'ὑπο·τίθημι (f. ὑποθήσω, ao. ὑπέθηκα, etc.). ;
   I. 1 placer sous : τί τινι, XÉN. Hell. 4, 1, 13, étendre qqe ch. sous les pieds de qqn ; τὰ ᾠὰ ἀλεκτορίδι, ARSTT. H.A. 6, 9, placer les œufs sous la poule ; τόξα μασχάλῃ, PLUT. M. 967 d, placer son arc sous son bras ; τὰ ὀπίσθια σκέλη ὑπὸ τὰ ἐμπρόσθια, XÉN. Eq. 11, 2, placer les jambes de derrière sous celles de devant ; ὑπ. ἑαυτὸν φορτίῳ, LUC. Char. 4, se mettre sous le fardeau ; avec ὑπό et l’acc. τι ὑπὸ ὀφθαλμόν, ARSTT. Probl. 3, 20, approcher qqe ch. sous son œil ;
      2 placer au bas : ὑπ. πόλιν ὑπὸ ποταμούς, PLAT. Leg. 682 c, bâtir une ville vers le bas au bord des fleuves ;
      3 livrer : τί τινι, PLAT. Pol. 308 a, qqe ch. à qqn ;
      4 mettre à la place, substituer : τοὺς λόγους, EUR. I.A. un langage à un autre ;
   II.1 prendre pour base : ὑπ. ῥυθμοὺς καὶ σχῆμα, PLAT. Leg. 669 c, prendre pour base les rythmes et les gestes (d’une mélodie), choisir comme base tels ou tels rythmes, etc. ; ὑπ. αἰτίαν τινί, PLUT. M. 425 e, donner à qqe ch. une cause comme fondement, adopter une base pour qq. ch. ; ὑπ. τι τῇ γνώμῃ, DÉM. 552, 5, donner qqe ch. pour fondement à sa pensée, prendre pour base d’un raisonnement une pensée ; au pass. ἀριθμὸν ἀνάγκη ὑποτίθεσθαι, PLAT. Epin. 779 d, il est nécessaire que le nombre soit pris pour base, serve de base ; οἱ ὑποτεθέντες λόγοι, PLAT. Leg. 812 a ; τὰ ὑποτεθέντα, PLAT. Parm. 136 b, les propositions prises pour base, les principes ; ὑποτεθεὶς σκοπός, ARSTT. Nic. 6, 12, 9, but proposé ;
      2 tenir sous les yeux de qqn, d’où tenir devant, mettre à la disposition de, offrir : ὑπ. ἐλπίδα, faire naître l’espoir, THC. 1, 138 ; XÉN. Hell. 4, 8, 28, etc., ou se flatter de l’espoir, se livrer à l’espoir, DÉM. 638, 24 ; avec un nom de pers. pour rég. : ὑπ. ἑαυτὸν ἔγγυον, PLUT. Crass. 7, se livrer comme otage, fournir une caution ; ὑπ. τὴν ψυχὴν ταῖς τῆς πατρίδος τύχαις, LUC. Dem. enc. 41, offrir sa vie aux destins de la patrie ; ὑπ. ἑαυτὸν ὀργῇ, PLUT. Them. 24 ; ἀπεχθείαις, Cato mi. 18, s’exposer à la colère, aux inimitiés, etc. ; en ce sens avec un rég. de chose : ὑποθεῖναι τὸν ἴδιον κίνδυνον, DÉM. 420, 25, risquer son propre danger, càd. faire qqe ch. à ses risques et périls ;
   III mettre en gage, engager, acc. HDT. 2, 136 ; ISOCR. 400 b, etc. ; τινί τι, ESCHN. 68, 25 ; DÉM. 820, 23, etc. donner qqe ch. en gage à qqn ; τι πρός τι, PLUT. Arat. 19, donner une chose en gage contre une autre
Moy. :
   I mettre sous soi, acc. XÉN. Cyr. 8, 1, 41 ;
   II se poser une base :
      1 en gén. établir comme fondement, prendre comme base : DÉM. 29, 5 ; POL. 1, 5, 1, qqe ch. ; ταύτην πυρὸς ἀρχὴν καὶ τῶν ἄλλων σωμάτων ὑποτιθέμεθα, PLAT. Tim. 53 d, c’est ce que nous admettons comme la cause première du feu et des autres corps ; ὑπ. τό τε περιττὸν καὶ τὸ ἄρτιον καὶ τὰ σχήματα, PLAT. Rsp. 510 c, adopter le pair et l’impair et les figures comme condition fondamentale, càd. les supposer ; ἕνα τοῦτον ὑποθέσθαι τὸν σκοπόν, avec l’inf. LUC. Pisc. 7, se proposer comme seul but de, etc. ;
