'ὑπο·ϐάλλω (f. -ϐαλῶ, ao.2 ὑπέϐαλον, etc.) :
   I jeter sous, mettre sous :
      1 avec rég. dir. à l’acc. ou au gén. partitif : λῖτα, OD. 10, 353, jeter un tapis sous ; τῶν Μιλησίων ἐρίων, EUB. (ATH. 553 b) mettre dessous des tapis de Milet ; τι ὑπὸ τὴν τράπεζαν, DC. 66, 1, jeter qqe ch. sous la table ; particul. placer sous pour allaiter : μαστῷ γυναικός, EUR. Alc. 639, placer un petit enfant sous le sein d’une femme, le suspendre au sein d’une femme ; σκυλάκιον ὑφ' ἑτέραν κύνα, XÉN. Cyn. 7, 3, donner un petit chien à allaiter à une autre chienne ; ou pour couvrir un animal : αἶγας τοῖς τράγοις, LGS 3, 21, faire saillir des chèvres par les boucs ;
      2 jeter en bas, poser en bas, abaisser : τοὺς δακτύλους, LUC. Harm. 1, poser les doigts sur la flûte en soufflant ; τὰ ὄμματά τινι, PLUT. M. 522 a, jeter les yeux sur qqe ch. ; en mauv. part : τινὰ τοῖς θηρίοις, POL. 1, 82, 2, exposer qqn aux bêtes ; fig. : τὴν πατρίδα ὑπὸ τὴν ἐξουσίαν τινός, POL. 17, 15, 3, livrer la patrie au pouvoir de qqn ; ἑαυτὸν ἐχθροῖς, EUR. H.f. 1384 ; Θηϐαίοις, ESCHN. 66, 25, se livrer à ses ennemis, aux Thébains ;
   II suggérer, particul. :
      1 indiquer, dicter, souffler : ὑ. καὶ διδάσκειν ἃ χρὴ γράφειν, ESCHN. 57, 2, dicter et enseigner ce qu’il faut écrire ; ὑ. παιδὶ τὸν λόγον, ISOCR. 280 e, dicter à un enfant ce qu’il doit dire ; abs. ὑποϐάλλειν δυνήσεσθε ἤν τι ἐπιλανθάνωνται, XÉN. Cyr. 3, 3, 55, vous pourrez leur indiquer, s’ils oublient qqe ch. ; cf. PLAT. Gorg. 491 a, etc. ;
      2 en gén. inspirer, exciter : ἡδονάς, PLUT. Alc. 6, inspirer le goût des plaisirs ; ἐλπίδα τινί, DC. 49, 11, une espérance à qqn ;
   III objecter, interrompre, sel. d’autres, souffler, suggérer (v. le sens II, 1) IL. 19, 80 ;
   IV lancer secrètement, suborner : τινά, APP. Civ. 1, 74, qqn ;
   V Moy.
      1 jeter ou mettre sous soi : πορφυρίδας, LUC. Conv. 13, des tapis de pourpre ; fig. soumettre à son autorité, d’où en gén. s’emparer de, s’approprier : ἀλλότρια, STR. 790, le bien d’autrui ; δόξαν, PLUT. Pomp. 31, la gloire d’autrui ;
      2 jeter en dessous, d’où poser les fondements de : πόλιν, STR. 556, d’une ville ; fig. en parl. d’un ouvrage, d’un récit, PLUT. Dem. 2 ;
      3 supposer ou substituer frauduleusement, en parl. de femmes qui substituent leurs enfants : ὑποϐάλλεσθαι παιδίον, AR. Th. 340, 407, 565 ; HDT. 5, 41 ; PLAT. Rsp. 538 a ; DÉM. 563, 5, etc. faire passer pour sien un enfant supposé ; fig. ὑποϐαλλόμενοι κλέπτουσι μύθους, SOPH. Aj. 188, ils trompent par de faux discours (litt. en supposant des discours).

➳ Inf. épq. ὑϐϐάλλειν, IL. 19, 80.

