ὑπερ·θρῴσκω (f. ὑπερθοροῦμαι, ao.2 ὑπερέθορον, etc.) sauter ou bondir par-dessus, franchir d’un bond, acc. IL. 8, 179 ; 9, 476 ; 12, 53 ; HDT. 2, 66 ; 6, 134 ; ESCHL. Ag. 297, 827, etc. ; gén. EUR. Hec. 823 ; avec ὑπέρ et l’acc. SOL. 3, 28.

fut. -θοροῦμαι, Ep. -θορέομαι ; aor. -έθορον, Ep. ὑπέρθορον ; inf. -θορεῖν Hdt. 6.134, Ep. -θορέειν Il. 12.53 (v.l. in Hdt. l.c.) : — overleap, leap or spring over, c. acc., τάφρον ὑπερθορέονται Il. 8.179; ὑπέρθορον ἑρκίον αὐλῆς 9.476, cf. 12.53; so ὑπερθ. τοὺς ἀνθρώπους, τὸ ἕρκος, Hdt. 2.66, 6.134; πεδίον Ἀσωποῦ A. Ag. 297; πύργον ib. 827; βᾶριν οὐχ ὑπερθορεῖ will not escape from it, Id. Supp. 873 (lyr.); also ὑπὲρ ἕρκος ὑ. Sol. 4.29; c. gen., πόλεως ὑ. E. Hec. 823.

(θρῴσκω), überspringen, darüber wegspringen ; ἵπποι δὲ ῥέα τάφρον ὑπερθορέονται, fut., Il. 8.179 ; ὑπέρθορον ἑρκίον αὐλῆς 9.476 ; οὔτ' ἄρ' ὑπερθορέειν σχεδόν 12.53, u. öfter ; τὸ ἕρκος ὑπερθορέειν, οὐ δυνάμενον τὰς θύρας ἀνοῖξαι, ὑπερθορόντα δέ Her. 6.134 ; τοὺς ἀνθρώπους 2.66 ; ὑπερθοροῦσα πεδίον Aesch. Ag. 288 ; ὑπερθορὼν πύργον λέων, 801 ; κάπνον πόλεως τόνδ' ὑπερθρώσκονθ' ὁρῶ Eur. Hec. 823 ; ὑπὲρ ἕρκος Solon bei Dem. 19.255.