      2 p. suite, poser en principe, supposer, admettre : ὥσπερ ὑπέθου, PLAT. Rsp. 346 b, ainsi que tu l’as posé en principe ; δώσω σοι ὑποτίθεσθαι, etc. PLAT. Phædr. 236 b, je veux accorder cela en principe ; ὑπ. ὑπόθεσιν, PLAT. Phæd. 101 d, Parm. 136 a, etc. poser un principe, poser qq. ch. en principe ; ὑπ. (τὴν ἀρετὴν) διδακτὸν ὄν, PLAT. Prot. 361 b, admettre en principe que la vertu peut s’enseigner ; ὑπ. τι ὡς ὄν, PLAT. Parm. 136 c, admettre en principe une chose comme étant ; ὑπ. περί τινος ὡς ou οὕτως ἔχοντος, PLAT. Rsp. 437 a, admettre en principe qu’il en est ainsi, supposer qu’il en est ainsi ; avec une prop. inf. : ὑπ. τὴν γεωργικὴν εὐμαθεστάτην εἶναι, XÉN. Œc. 21, 1, admettre que l’agriculture est très facile à apprendre ; cf. PLAT. Soph. 237 a, Phæd. 100 b, etc. ;
      3 p. suite, se proposer : τι, AND. 1, 39 Baiter-Sauppe, qqe ch. ; avec l’inf. : ἵππον ὠνεῖσθαι, XÉN. Hipp. 3, 7, se proposer d’acheter un cheval ; avec l’inf. s.-e. : περὶ ἧς ὑπεθέμην (s.-e. ποιεῖσθαι) ποιήσομαι τοὺς λόγους, ISOCR. 257 b, je parlerai de celle dont je m’étais proposé de parler ; cf. XÉN. Cyr. 8, 8, 27 ; ISOCR. 51 a, etc. ; PLUT. M. 10 e, etc. ;
      4 prendre pour sujet d’exposition, de narration, de discours, etc. : ἐντεῦθεν ὑποτιθέμενος ἠρξάμην, ISOCR. 29 c, voilà ce que je me suis proposé et d’où je suis parti ; λόγον ὑποθέσθαι Τρωϊκόν, PHILSTR. 692, 694, choisir pour sujet (de son poème) la légende troyenne ; εἰ ὑποθοῖτό τις τῷ λόγῳ, avec une prop. inf. LUC. M. cond. 7, si qqn voulait admettre comme vrai pour traiter un sujet, etc. ;
      5 s’imaginer, se représenter, se faire une idée : τι, LGN 14, 2, de qqe chose ; p. opp. à αὐτὸς ξυγγεγονώς, PHILSTR. 702 ; particul. tenir pour : τινα νεώτερον, DH. 4, 6, tenir qqn pour plus jeune ;
      6 proposer, suggérer : βουλήν τινι, IL. 8, 36, 467, donner un conseil à qqn ; ἔπος τινί, OD. 4, 163 ; ἔργον τινί, IL. 11, 788, donner à qqn l’idée d’un discours, d’une action, les lui conseiller ; cf. OD. 3, 27 ; HH. Cer. 149 ; HÉS. Th. 175 ; HDT. 1, 156, etc. ; ὑπ. τινι, OD. 2, 194 ; 5, 143 ; PLAT. Charm. 155 d, conseiller qqn ; ὑπ. πυκινῶς τινι, IL. 21, 293 ; OD. 1, 279, conseiller qqn sagement ; ἀλλά μοι εὖ ὑπόθευ, OD. 15, 310 ; HDT. 1, 90, allons ! conseille-moi bien ! σοὶ δ' οὐ κακῶς ὑποθήσομαι, AR. Av. 1362, LYS. 522, je ne te conseillerai pas mal ; avec l’inf. conseiller de, THC. 5, 90 ; PLUT. Rom. 1, etc. ;
      7 enseigner, apprendre : τι, PLAT. Pol. 295 d, Tim. 26 a, etc. ; PLUT. M. 795 b, qqe ch. ; τί τινι, PLAT. Hipp. ma. 286 b, qqe ch. à qqn ; ὑπ. περί τινος, APD. 1, 9, 22, instruire au sujet de qqe ch. ; avec une prop. relat. : ὑπ. δι' ὧν, etc. ; ISOCR. 46 ; ὡς, etc. ; PHILSTR. 712, montrer par quels, etc. que, etc. ;
   III t. de droit, prendre pour gage : τὰ σκεύη τῆς νεώς, DÉM. 1223, 24, les agrès du navire ; οἱ ὑποτιθέμενοι, DÉM. 841, 20, ceux qui ont hypothèque sur un bien, les créanciers hypothécaires.

