ὑπό·γυιος, ou mieux ὑπό·γυος, ος, ον, qui est sous la main, d’où :
   I (avec idée de lieu) qui est à portée : τὸ ὑπογυιότατον, ARSTT. Pol. 6, 8, le moyen le plus à portée, le plus expéditif ;
   II (avec idée de temps) qui est proche :
      1 en parl. de l’avenir, proche, prochain, imminent, ISOCR. 310 d ; DÉM. 841, 6 ; ARSTT. Pol. 6, 8, 3, etc. ; TH. C.P. 1, 13, 10, etc. ;
      2 en parl. du passé, tout nouveau, tout récent, tout frais, ISOCR. 299 e ; DÉM. 1415, 5, etc. ; ARSTT. G.A. 8, 7, 3 ; ὑπόγυόν ἐστιν ἐξ οὗ, ISOCR. 376 e, bien peu de temps s’est écoulé depuis que, etc. ;
      3 soudain, ARSTT. Nic. 3, 6, 10, etc. ; ἐξ ὑπογυίου, XÉN. Cyr. 6, 1, 43 ; PLAT. Menex. 235 c ; ISOCR. 43 c, etc. tout à coup, aussitôt ; ἐξ ὑπογυίου λέγειν, LGN, parler d’improvisation.

• Cp. -ότερος, DÉM. 1391, 21 ; 1415, 5 ; • Sup. -ότατος, ISOCR. 207 e, 299 e ; PHILIPP. (DÉM. 162, 1) ; ARSTT. Pol. 6, 8, 3.

Étym. ὑ. γυῖον.

or (v. sub fin.) ὑπόγυος, ον, nigh at hand, imminent, ὑ. μοι τῆς τοῦ βίου τελευτῆς οὔσης Isoc. 15.4, ὑπόγυον ἐνδείκνυται θάνατον Gal. 18(2).69; ὑπόγυον, used abs., near the end, at the approach of death, Hp. Epid. 7.51, 52; εἴ τινων ὑ. ἡ ἀφαίρεσις τῶν καρπῶν Thphr. CP 1.13.10; τοῦτ’ ἐστὶν ὑπογυιότατον (v.l. -γυώτατον) πρὸς αὐτάρκειαν the readiest means, Arist. Pol. 1321b16; ὑπογύου οὔσης τῆς ἑορτῆς Id. Oec. 1347a28, cf. IG 5(2).265.10 (Mantinea, i BC); τῶν χρόνων ὑ. ὄντων D. 28.17; ἡ ὑπόγυος πρόσταξις the immediate command (i.e. that something shall be done immediately), A.D. Synt. 253.2; ἡ ἐκεῖνος καὶ ἡ οὗτος… τὴν ὑπόγυιον γνῶσιν τοῦ προσώπου παριστᾶσιν Id. Pron. 61.4. Adv. ὑπογύως immediately, in the immediate future, ἐὰν γένηται ἡμᾶς μὴ ὑ. ἀναπλεῖν PAmh. 2.135.10 (ii AD).
recent, ὁ πόλεμος ὁ ὑπογυιότατος Isoc. 14.17; ὑπογυωτέροις παραδείγμασι χρῆσθαι D. 61.46; τὰ ὑπογυιότατα Ps.-Philipp. ap. eund. 12.12; ὑπογυώτερα τοῖς χρόνοις D. 60.9; ὑπόγυιόν ἐστι ἐξ οὗ… it is a very short time since…, Isoc. 18.29; ἐν τοῖς ὑ. λόγοις, opp. τοῖς ἄνω, Arist. GA 757a28; ταῖς ὑ. ἀπεψίαις Gal. 6.195; ὑπόγυοι αἰτίαι νοσημάτων Id. 15.162. Adv. ὑπογυίως or -γύως recently, lately, Ath. 5.206d, Dsc. Ther. Prooem., BGU 731 ii 5 (ii AD); ἔχων ὑ. ἐν μνήμῃ τὰς τιμὰς ὧν ἀγοράζει having freshly in his mind. PRyl. 233.12 (ii AD); neut. -γυον as Adv., Gloss. ; τὸ ὑπογυιότατον Isoc. 9.81.
sudden, ὅσα θάνατον ἐπιφέρει ὑπόγυια ὄντα Arist. EN 1115a34; ἐξ ὑπογύου off-hand, on the spur of the moment, X. Cyr. 6.1.43, Pl. Mx. 235c, Isoc. 4.13; ἐξ ὑ. γίγνεσθαι, opp. ἐκ πολλοῦ χρόνου σκέψασθαι, Arist. Rh. 1354b3; ἐξ ὑπογύου τινὸς χρόνου OGI 13.7 (Samos. iv BC). of persons, ὑ. τῇ ὀργῇ in the first burst of anger, Arist. Rh. 1380b6.
actual, present, διὰ τὴν ὑπόγυιον ἰσχνότητα Gal. Nat. Fac. 2.6. — The forms ὑπόγυιος and -γυος vary continually in codd., and the erroneous Comp. and Sup. forms ὑπογυιώτερος, ώτατος, and ὑπογυότερος, ότατος occur; in Papyri and Inscrr. we have ὑπογύως POxy. 237 vi 6, vii 32 (ii AD), etc., ὑπογυίως PSI 10.1103.8 (iii AD), ὑπόγυιος IG 5(2) l.c., CPR 220.5 (i AD).

auch ὑπόγυος,
1) unter Händen, zur Hand, bereit ; τὸ ὑπογυιότατον, das nächstliegende Mittel, πρὸς αὐτάρκειαν Arist. Pol. 6.8.
2) was eben aus den Händen kommt, neu, frisch ; ἐξ ὑπογυίου, von der Faust weg, aus dem Stegereif, sogleich, wie ὑπὸ χεῖρα, Plat. Menex. 235c ; Xen. Cyr. 6.1.43 ; τῶν χρόνων ὑπογύων ὄντων Dem. 28.17 ; Sp., wie Luc. amor. 5 ; ἐξ ὑπογυίου γίγνεται ἡ παρασκευή Isocr. 4.13, wie κρίσεις γίγνονται Arist. rhet. 1.1. Aehnl. ἤδη ὑπογυίου μοι τῆς τελευτῆς τοῦ βίου οὔσης Isocr. 15.4, da es mir nahe bevorsteht ; ὑπόγυιον καὶ οὐ πρὸς ἀκρίβειαν S.Emp. adv.astrol. 63.
• Adv. ὑπογυίως u. ὑπογύως, auch ὑπόγυιον u. ὑπόγυον, neulich, kürzlich, ὑπογυιότερον, vor kurzer Zeit, Her.; τῷ ὑπογυιότερ' εἶναι τοῖς χρόνοις Dem. 60.9 ; ὑπογυιότατα, ganz neulich, Dem. 12.12 (ep. Phil.).