ὑπο·πίπτω (f. ὑποπεσοῦμαι, ao.2 ὑπέπεσον, pf. ὑποπέπτωκα) :
   I tomber sous :
      1 en gén. LGS 1, 13 ; fig. tomber sous le coup de : αἰτίαις, HDN 6, 1, sous le coup d’accusations ; τῷ ὀστράκῳ, PLUT. Arist. 1, être frappé d’ostracisme ;
      2 être exposé à une attaque de, dat. POL. 12, 21, 5 ; STR. 272 ;
   II p. ext. : se jeter sous, particul. se jeter aux pieds de : τινί, DS. 13, 21 ; 14, 46 ; PLUT. M. 30 c, 970 f ; τινά, PHILSTR. 662, de qqn, en parl. de chiens ; abs. AR. fr. 523 ;
   III fig. :
      1 tomber ou être au pouvoir de : ὑπό τινα, ISOCR. 142 b, de qqn ; p. ext. faire le complaisant ou l’empressé auprès de, dat. DÉM. 1120, 21 ; 1121, 9 ; 1359, 18 ; ESCHN. 70, 1 ; IS. 59, 15 ; ARR. Epict. 4, 1, 55 ; abs. AR. Eq. 47 ;
      2 dépendre de, se rattacher à, avec ὑπό et le dat. ARSTT. Plant. 1, 4, 7 ; ou avec ὑπό et l’acc. PLUT. M. 777 b ; JAMBL. V. Pyth. 241 ; abs. τὰ ὑποπίπτοντα, PLUT. M. 569 e, les choses subordonnées ;
   IV au pf. ὑπέπτωκα, être tombé sous, càd. se trouver sous, être situé sous, en parl. de la position d’un lieu, avec le dat. POL. 3, 54, 2 ; STR. 395 ;
   V tomber sous la main, se trouver à la rencontre, survenir, en parl. de pers. POL. 3, 86, 11, etc. ; en parl. de choses, d’événements, etc. ISOCR. 99 b ; DS. 3, 33 ; DL. 7, 180 ; τὰ ὑποπίπτοντα, POL. 1, 68, 3, les événements, les circonstances fortuites ; τὰ ὑπὸ τὸν αὐτὸν καιρὸν ὑποπεπτωκότα, POL. 2, 58, 14, les événements survenus vers le même temps ;
   VI tomber sous le sens, SEXT. P. 1, 35, 40, etc. ; DYSC. Synt. p. 199, 6.

fut. -πεσοῦμαι Phld. Mort. 32 : — fall under or down, sink in, ὑ. ἡ σάρξ Longus 1.13; metaph, τὸ θράσος ὑ. Plu. Crass. 18.
fall down, cringe before any one, Pl. R. 576a, X. Cyn. 10.18; hence, to be subject to him, fall under his power, τῆς Ἑλλάδος ὑπὸ τὴν πόλιν πιπτούσης Isoc. 7.12; also of a flatterer, cringe to, fawn on, τινι Is. 6.29, D. 45.63, 65, 59.43, Arr. Epict. 4.1.55; abs., καταντιβολεῖτον αὐτὸν ὑποπεπτωκότες Ar. Fr. 625, cf. Plu. 2.525d; ὑποπεσὼν τὸν δεσπότην ᾔκαλλ’ Ar. Eq. 47, cf. Aeschin. 3.116; of dogs, προσδέχονται καὶ ὑ. ἥκοντας Philostr. Her. Prooem. 1; of suppliants, ὑποπεσεῖν ἐπὶ δεήσει J. AJ 16.4.4; ὑποπίπτοντα καὶ δεόμενον Plu. 2.540d. [τὸ λουτρὸν] ὑποπῖπτον τῇ τοῦ σώματος ἀραιώσει following immediately upon…, Sor. 1.46.
fall under, ἄνισοι περιφέρειαι τοῦ ἡλιακοῦ κύκλου ὑπὸ ἴσας περιφερείας τοῦ ζῳδιακοῦ κύκλου ὑποπεπτώκασιν Gem. 1.38; metaph, fall under a class or system, ὑπὸ τὴν τάξιν Iamb. VP 34.241, cf. Phld. Rh. 1.75 S. ; c. dat., Plu. 2.777b, Gal. 15.453; τὰ μὲν καθόλου…, τὰ δ’ ὑποπίπτοντα cases falling under the rule, Plu. 2.569e.
get in under or among, ἐς τοὺς ταρσοὺς τῶν νεῶν Th. 7.40; φονεύειν τοὺς ὑποπίπτοντας those who fall in one΄s way, Plb. 3.86.11. of accidents, happen to, befall, τινι E. Fr. 223; intr., happen, fall out, κατὰ τὸ ὑποπῖπτον as occasion arises, Archim. Eratosth. Prooem. ; τὰ ὑποπίπτοντα events, circumstances, Plb. 1.68.3; τὰ ὑπὸ τὸν αὐτὸν ὑποπεπτωκότα καιρόν Id. 2.58.14; ὅταν ὁ καιρὸς ὑ., ἐάν τις ὑ. χρεία, Id. 10.17.1, 31.8.8; also, come into one΄s head, suggest itself, Isoc. 5.85, Archim. Sph. Cyl. 1 Prooem. ; πᾶν τὸ ὑποπεσόν D.L. 7.180; enter the mind, of ideas or impressions, Phld. Mort. 39, S.E. P. 1.35, 40, etc. ; come under observation, Id. M. 8.60, Zeno Stoic. 1.19; τοῖς αἰσθητηρίοις Phld. D. 3.15; τῇ ἁφῇ Sor. 2.21, cf. 1.58, al. ; τῇ δυνάμει τῇ ὁρατικῇ Arr. Epict. 1.6.4; ταῖς ὄψεσι Gp. 2.10.2; τοῖς ἰδιώταις Gal. 19.218; τῇ μαίᾳ Sor. 1.1, 2; οἱ σολοικισμοὶ ἀκοῇ ὑποπίπτουσιν A.D. Synt. 199.2. of persons, to be subjected to, τῷ ὀστράκῳ Plu. Arist. 1, cf. Nic. 11; αἰτίαις Hdn. 6.1.7.
surrender, D.S. 13.21, 14.46, Nic.Dam. 127.7 J. ; succumb, ἐν τῷ παλαίειν Plu. 2.58e.
collapse underneath, of a substructure, Pl. Lg. 793c. of places, like ὑπόκειμαι, lie under or below, τοῖς ὄρεσιν Plb. 3.54.2, cf. Str. 9.1.15; lie behind, Plb. 6.31.1.
to be exposed to attack from, τοῖς πολεμίοις Id. 12.21.5, cf. Str. 6.2.5. of persons or their actions, to be exposed or liable to, ζημίᾳ PFlor. 278 ii 12, 27, al. (iii AD); συγκρίματι PAmh. 2.68.34 (i AD); ἐγκυκλίῳ (a tax) POxy. 1462.29 (i AD). of revenue, belong, accrue to, τινι Sammelb. 5245.9 (i AD), cf. PSI 4.288.9 (ii AD); τῷ ἰδίῳ λόγῳ PLond. 2.355.8 (i AD).