➳ Ao.2 moy. impér. 2 sg. épq. ὑπόθευ.

Étym. v. ci-dessus.

'

place under, ὑπὸ κύκλα ἑκάστῳ πυθμένι θῆκεν Il. 18.375; τὰ φρύγαν’ ὑ.
puts the firewood under, Telecl. 40; θεοῦ βάσεις ὑποτιθέντος putting legs or feet under them, Pl. Ti. 92a, cf. Arist. PA 686a34; σιδηρᾶς κανονίδας ὑ. Ph. Bel. 57.11, cf. 60.31, al. ; ὑπὸ ποταμοὺς πολλοὺς… πόλιν ὑ. Pl. Lg. 682c; κύλικα ὑπὸ τὴν κλίνην IG 12(5).593.21 (Iulis, v BC); ὀχετὸν ἐκποιήσαντι καὶ ὑποθέντι ib. 12.373.66; [φοίνικας] ὑ. X. Cyr. 7.5.12; ἀλεκτορίδι ὑ. τὰ ᾠά Arist. HA 564b3; ἑαυτὴν [τῷ ἄρρενι] ib. 540a11; ὑ. <τι> ὑπὸ τὸν ὀφθαλμόν Id. Pr. 874a9; of a prancing horse, ὑ. τὰ ὀπίσθια σκέλη ὑπὸ τὰ ἐμπρόσθια X. Eq. 11.2; τὰ ὄπισθεν σκέλη διὰ πολλοῦ ὑ.
bring up his hind legs far apart from one another, ib. 1.14; κατακλίνεται [ὁ λαγὼς] ὑποθεὶς τὰ ὑποκώλια ὑπὸ τὰς λαγόνας Id. Cyn. 5.10; metaph, ὑποχειρίους τοῖς ἐχθροῖς ὑ. τὰς αὑτῶν πατρίδας Pl. Plt. 308a; ἔστε ὑπέθηκε Ἀΐδᾳ until he handed him over to Hades, of a hound attacking a boar, PCair. Zen. 532.11 (iii BC); — Med., place under one΄s feet, τι X. Cyr. 8.1.41; τοὺς μηροὺς ὑφ’ αὑτά Arist. IA 713a23.
place under a certain class, γεωργικῇ, θηρευτικῇ, etc., Pl. Plt. 289a.
subjoin, enclose, append a document, ὑποτέθεικά σοι τὸ ἀντίγραφον PLille 4.2 (iii BC), cf. Sammelb. 5675.2 (ii BC), etc. ; so in Med., PLond. 3.921.10 (ii/iii AD).
