ὑπερ·όριος, ος ou α, ον :
      1 qui est au delà des frontières, qui a lieu au dehors, étranger : πόλεμος, ARSTT. guerre au dehors ; ἀρχή, ESCHN. 3, 34, pouvoir qui s’exerce au dehors (p. opp. à ἔνδημος) ; subst. ἡ ὑπερορία (s.-e. γῆ) le territoire situé hors des frontières, particul. hors de l’Attique, XÉN. An. 7, 1, 27 ; PLAT. Phædr. 230 d ; AND. 28, 10 ; LYS. 187, 26 ; PLUT. M. 508 a, etc. ; τὰ ὑπερόρια (s.-e. κτήματα) XÉN. Ath. 1, 19 ; Conv. 4, 31, les possessions à l’étranger, p. opp. à τὰ ἔγγεια ;
      2 p. anal. qui est en dehors, qui est hors du sujet : λαλιὰ ὑπερόριος, ESCHN. 34, 29, bavardage en dehors du sujet ; cf. ARSTT. Div. per somn. 2, 5, etc.

➳ Fém. -α, LYS. l. c. Ion. et poét. ὑπερούριος, THCR. Idyl. 24, 94.

Étym. ὑ. ὅρος.

ον, also α, ον (v. infr.), poet. ὑπερούριος Theoc. (v. infr.); (< ὅρος) : — over the boundaries, abroad, D. 46.7; ῥιψάτω ὑπερούριον Theoc. 24.95, cf. Anon. ap. Suid. ; ὑ. ἀσχολία occupation in foreign parts, abroad, Th. 8.72; ὑ. ἀρχή, opp. ἔνδημος, Lex ap. Aeschin. 1.19; δικαστήρια, opp. ἐπιχώρια, PMonac. 14.83 (vi AD); τὰ ὑ.
foreign affairs, opp. τὰ κατὰ πόλιν and τὰ ἔνδημα, Arist. Pol. 1285b14. ἡ ὑπερορία (sc. γῆ) the country beyond one΄s own frontiers, foreign land, IG1². 56.7, And. 3.36, Lys. 31.9, Pl. Phdr. 230d; also εἰς τὰν ὑπερόριον στρατεύεσθαι Foed. Delph. Pell. 2 B 22; opp. τὰ ἔνδημα, X. An. 7.1.27; ἐκ τῆς ὑ. ἀνακαλεῖσθαι, i.e. from the land where he had been in exile, Plu. 2.508a; hence, actually, banishment, φόνοις καὶ ὑπερορίαις D.C. 67.3; τὰ ὑ. (sc. χωρία) X. Ath. 1.19, Smp. 4.31.
foreign to the purpose, outlandish, alien, λαλιά Aeschin. 2.49; ἀρχαὶ ἐνυπνίων ὑπερόριαι ἢ τοῖς χρόνοις ἢ τοῖς τόποις ἢ τοῖς μεγέθεσιν Arist. Div. Somn. 464a1, cf. Aristid. 1.128 J. ; τὸ τῶν ἀέρων ἄηθες καὶ ὑ. Anon. ap. Suid. c. gen., ὑ. τοῦ νομοῦ beyond the boundaries of the nome, PPetr. 2 p. 16 (iii BC); metaph, λιμὸς… βρώσεις ὑποβάλλων… τῆς φύσεως ὑπερορίους Procop. Goth. 3.17; abs., ἰσχναίνειν καὶ γυμνάζειν τὸ σῶμα,… ποιεῖν δὲ ὡς μὴ ὑπερόριοι ἀπέλθωμεν go over the mark, Pall. in Hp. 2.77D.

über die Grenze, jenseit der Grenze, ausländisch, fremd ; bes. ἡ ὑπερορία, sc. γῆ, das Ausland, die Fremde, Plat. ἐκ τοῦ ἄστεος οὔτ' εἰς τὴν ὑπερορίαν ἀποδημεῖς, Phaedr. 230d, u. öfter ; Andoc. 3.36 ; Lys. 31.8 ; Isae. 4.1 ; ἀρχή, im Ggstz von ἔνδημος, Aesch. 1.20 ; vgl. Xen. An. 7.1.27 ; auch ἡ ὑπερόριος ἀσχολία, Thuc. 8.72.