ὑπο·χέω (ao. ὑπέχεα, épq. ὑπέχευα, pass. ao. ὑπεχύθην [χῠ], pf. ὑποκέχυμαι [χῠ]) :
      1 verser ou répandre sous : φύλλα ὑποχεόμενα ὑπὸ τοῖς ποσί, HDT. 7, 218, feuilles répandues sous les pieds ; p. ext. étendre (une peau, un tapis, etc.) sous, IL. 11, 843 ; OD. 14, 49 ; au pass. être répandu au-dessous, en parl. de l’air, répandu au-dessous de la région de l’éther, ARSTT. Mund. 2, 12 ;
      2 verser au fond de ou dans, MÉN. (ATH. 431 c) ; fig. ὑπεκέχυτό οἱ ἀπιστίη, HDT. 2, 152 ; 3, 66, le doute s’était glissé dans son cœur, càd. il ne pouvait croire que, etc. ;
      3 répandre de façon à couvrir, d’où au pass. avoir les yeux couverts par une pellicule qui se répand, càd. avoir la cataracte, en parl. de pers. PHIL. 2, 50 ; en parl. des yeux eux-mêmes, DIOSC. 2, 194 ; fig. être obscur, en parl. de l’intelligence, M. TYR. 16, 3 ;

Moy. verser pour soi-même sous ou dans, rég. ind. au dat. OPP. H. 1, 740 ; fig. PLUT. Per. 8.

➳ Ao. épq. ὑπέχευα, HOM. ll. cc. ; ao. moy. inf. ὑποχέασθαι, DIPH. (ATH. 497 a), épq. ὑποχεύασθαι, OPP. l. c.

aor. ὑπέχεα, Ep. ὑπέχευα — the only form of the word used by Hom. : — pour into a cup placed under, pour out, Χίου (οὐχὶ Ath. cod. A) δύο κυάθους, ἀνεβόησέν τις, ὑπόχει (ὑποχεῖς Cobet) Sophil. 4.3, cf. Men. 8; — Med., ὑποχέασθαι πλείονας have more cups poured out, Diph. 5; ὑ. τρίτην ὕδατος μοῖραν Hp. Nat. Mul. 15; metaph, οἷον βαφὴν (βαφῇ or -ῆ codd.) τῇ ῥητορικῇ τὴν φυσιολογίαν ὑποχεόμενος Plu. Per. 8. in Hom. only of dry things, strew or spread under, βοείας, ῥῶπας, Il. 11.843, Od. 14.49, cf. 16.47; — Pass., φύλλα ὑποκεχυμένα ὑπὸ τοῖσι ποσί the leaves fallen and scattered under the feet, Hdt. 7.218. metaph, τῷ μὲν ἀπιστίη ὑπεκέχυτο he was secretly full of unbelief, steeped in it, Id. 2.152, cf. 3.66. Med., pour back one΄s own into, πάλιν δ’ ὑπεχεύατο παῖδας σπλάγχνοις Oppian. H. 1.740. Pass., to be spread beneath, as the air beneath the ether, Arist. Mu. 392b6.
to be suffused, suffer from cataract (cf. ὑπόχυσις), of persons, Chrysipp. Stoic. 2.52; τὰ τῶν ὑποχεομένων συμπτώματα Gal. 6.425; ὑποχυθέντες τὰς ὄψεις Ph. 2.50; τοὺς ὑποκεχυμένους καὶ ἀμβλυωποῦντας Dsc. 2.164, cf. POxy. 39.9 (i AD); ἀρχόμενοι ὑποχεῖσθαι Dsc. 2.151, cf. Cass. Pr. 19; metaph of the mind, ὑποκεχύσθαι πολλὴν ἀχλύν Max.Tyr. 16.3.

(χέω), daruntergießen, -schütten ; auch von trockenen Dingen, darunterstreuen, hinbreiten, βοείας, ῥῶπας, Il. 11.843, Od. 14.49, vgl. 16.47 ; φύλλα ὑποκεχυμένα ὑπὸ τοῖς ποσί, unter die Füße hingestreutes Laub, Her. 7.218. – Auch med., οἷον βαφὴν τῇ ῥητορικῇ τὴν φυσιολογίαν ὑποχεόμενος Plut. Per. 8.
Pass. übertr., ἀπιστίη ὑπεκέχυτο αὐτῷ, im Stillen zweifelte er, Her. 2.152, u. Sp.