set before one, offer, suggest, τὴν ἐν φίλοις δικαιοτάτην ὑπόθεσιν ἔχω ὑποτιθέναι X. Cyr. 5.55.13; hold out hope, ὑποτιθεῖς τίν’ ἐλπίδα· E. Or. 1186, cf. X. HG 4.8.28, D. 23.58, Plu. 2.256a, Lys. 23, Aristid. 1.379 J. ; τοῦ Ἑλληνικοῦ ἐλπίδα ἣν ὑπετίθει αὐτῷ δουλώσειν Th. 1.138; ἡ εὐπραγία ὑ. ἰσχὺν τῆς ἐλπίδος Id. 4.65; ὑπέθηκας ὀρθῶς τοὺς λόγους, i.e. you have given good advice, E. IA 507; τὸν ὑποθέντα τὰς τέχνας γυναιξὶ τόνδε he who proposed these tricks to the women, Id. Ba. 675; — earlier in Med., suggest, βουλὴν Ἀργείοις ὑποθησόμεθ’ ἥ τις ὀνήσει Il. 8.36; ὄφρα οἱ ἤ τι ἔπος ὑποθήσεαι ἠέ τι ἔργον Od. 4.163, cf. Il. 11.788; δόλον ὑπεθήκατο Hes. Th. 175; ἄλλα μὲν αὐτὸς ἐνὶ φρεσὶ σῇσι νοήσεις, ἄλλα δὲ καὶ δαίμων ὑποθήσεται Od. 3.27; Κροῖσος ταῦτά οἱ ὑπετίθετο Hdt. 1.156, cf. 3.36; ἔπεμψέ με σωτηρίην ὑποθησόμενον ὑμῖν, ἤν περ βούλησθε πείθεσθαι Id. 5.98, cf. 7.237; σμικρὸν ὑποθέσθαι τοῖς κριταῖσι βούλομαι Ar. Ec. 1154; c. dat. pers. only, advise, counsel, admonish one, Od. 2.194, 5.143, Ar. Av. 1362, Lys. 522 (anap.), Pl. Chrm. 155d; with an Adv., ἀλλά μοι εὖ ὑπόθευ Od. 15.310, cf. Hdt. 1.90; αὐτάρ τοι πυκινῶς ὑποθησόμεθ΄, αἴ κε πίθηαι Il. 21.293. Med., in stronger sense, enjoin, ταῦτα τοῖσι ὑπολειπομένοισι ὑποθέμενος ὁ Δαρεῖος Hdt. 4.135; of a doctor, Pl. Plt. 295c; of Nestor, Id. Hp. Ma. 286b; [Μέττιος Ῥοῦφος] τῷ στρατηγῷ περὶ τούτου ὑπέθετο POxy. 237 vi 40 (ii AD); gloss on ἐπιστέλλει, Sch. S. OT 106; of Pythagoras, τὴν εἰς τὸ σπονδειακὸν μεταβολὴν ὑπέθετο τῷ αὐλητῇ Iamb. VP 25.112; τοῖς ἀπὸ τοῦ νομοῦ ὑπόδειγμα τῆς ἀπειθίας ὑ. BGU 747 ii 14 (ii AD); δύο σκοποὺς ὑποθέσθαι τῆς φλεβοτομίας prescribe two conditions of (successful) venesection, Gal. 15.765. Med., instruct, demonstrate, γραμματικόν τι ποιῆσαι ἄλλου ὑποθεμένου Arist. EN 1105a23; δεῖ ὑποθέσθαι τί λέγομεν τὸ βαρύ as a preliminary we must explain, Id. Cael. 269b20; ὑ. ὡς χρὴ μάχεσθαι Philostr. Her. 10.5; Φινεὺς… τοῖς Ἀργοναύταις… περὶ τῶν συμπληγάδων ὑπέθετο πετρῶν Apollod. 1.9.22; ὁ ὑποθέμενος αὐτῷ τὴν ἀνάγνωσιν Arr. Epict. 1.26.13, cf. 2.2.21; παλαισμάτων εἴδη ὁπόσα ἐστί, δηλώσει ὁ παιδοτρίβης, καιρούς τε ὑποθέμενος κτλ. Philostr. Gym. 14; c. acc. et inf., ὑ. τῷ ἐπιεικεῖ παιδὶ ῥᾴδιον πεφυκέναι κτλ. Iamb. VP 10.51. Med., propose to oneself as a task, πολεμιστήριον [ἵππον] ὑπεθέμεθα ὠνεῖσθαι X. Eq. 3.7; δεῖ ὑποτίθεσθαι κατ’ εὐχήν, μηδὲν μέντοι ἀδύνατον Arist. Pol. 1265a17; make up one΄s mind, adopt as a policy, παρὰ τὸ δίκαιον τὸ ξυμφέρον λέγειν ὑπέθεσθε Th. 5.90; τοῦθ’ ὑπέθετο, δεινότατον πρᾶγμα, οἶμαι, ὅπως ἐν ἐκείνῳ εἴη… φάναι And. 1.39; ἕνα τοῦτον ὑποθέμενος τὸν σκοπόν, ἅπαντας ἡμᾶς ἀγορεύειν κακῶς Luc. Pisc. 7; πρὶν τὴν ἀρχὴν ὀρθῶς ὑποθέσθαι, μάταιον ἡγοῦμαι περὶ τῆς τελευτῆς ὁντινοῦν ποιεῖσθαι λόγον D. 3.2; — Pass., ὁ ὑποτεθεὶς σκοπός Arist. EN 1144a24.