'

(Ep. ὑββάλλω, v. infr.).
throw, put, or lay under, as cloths, carpets, and the like, ὑπένερθε δὲ λῖθ’ ὑπέβαλλεν Od. 10.353; κάτω μὲν ὑποβαλεῖτε τῶν Μιλησίων ἐρίων carpets of Milesian wool, Eub. 90.2, cf. X. Cyr. 5.5.7; ὑ. πλευροῖς πλευρά E. Or. 223, etc. ; ὑπὸ τοὺς πόδας ὑ. τι X. Oec. 18.5; ὑ. ταῖς μασχάλαις τὰς χεῖρας Sor. 2.59; ὑ. αἶγας τοῖς τράγοις, of breeders, Longus 3.29; ὑ. τοῖς ξίφεσι τὰς σφαγάς Plu. Brut. 31; ὑ. τινὰς τοῖς θηρίοις throw them under the elephants’ feet, Plb. 1.82.2; ὑ. τοὺς δακτύλους, of a flute-player, put down, Luc. Harm. 1; ὑ. [φάρμακον] ὑπὸ τὰ βλέφαρα insert under the eyelids, Sever. ap. Aët. 7.32; τοῖς φορείοις τῶν γυναικῶν ὑ. τὰ ὄμματα cast furtive glances at, Plu. 2.522a, cf. Eust. 1406.36; — Med. and Pass., place under oneself or have placed under one, λυκοφάνους ὑποβάλλεσθαι Plu. 2.237b; πορφυρίδας ὑποβεβλημένοι Luc. Symp. 13.
lay under, as a beginning, foundation, Aeschin. 1.24 (cj. Reiske for ὑπολαβών); — in Med., θεμέλιον ὑ. τυραννίδος Plb. 13.6.2; ὁ πρῶτος ὑποβεβλημένος the first founder, Str. 12.3.30.
subject, submit, ἐχθροῖς ἐμαυτόν E. HF 1384, cf. Aeschin. 3.90; ὑπὸ τοσαύτας συμφορὰς σφᾶς αὐτούς Isoc. 8.113. Med., bring in another΄s child as one΄s own, Hdt. 5.41, Ar. Th. 340, 407, 565, Pl. R. 538a, D. 21.149, etc. ; or palm off one΄s own child as another΄s, ἡ ὑποβεβλημένη τὸν αὑτῆς υἱόν Arist. Rh. 1400a24; — Pass., τῶν ὑποβαλλομένων (sc. παίδων) Id. Rh.Al. 1421a29; — the origin of this phrase is plain from the words of E., μαστῷ γυναικὸς σῆς ὑπεβλήθην λάθρᾳ Alc. 639, cf. Supp. 1160 (lyr.), X. Cyn. 7.3; v. ὑποβολιμαῖος. Med., of a drama, [Εὐριπίδης] τὸ δρᾶμα (sc. Μήδειαν) δοκεῖ ὑποβαλέσθαι Arist. Fr. 635; metaph, ὑποβαλλόμενοι κλέπτουσι μύθους with false suggestions they spread secret rumours, S. Aj. 188 (lyr.); cf. Isoc. 15.21 and v. ὑπόβλητος.
suborn, Act. Ap. 6.11; — Pass., of an informer, App. BC 1.74.
suggest, whisper, as a prompter does, ἑσταότος μὲν καλὸν ἀκούειν, οὐδὲ ἔοικεν ὑββάλλειν Il. 19.80 (where Sch. B expl. it to interrupt); ὑποβαλεῖν δυνήσεσθε, ἤν τι ἐπιλανθάνωνται X. Cyr. 3.3.55, cf. Pl. Grg. 491a, D. 21.204, Aeschin. 3.48; ὑ. ὁ νόμος ἃ χρὴ γράφειν ib. 22; ἐγώ σοι λόγον ὑποβαλῶ καλόν Id. 1.121; ὑ. παιδὶ λόγον dictate, Isoc. 12.231, cf. 5.149; ὑ. ὀνόματα, of an informer, Lys. 13.25; τὸν ὑποβάλλοντα τῇ Πυθίᾳ τοὺς χρησμούς Plu. 2.404b; τὰς ἀνειμένας [ἁρμονίας] ἡ φύσις ὑ. τοῖς τοιούτοις Arist. Pol. 1342b22; ταῦτα ἡ αἴσθησις ὑ. Epicur. Ep. 2 p. 39U. ; so, provoke, produce, ib. 1 p. 29U., etc. ; cf. ὑποβλήδην I. 1, ὑποβολή I. 3. Med., appropriate to oneself, ἀλλότρια Str. 17.1.5; δόξαν Plu. Pomp. 31.
attempt a work, σύνταξιν καὶ ἱστορίαν Id. Dem. 2.

