ὑπερ·τρέχω (f. ὑπερδραμοῦμαι, ao.2 ὑπερέδραμον, etc.) :
      1 courir ou voler par-dessus, PHIL. BYZ. (MATH. p. 63, 35) ; fig. transgresser, violer, acc. SOPH. Ant. 455 ; OPP. C. 1, 227 ;
      2 surpasser à la course, d’où fig. surpasser, triompher de, acc. THGN. 620 ; EUR. Ion 973 ; τινά τινι, EUR. Tr. 930, surpasser qqn en qqe ch. ; abs. EUR. Ph. 578.

fut. -δραμοῦμαι, and in Philetaer. 3 (s.v.l.) -δραμῶ ; aor. -έδραμον ; cf. ὑπερθέω : — run over or beyond, outrun, escape from, ἄκρην πενίην Thgn. 620.
prevail against, ὥστε… θεῶν νόμιμα… θνητὸν ὄνθ’ ὑπερδραμεῖν S. Ant. 455; πῶς τὰ κρείσσω θνητὸς οὖσ’ ὑπερδράμω· E. Ion 973, cf. Hel. 1524; ἢν δ’ αὖ κρατηθῆς καὶ τὰ τοῦδ’ ὑπερδράμῃ if… his fortune prevail, Id. Ph. 578.
excel, surpass, εἰ θεὰς ὑπερδράμοι κάλλει Id. Tr. 930, cf. Philetaer. l.c.

(τρέχω), fut. ὑπερδραμῶ, Philetaer. bei Ath. X.416f, sonst ὑπερθρέξω u. ὑπερδραμοῦμαι, im Laufen übertreffen, Eur. Hel. 1524 ; übh. übertreffen, überwinden, πενίην Theogn. 620 ; πῶς ὑπερδράμωτὰ κρείσσω Eur. Ion 973 ; θεὰς κάλλει Troad. 930. – ein Gesetz überschreiten, übertreten, θεῶν νόμιμα Soph. Ant. 451, wie φύσιος θεσμούς Opp. C. 1.227.