propose to oneself as a subject of discussion or argument, ἀπ’ ἐμαυτοῦ ἄρξωμαι καὶ τῆς ἐμαυτοῦ ὑποθέσεως, περὶ τοῦ ἑνὸς αὐτοῦ ὑποθέμενος, εἴτε ἕν ἐστιν εἴτε μή [ἕν], τί χρὴ συμβαίνειν· Pl. Prm. 137b, cf. Ti. 26a; ἵνα μὴ δοκῶ περὶ τὰ μέρη διατρίβειν, ὑπὲρ ὅλων τῶν πραγμάτων ὑποθέμενος Isoc. 4.51, cf. 12.119; ὥσπερ ὑπεθέμην Thphr. Char. Prooem. 5; περὶ ἀέρος εἰπόντες, ὥσπερ ὑπεθέμεθα Arist. Mete. 340a23, cf. Rh. 1432b5, Aeschin. 1.37, 2.102; ὑποθησόμεθα ταύτης ἀρχὴν τῆς βύβλου τὴν πρώτην διάβασιν ἐξ Ἰταλίας Ῥωμαίων Plb. 1.5.1; — Pass., οἱ ὑποτεθέντες λόγοι Pl. Lg. 812a. Med., assume as a preliminary, ταύτην μὲν δὴ πυρὸς ἀρχὴν καὶ τῶν ἄλλων σωμάτων ὑποτιθέμεθα Id. Ti. 53d; ὑποθέμενος ἑκάστοτε λόγον…, ἃ μὲν ἄν μοι δοκῇ τούτῳ συμφωνεῖν, τίθημι ὡς ἀληθῆ ὄντα Id. Phd. 100a; οἱ περὶ τὰς γεωμετρίας… ὑποθέμενοι… τὰ σχήματα,… ποιησάμενοι ὑποθέσεις αὐτά Id. R. 510c; ὑπόθεσιν Id. Phd. 101d; ὃ ἐξ ἀρχῆς ὑπετιθέμεθα Id. Chrm. 171d; ἐὰν ὡς ὂν ὑποθῇ ὃ ὑπετίθεσο Id. Prm. 136c; ὑ. περί τινος ὡς ὄντος ib. 136b, cf. 137b, Plt. 284c; ὑ. ὡς τούτου οὕτως ἔχοντος Id. R. 437a; c. acc. et inf., assume or suppose that…, Id. Phd. 100b, Prt. 339d; without inf., [τὴν ἀρετὴν] διδακτὸν ὑ.
assume it to be teachable, ib. 361b; τἀναντία οἷς ὑπεθέμην Id. Tht. 165d; ὥσπερ ὑπέθου as you began by requiring, Id. R. 346b (referring to 336d); — Pass., esp. in aor. ὑπετέθην (cf. ὑπόκειμαι II. 2), Id. Ti. 48e, 61d; τὰ ὑποτεθέντα Id. Prm. 136b; τῶν καλῶν τι ἡ σωφροσύνη ὑπετέθη was assumed to be…, Id. Chrm. 160d (referring to 159c); τοῦτο δ’ ἀδύνατον, ὥστε ψεῦδος τὸ ὑποτεθέν Arist. APr. 61a31; εἰ τοῦτό τις ὑποτεθείη γινώσκειν if it were assumed that one knew this, Phld. Rh. 2.17S. later, assume, suppose, estimate, παρέσομαι πρὸς ὑμᾶς, ὡς ὑποτίθεμαι, τῇ ιζ’ PCair. Zen. 247.4 (iii BC); ὑποτιθεμένου τοῦ ποδὸς δραχμῆς the foot being reckoned at one drachma, Supp.Epigr. 4.446.14 (Didyma, iii/ii BC), cf. PCair. Zen. 15r. 34 (iii BC); τὸν χιλιάρουρον (sc. ἀμπελῶνα) ὑποτιθέμεθα ἐπὶ τὸ ἔλαττον we assess at the reduced sum, ib. 361.9 (iii BC); νεώτερον αὐτὸν ὑ.