(πίπτω), darunter fallen, sich vor Einen hinwerfen, Plat. Rep. IX.576a ; dah. ihn fußfällig anflehen, Sp., wie DS. 13.21 ; – darunter gelegen sein, ὑποπέπτωκε τοῖς ὄρεσι Pol. 3.54.2, vgl. 12.20.5 ; – darunter, wogegen fallen, auf Einen stoßen, Dem. 59.43 ; Isae. 6.29 ; vgl. Thuc. 7.40 ; οἱ ὑποπίπτοντες Pol. 3.86.11 ; τῷ ὀστράκῳ, verfallen, Plut. Aristid. 1 ; – wogegen kommen, widerfahren, τὸ ὑποπίπτοντα, d.i. Zufälle, Ereignisse, Pol. 1.68.3 u. öfter ; τὰ περὶ Κυναιθέων ὑποπίπτοντα 4.21.12 ; auch ὑπὸ τὸν αὐτὸν ὑποπεπτωκότες καιρόν, 2.58.14 ; – unter Einem liegen, unterworfen sein, sich unterwerfen, Dem. 59.43 ; bes. vom Fechter, sich für überwunden erklären ; auch von der Fügsamkeit des Schmeichlers, ὑποπεσὼν τὸν δεσπότην Ar. Eq. 47 ; ὑποπίπvει δὲ τοῖς τοιούτοις ἐθελοντής Dem. 45.65, was §.63 anschaulicher geschildert wird : ἴσα βαίνων ἐβάδιζεν ὑποπεπτωκὼς ἐκείνῳ, er ging aus Ehrerbietung immer einen Schritt hinter ihm her ; – ὁ ὑπὸ τὰς σκηνὰς ὄπισθεν ὑποπεπτωκὼς τόπος, der dahinter gelegene Ort, Pol. 7.31.1.

1. to fall under or down, to sink in , [Plutarch (1st/2nd c.AD)]
2. to fall down before any one, with accusative, [Plato Philosophus (5th/4th c.BC)]: —;hence, to be subject to him, fall under his power, [Isocrates Orator (5th/4th c.BC)]; of a flatterer, to cringe to , τινί [Demosthenes Orator (Refs 4th c.BC)]; with accusative ὑποπεσὼν τὸν δεσπότην [Aristophanes Comicus (5th/4th c.BC)]
3. to fall behind another, [Demosthenes Orator (Refs 4th c.BC)]
4. to get in under or among , [Thucydides (Refs 5th c.BC)]
5. of accidents, to happen, fall out , [Isocrates Orator (5th/4th c.BC)]
6. of persons, to fall under a punishment, with dative, [Plutarch (1st/2nd c.AD)]
7. of places, to lie under or below , with dative, [Polybius Historicus (Refs 2nd c.BC)] (ML)