(βάλλω),
1) darunterwerfen, unterlegen, λῖτα Od. 10.353 ; πλευροῖς πλευρά Eur. Or. 223 ; unterwerfen, ἐμαυτὸν ἐχθροῖς ὑποβαλών Herc.Fur. 1384 ; u. pass., μαστῷ γυναικὸς σῆς ὑπεβλήθην λάθρα Alc. 642 ; τὸ σῶμα ὑποβάλλειν ἔργοις Xenoph.Ephes. 5.8 ; unterschieben, τί τινος, Sp.; auch med., ὑποβάλλεσθαι θεμέλιον τυραννίδος Pol. 13.6.2 ; übh. darunter stellen, bringen, dahinter stellen, 5.23.3, zw.; ὁ πρῶτος ὑποβεβλημένος, der erste Gründer, einer Stadt, Strab. 12.3.30 ; – Med. sich Etwas unterlegen, ὑπὸ τοὺς πόδας, Xen. Oec. 18.5 ; od. sich Etwas unterlegen lassen, unterschieben lassen, z.B. ein Kind, Her. 5.41 ; Ar. Th. 340, 407, 565 ; Plat. Rep. XII.538a, Menex. 237c ; – sich unterwerfen, ὑπέβαλεν ἑαυτὸν Θηβαίοις Aesch. 3.90 ; ἑαυτὸν ὑπὸ τὰς συμφοράς Isocr.; auch τοῖς θηρίοις τινά, vorwerfen, Pol. 1.82.2 ; τοῖς ὄχλοις 15.21.2 ; u. τὴν πατρίδα ὑπὸ τὴν τῶν πλεῖον δυναμένων ἐξουσίαν 17.15.3 ; ἀλλότρια, sich fremdes Eigentum zueignen, Strab.
2) ein Wort darunter, dazwischen werfen, einwenden, in die Rede fallen, unterbrechen, in epischer Form ὑββάλλειν Il. 19.80 ; εἰ ὑποβαλλόμενοι κλέπτουσι μύθους Soph. Aj. 187, wo es aber den Nebenbegriff des Falschen, Erdichteten hat, ὑποβλήτως λέγειν erkl. Suid.; vgl. Isocr. 15.21 ; Plat. Gorg. 491a ; entgegnen, Dem. 21.204.
3) unter den Fuß, an die Hand geben, eingeben, τινί τι, ὑποβαλεῖν δυνήσεσθε, ἤν τι ἐπιλανθάνωνται Xen. Cyr. 3.3.55 ; diktieren, ὑπέβαλον τῷ παιδὶ τὸν λόγον Isocr. 12.231 ; vgl. Lys. 13.25 ; Aesch. 3.22 u. A.
4) unterlegen, von Tieren, bespringen lassen, αἶγας τοῖς τράγοις Long. 3.21.

ὑπο-βάλλω
[in LXX: ??Dan.3:9 A, I Est.2:18 * ;]
to throw or put under. Metaph.,
__(a) to subject, submit;
__(b) to suggest, whisper, prompt;
__(with) to suborn (see Field, Notes, 113), instigate: with accusative of person(s), Act.6:11.†
(AS)