put him down as younger, D.H. 4.6; ταῦτα τὸν Ὅμηρον ὡς συστρατιώτην ἔφη εἰρηκέναι καὶ οὐχ ὡς ὑποτιθέμενον not as a composer of fiction, Philostr. Her. 4.4. Act., establish as a preliminary, premise, ταῦθ’ ὑποθεὶς ἐπεῖπεν ὡς… Aeschin. 2.157; τοῦθ’ ὑποθέντες ἀκούετε τῇ γνώμῃ, τί ἄν, εἴ τις ἔπασχε ταῦθ’ ὑμῶν, ἐποίει after deciding in your own minds, D. 21.108; ῥυθμοὺς καὶ σχῆμα ἐλευθέριον ὑποθεῖσαι μέλος ἢ λόγον ἐναντίον ἀποδοῦναι Pl. Lg. 669c.
represent as ὑποκείμενον (v. ὑπόκειμαι II. 8), εἰ μή τις ἑτέραν ὑποθήσει τοῖς ἐναντίοις φύσιν Arist. Ph. 189a28; [ἀρχὴν] ἄν τε μίαν ἄν τε πλείους Id. Metaph. 988a24.
couch, present, τὴν σάρισαν Luc. DMort. 27.3.
put down as a deposit or stake, pawn, pledge, mortgage, τοῦτο τὸ ἐνέχυρον Hdt. 2.136; τὴν οἰκίαν, τὴν οὐσίαν, Isoc. 21.2, D. 28.17, 49.12; ὑπέθεσαν αὐτῷ τοῦ ταλάντου τὰς προσόδους mortgaged their revenues for the talent, Aeschin. 3.104; τῷ πατρὶ τἀνδράποδα D. 27.25; δραχμὴν ὑπόθες Diph. 73.2; ὑποθέμενοι χρυσίον IG1². 313.177; τὴν οἰκίαν πωλοῦντα καὶ ὑποτιθέντα selling and mortgaging, i.e. having full ownership of, the house, PCair. Zen. 588.1, cf. 9 (iii BC), PRyl. 162.28 (ii AD); cf. ὑποθήκη 11; — Med., of the mortgagee, lend money on pledge, D. 28.18; ὑποθέσθαι τὰ σκεύη τῆς νεώς Id. 50.55; — but the Med. is used for the Act. in later writers, Plu. Cat. Mi. 6; — for the Pass., ὑπόκειμαι is used, except in aor.1, πόρους (revenues) ὑποκεῖσθαι αὐτοῖς τούς τε ὑποτεθέντας εἰς τὸ βουλευτήριον… OGI 46.10 (Halic., iii BC), cf. AJPh 56.375 (Colophon, iv BC, Med. and Pass.); cf. τίθημι.
stake, hazard, venture, εἰς οἷον κίνδυνον ἔρχῃ ὑποθήσων τὴν ψυχήν Pl. Prt. 313a; τὸν ἴδιον κίνδυνον ὑποθείς at his own risk, D. 19.252; also ἑαυτὸν ἔγγυον ὑποθείς Plu. Crass. 7; τὴν ψυχὴν ταῖς τύχαις Luc. Dem. Enc. 41; τὰ σὰ τοῖς ἐκτός Arr. Epict. 2.2.12; τὸν τράχηλον ib. 4.1.77; ἑαυτὸν τῷ νόμῳ, i.e. risked the penalties of the law, Philostr. Gym. 24; οὐδὲ αὑτοὺς ταύταις ὑποθήσομεν ταῖς αἰτίαις Jul. Or. 3.112a; νομίμοις ποιναῖς ὑποθεῖναι [αὐτούς] PMasp. 24.50 (vi AD); ἑαυτὸν [ὀργῇ] Plu. Them. 24; τοῖς κινδύνοις σφᾶς αὐτούς Aristid. 1.467 J.

