'ὑπο·φέρω (f. ὑποίσω, ao. ὑπήνεγκα, ao.2 ὑπήνεγκον, pf. ὑπενήνοχα, etc.) :
   I être dessous et transporter : πόδες μ' ὑπήνεικαν (p. ὑπήνεγκαν) IL. 5, 885, mes pieds m’arrachèrent au danger ; en parl. du courant d’un fleuve : ναῦν, PLUT. Cæs. 38 ; LGS 2, 14, porter un navire ; au pass. ὑποφέρεσθαι τῷ ποταμῷ, PLUT. Alex. 63, ou ἐν ποταμῷ, LUC. Nec. 9, descendre un fleuve en bateau ; fig. : ὁ λόγος ὥσπερ ῥεῦμα φέρων ὑπήνεγκε βίᾳ ARSTD. t. 1, 214, le discours les soulevant comme le courant d’un fleuve les entraîna ; au pass. ἐὰν τὸ ὑποκείμενον ὑποφέρηται, ARSTT. Inc. an. 3, 2, si la base est retirée ; fig. : ὑποφέρεσθαι εἴς τι, PLUT. Cor. 15, Alc. 18, ou πρός τι, PLUT. Alex. 23, etc. se laisser emporter à qqe excès ;
   II être dessous et porter, d’où :
      1 au propre : ὑπ. ὅπλα, XÉN. Cyr. 4, 5, 57, porter des armes ; cf. PLUT. Syll. 7 ; d’où supporter, soutenir : σῶμα, TH. H.P. 9, 14, 4, avoir la force de soutenir son corps ;
      2 fig. supporter : τὰς τῆς τύχης μεταϐολάς, XÉN. Cyr. 6, 2, 29, les changements de la fortune ; κινδύνους, XÉN. Hipp. 1, 3, etc. des dangers ; πόνους καὶ κινδύνους, ISOCR. 40 a, des fatigues et des dangers ;
      3 porter au-dessus de soi, mettre en avant, prétexter, acc. XÉN. Hell. 4, 7, 2 ;
   III porter de dessous, d’où :
      1 lever, élever : δᾷδα, PLUT. Popl. 23, un flambeau ; fig. faire naître, exciter : ἐλπίδα, SOPH. El. 834, une espérance ; ἔγκλημά τινι, HDN 2, 5, 12, porter une accusation contre qqn ;
      2 proposer : σπονδάς, XÉN. Hell. 4, 7, 2, un traité ;
   IV porter en dessous, d’où :
      1 porter sous soi, avancer sous soi : τὰ ὀπίσθια σκέλη, ARSTT. H.A. 8, 24, 2, les jambes de derrière ;
      2 porter sens dessus dessous, d’où déplacer (l’époque d’une fête) PLUT. Cæs. 59 ;
      3 faire chanceler, faire tomber : χωρία ὑποφέροντα, POLL. 1, 187, terrains où l’on tombe, où l’on enfonce ; au pass. être précipité : κατὰ κρημνῶν, PLUT. Mar. 23, de hauteurs à pic ; fig. ἐς πενίαν, APP. Civ. 2, 2, dans la pauvreté ; abs. πόλις ὑποφερομένη, PLUT. Per. c. Fab. 1, ville ou État en décadence ; p. anal. en parl. de malades, décliner de plus en plus, HPC. 1111 g, etc. ; au sens mor. se laisser abattre, se décourager, PLUT. Sert. 4, M. 72 c ; ou s’humilier, s’abaisser, PLUT. Lyc. 2 ;
   V porter sous, exposer à, opposer à : τὰ σεσιδηρωμένα μέρη ταῖς πληγαῖς, PLUT. Cam. 41, opposer aux coups les parties garnies de fer ;
   VI porter derrière :
      1 au propre : τινὶ δίφρους, EL. V.H. 4, 22, suivre qqn en portant des sièges ; au pass. se porter derrière, reculer : θᾶττον ἢ ὥστ' ἔχειν ἀπερείσασθαι, ARSTT. Inc. an. 3, trop vite et avant d’avoir où appuyer le pied ;
      2 fig. porter ensuite, d’où faire suivre, ajouter (à ce qu’on a dit) DH. 7, 16 ; LGN 16, 4 ;
   VII porter peu à peu : εἰς διόρθωσιν, PLUT. Lyc. 25, amener insensiblement à correction.

➳ Ao.1 ion. et épq. 3 pl. ὑπήνεικαν, IL. 5, 885.

'

