ατος (τὸ) :
      1 petit nom caressant, terme de tendresse, ESCHN. 17 fin ;
      2 terme propre à atténuer une ch. blâmable, expression adoucie, ALEX. (ATH. 421 d) ; PLUT. M. 807 d ; joint à παρακάλυμμα, PLUT. Galb. 20.

Étym. ὑποκορίζομαι.

ατος, τό, a coaxing or endearing name, as Dem. said that his nickname Βάταλος was a ὑ. τίτθης, Aeschin. 1.126.
a fair name for something base, as παράσιτος for πολυφάγος, Alex. 178.2, cf. 219.5; σεισάχθεια for χρεῶν ἀποκοπή, Plu. 2.807e; so φυγῆς ὑ. καὶ παρακάλυμμα Id. Galb. 20.
diminutive, Eust. 1540.54.

ατος, τό, Schmeichelwort, Liebkosungswort, wie man sie im Tändeln mit Kindern braucht, wie nach Aesch. 1.126 Demosthenes von seinem Spottnamen Βάταλος sagte ὅτι ταύτην ἐξ ὑποκορίσματος τίτθης τὴν ἐπωνυμίαν ἔχω ; bes. ein schmeichelnder, mildernder Ausdruck, mit dem man eine schlechte, schändliche Sache beschönigend darstellt od. zu bemänteln sucht, ὑποκόρισμα τῇ ἁμαρτίᾳ προβαλλόμενος, dem Laster einen schönen Namen vorhängend ; so καλοῦσι δ' αὐτὸν πάντες οἱ νεώτεροι παράσιτον, ὑποκόρισμα, Alexis bei Ath. X.421d ; vgl. denselben XI.403d ; Alciphr. 3.33 u. a.Sp.; καὶ παρακάλυμμα Plut. Galb. 20.