(τίθημι),
1) untersetzen, -stellen, - legen, τί τινι, Xen. Hell. 4.1.13 ; βάσεις Plat. Tim. 92a ; auch ὑποχειρίους τοῖς ἐχθροῖς ὑπέθεσαν τὰς αὑτῶν πατρίδας Polit. 308a ; dah. zu Grunde legen, zur Grundlage machen, Xen. Cyr. 7.5.12 ; als Grundsatz annehmen, feststellen, Plat. Charm. 160d u. öfter. Etwas zur Behandlung vornehmen, vorsetzen, ὑποτεθεὶς σκοπός Arist. eth. Nic. 6.12.9 ; ἔμοιγε οὐ φαινόμεθα ἐκτὸς πορεύεσθαι τῶν ὑποτεθέντων λόγων Plat. Legg. VII.812a ; – versetzen, verpfänden ; οὐσίαν Isocr. 21.2 ; ὑποθεὶς οἰκίαν Dem. 28.17 ; ὑπέθεσαν αὑτῷ τοῦ ταλάντου τὰς δημοσίας προσόδους Aesch. 3.104 ; – τὸν ἴδιον κίνδυνον ὑποθείς, auf eigene Gefahr, Dem. 19.252.
2) hinstellen ; ἐλπίδα ὑποθεῖναι, Hoffnung machen, erregen, Eur. Or. 1184 ; ἡ εὐπραγία αὐτοῖς ὑποτιθεῖσα ἰσχὺν τῆς ἐλπίδος Thuc. 4.65 ; vgl. Xen. Hell. 4.8.28 ; Dem. 23.58.
Häufiger im med.:
   a) Einem Etwas unterlegen, wie wir sagen unter die Hand oder unter den Fuß geben, eingeben, anraten, ὑποθέσθαι τινὶ βουλήν, Il. 8.36, 467 ; ἔπος, ἔργον ὑποθέσθαι τινί, Einem eine Rede od. Handlung angeben, ihn dazu raten, Od. 4.163, Il. 11.788 ; δόλον ὑπεθήκατο, sie gab eine List an, Hes. Th. 175 ; oft bei Her., 1.156, 5.92, 6.98, 7.237 u. sonst ; auch geradezu Einem anbefehlen, 4.135. – Ohne accus., ὑποθέσθαι τινί, Einem raten, Od. 2.194, 5.143 ; πυκινῶς ὑποθέσθαι τινί, Einem klüglich raten, Od. 1.179, Il. 21.293 ; ἀλλά μοι εὖ ὑπόθευ Od. 15.310 ; Ar. Av. 1362, Eccl. 1154 ; vgl. Her. 1.90 ; Plat. Charm. 155d ; – überh. ermahnen, belehren, Pol. 1.22.3, u. öfter bei Sp.
   b) sich Etwas zum Gegenstande der Behandlung machen, vorsetzen, ὑπέθετο δεινότατον πρᾶγμα Andoc. 1.38 ; ἐντεῦθεν ὑποτιθέμενος ἠρξάμην Isocr. 3.14 ; ὥσπερ ὑπεθέμην ἀρχόμενος τοῦ λόγου Aesch. 1.37 ; oft bei Plat., z.B. ὃ ἐξ ἀρχῆς ὑποτιθέμεθα Charm. 171d ; annehmen ; und ὑποτίθεσθαί τινι ἐνύπνιον, Einem einen Traum vorlegen, um ihn sich deuten zu lassen, Her. 1.107, 108, wo setzt ὑπερτίθεσθαι gelesen wird ; ὑποθησόμεθα ταύτην ἀρχὴν τῆς βίβλου, τὴν πρώτην διάβασιν, wir werden damit den Anfang machen, Pol. 1.5.1, vgl. 3.1.1.
   c) vom Gläubiger, als Pfand annehmen, daher auf Pfand leihen, Dem. 50.55 ; s. Lobeck Phryn. 468.

ὑπο-τίθημι
[in LXX for שׂוּם, etc. ;]
to place under, lay down. Metaph., τ. τράχηλον ὑποθεῖναι, to risk one's life (see Deiss., LAE, 119 f.): Rom.16:4; mid., to suggest: 1Ti.4:6.†
(AS)