ὑπο·δείδω (f. δείσω, ao. ὑπέδεισα, pf. ὑποδέδοικα) :
      1 tr. craindre au fond, craindre secrètement : τινά ou τι, IL. 1, 406, etc. ; OD. 2, 66, etc. ; HH. Merc. 165 ; SOPH. Aj. 169, craindre un peu qqn ou qqe ch. ;
      2 intr. s’effrayer subitement, OD. 9, 377.

➳ Ao. épq. 3 pl. ὑπέδδεισα, IL. 1, 406 ; 2 pl. ὑποδείσατε, OD. 2, 66 ; part. ὑποδδείσας, IL. 12, 413, etc. ; pf.2 ὑποδείδια, OD. 17, 564 ; PHILÉT. 7 ; autre pf. épq. ὑπαιδείδοικα, HH. Merc. 165 ; pl.q.pf. épq. 3 pl. ὑπεδείδισαν, IL. 5, 521.

trans., shrink in fear under, cower before, c. acc., Hom., who uses mostly the aor. (usu. written with double δ for δϜ, v. δείδω), ὑπέδδεισαν, ὑποδδείσαντες, Il. 1.406, 12.413, al. ; ὑποδείσατε Od. 2.66; Ep. pf. 2 and plpf., ὑποδείδια 17.564, Philet. 8, ὑπεδείδισαν Il. 5.521; Ep. pf. 1 ὑπαιδείδοικα h.Merc. 165; literally, of birds, cower beneath, μέγαν αἰγυπιὸν ὑποδείσαντες S. Aj. 169 (anap.). abs., fear, μή τίς μοι ὑποδδείσας ἀναδύη Od. 9.377; ὑποδεδοικώς Luc. Salt. 63; cf. ὑποδεδιώς.

(δείδω), ein wenig fürchten ; c. acc., sich ein wenig vor Einem oder vor Etwas fürchten, οὔτε βίας Τρώων ὑπεδείδισαν, οὔτε ἰωκάς Il. 5.521 ; τὸν καὶ ὑπέδδεισαν μάκαρες θεοί 1.406 ; οἱ δὲ ἄνακτος ὑποδδείσαντες ὁμοκλήν 12.413 ; vgl. 18.199, 22.282, 13.417, 24.265 ; θεῶν δ' ὑποδείσατε μῆνιν Od. 2.66, 16.425 u. öfter ; μνηστήρων χαλεπῶν ὑποδείδι' ὅμιλον 17.564 ; ὑποδείδιεν Philet. 7 ; ep. perf. ὑπαιδείδοικα steht H.h. Merc. 165 ; μέγαν αἰγυπιὸν δ' ὑποδείσαντες Soph. Aj. 169. – Auch absol., sich ein wenig fürchten, ὑποδεδοικώς Luc. salt. 63. S. auch ὑποδεδιώς.