fut. ὑποίσω S. El. 834 (lyr.), Phld. Lib. p. 28 O. ; aor. ὑπήνεγκον Arist. Pol. 1267a27, Ep. ὑπήνεικα Il. 5.885 : — carry away under, esp.
bear out of danger, ἀλλά μ’ ὑπήνεικαν ταχέες πόδες Il. l.c. ; — Pass., to be taken from under, ἐὰν [τὸ ὑποκείμενον] ὑποφέρηται Arist. IA 705a9.
bring close together, τὰ ὀπίσθια σκέλη (sc. ἐπὶ τὰ ἔμπροσθεν) Id. HA 604b1.
bear or carry by being under, bear a burden, τὰ ὅπλα, of an armour-bearer, X. Cyr. 4.5.57; τῶν τὰ σημεῖα δοράτων ὑποφερόντων Plu. Sull. 7; — Pass., to be supported, τοῖς σκέλεσι Arist. Pr. 882b29. metaph, endure, submit to, πόνους καὶ κινδύνους Isoc. 3.64, cf. X. Eq. Mag. 1.3; κινδύνους καὶ φόβους Pl. Tht. 173a; ῥαθύμως ὀργήν Id. Lg. 879c; τὸν τῶν ὁμιλητικῶν τρόπον Isoc. 1.30; γῆρας καὶ πενίαν Aeschin. 1.88 (v.l. ἀμύνεσθαι)· εἰσφοράς X. Oec. 2.6; ἀναλώματα D. 59.42; πόλεμον ὑπενεγκεῖν Arist. Pol. 1267a27; ὑ. παρρησίαν Phld. Lib. p. 62 O. ; ἀδικίας Sammelb. 5238.22 (i AD); τὰ φυτὰ… ἀνέμων ἐμβολὰς ὑ. Sor. 1.96; οὐ γὰρ αὐτὸς ὑποφέρω κίνησιν I do not trouble to move, PFlor. 362.10 (ii AD).
bear or carry behind, δίφρους τινί Ael. VH 4.22.
subjoin, add in speaking, D.H. 7.16, Longin. 16.4.
hold out, present, δᾷδα Plu. Publ. 23; τὰ σεσιδηρωμένα μέρη ταῖς πληγαῖς Id. Cam. 41; πληγὰς ὑ.
inflict them, Id. Eum. 7; οὐκ ὀλίγην βλάβην ὑποφέρει με (= μοι̣) inflicts, POxy. 488.19 (ii/iii AD). metaph, hold out, suggest, proffer, εἰ τῶν… οἰχομένων… ἐλπίδ’ ὑποίσεις S. El. 834 (lyr.); ὑπέφερον τοὺς μῆνας proposed the (holy) months, i.e. a truce, X. HG 4.7.2; σπονδὰς ἀδίκως ὑποφερομένας ibid. ὑποφέρονται γραμμαί τινες αἱματώδεις there are suggestions of lines (in the foetus), Ath.Med. ap. Orib. 22.9.1.
carry down, of a river, Plu. 2.325a, Poll. 1.111; κοιλίη ὑποφέρει χολώδεα Aret. SA 2.4; cause to slip or fall, Plu. 2.459b, Poll. 1.187; — Pass., to be borne down, τοῖς ποταμοῖς Plu. Alex. 63; slip down, κατὰ κρημνῶν Id. Mar. 23; of the legs, give way under a person, Hp. Int. 36. metaph, bring down in numbers, App. BC 5.6; in Pass., decline gradually, of consumptive people, Hp. Epid. 1.2; ὀρθοστάδην ὑ. ib. 3.13, 17. ιγ’ ; εἰς πενίαν App. BC 2.2; πόλις ὑποφερομένη πταίσμασι Plu. Comp. Per. Fab. 1; στάσιν ὑποφερομένην ἀνακαλεῖσθαι to revive an expiring faction, Id. Sert. 4, cf. Lyc. 2; of festivals, fall after their due time, Id. Caes. 59.
bring to a certain point, ὑ. τινὰ εἰς διόρθωσιν Id. Lyc. 25; — Pass., to be carried away, ὑ. εἰς ὕβριν Id. Alc. 18; πρὸς τὸ κομπῶδες Id. Alex. 23.

(φέρω),
1) darunter wegtragen, bes. einer Gefahr entreißen, wegschaffen, retten, ἀλλά μ' ὑπήνεικαν ταχέες πόδες Il. 5.885 ; – darunter tragen, tragen, indem man unter der Last geht, ὅπλα, eine schwere Waffenrüstung tragen, Xen. Cyr. 4.5.57 ; dah. übertr., ertragen, erdulden, κινδύνους καὶ φόβους Plat. Theaet. 173a ; πόνους καὶ κινδύνους Isocr. 3.64 ; γῆρας καὶ πενίαν ὑπενεγκεῖν Aesch. 1.88 ; ἀναλώματα, den Aufwand erschwingen, Dem. 59.42 ; δασμόν Xen. Cyr. 7.4.9 ; τὰς τῆς τύχης μεταβολάς, τὸν πόλεμον, Pol. 1.1.2, 2.49.2, u. öfter.
2) darunter entgegenstellen, ἐλπίδα, Hoffnung erregen, Soph. El. 823 ; bes. Gründe entgegensetzen, einwenden, vorschützen, Xen. Hell. 4.7.2.
3) hinuntertragen, am Fluß, stromabwärts, Plut. fort. Rom. 12 M.; vgl. Luc. nec. 9 ; zum Ausgleiten, Fallen bringen, Plut. coh. ira 11 ; ὁ ἄνεμος ὑπέφερε τοὺς ὁδοιποροῦντας, der Wind warf sie um ; dah. χωρία ὑποφέροντα, schlüpfrige oder abschüssige Gegenden, wo man nicht festen Fuß fassen kann, Sp.; auch übertr., herunterbringen, schwächen, ὁ πόλεμος αὐτὰ ἐς τοσοῦτον ὑπενηνόχει App. B.C. 5.6. – Und intr., wie pass., ausgleiten, fallen, in Verfall kommen, abnehmen ; den Mut sinken lassen, Plut. Sert. 4.

ὑπο-φέρω
[in LXX for נָשָׂא, etc. ;]
to bear by being under. Metaph., to endure: with accusative of thing(s), 1Co.10:13, 2Ti.3:11, 1Pe.2:19.†
(AS)