c.BC)]
2. in various metaphorically senses,
3. to be put under the eyes or mind, i. e. to be submitted or proposed to one , [Pindar (Refs 5th c.BC)]; αἱ ὑποκείμεναι ἐλπίδες one's present hopes, [Demosthenes Orator (Refs 4th c.BC)]; ὑπόκειταί μοι ὅτι . . I have laid down the rule , that . ., [Herdotus Historicus (Refs 5th c.BC)]
4. to be laid down or assumed as an hypothesis , [Plato Philosophus (5th/4th c.BC)], etc.; τούτων ὑποκειμένων = Lat. his positis, [Plato Philosophus (5th/4th c.BC)]; impersonal, ὑπόκειται a rule is laid down , [Demosthenes Orator (Refs 4th c.BC)]; ὑποκείσθω ὅτι . . let it be granted that . ., [Aristotle Philosopher (Refs 4th c.BC)]
5. to be suggested , [Herdotus Historicus (Refs 5th c.BC)]
6. to be left at bottom, left remaining , [Thucydides (Refs 5th c.BC), Demosthenes Orator (Refs 4th c.BC)]
7. to be subject to, submit to , τινι [Plato Philosophus (5th/4th c.BC)]: absolute to be submissive , [Plato Philosophus (5th/4th c.BC)]
8. to be left behind in pledge, to be pledged or mortgaged , τινος for a certain sum, [Demosthenes Orator (Refs 4th c.BC)], etc.; ὑποκείμενοι, of persons, bound for payment of a sum of money, [Demosthenes Orator (Refs 4th c.BC)]
9. to underlie , as a substratum, [Plato Philosophus (5th/4th c.BC)], etc.
10. to be subordinate , [Plato Philosophus (5th/4th c.BC)] (ML)