ὑπερ·ήμερος, ος, ον :
      1 t. de droit, qui a laissé passer le jour fixé pour le règlement d’une créance, qui est en retard pour le terme, DÉM. 518, 2 ; 927, 1 ; LYS. 167, 42 ; ANT. 136, 29 ; en gén. qui laisse passer le terme fixé pour, gén. PLUT. M. 548 d ; LUC. Pisc. 52 ; en parl. d’un juge qui ajourne une peine, PLUT. M. 549 d ;
      2 fig. qui a passé le terme de la jeunesse, ANAXANDR. (Com. fr. 3, 200) ; ou de la vie, LUC. Philops. 26 ; fig. LUC. Herm. 67.

Étym. ὑ. ἡμέρα.

ον, over the day for payment, after which the debtor became liable to have his goods seized, Lex ap. D. 21.10, Syngr. ap. eund. 35.12, IG 5(2).6.44 (Tegea, iv BC); ὑ. γενέσθαι τινί D. 47.75; ὑ. γενόμενος ἑπτὰ μνῶν Antipho 5.63, cf. Lys. 23.14; τὸ ὑπεράμερον τῶν ὀδέων the penalty for unpunctual delivery of…, IG4²(1).109 ii 150 (Epid., iii BC); λαβὼν ὑπερήμερόν τινα, i.e. having a right to distrain upon him, D. 21.81; ἑάλω ὑ. Ach.Tat. 4.42; c. gen., ὑ. τῆς προθεσμίας Luc. Pisc. 52; also of the debt, τῆς δίκης ὑ. γίγνεσθαι Plu. 2.548d; ὑ. δικαιωτής adjourning the penalty, ib. 549d. metaph, ὑ. μοι τῶν γάμων αἱ παρθένοι past the time of marriage, Anaxandr. 68; ὑ. τῆς ζωῆς past the term of life, Luc. Philops. 25; ὑ. τῆς ἀκροάσεως too old to listen, Philostr. Ep. 68. of things, τοῦ ἰδίου βίου φθέγξασθαί τι ὑ.
lasting beyond one΄s own life, Longin. 14.3; ὡς ὑ. γίγνεσθαι τἀληθὲς τοῦ ἑκάστου βίου the search for truth lasts longer than the individual΄s life, Luc. Herm. 67.
time-expired, μήπω τοῦ πένθους ὑπερημέρου… γεγονότος Ph. 2.169.

übertägig, d.i. über den vom Gericht festgesetzten Tag hinaus, bes. den Zahlungstermin versäumend, u. dah. ausgepfändet, Jacobs Ach.Tat. p. 723 ; ὑπερήμερος γίγνεται, er hält den Termin nicht, Antiph. 5.63 Lys. 23.14 ; Dem. öfter, z.B. δίκην ὠφληκότων καὶ ὑπερημέρων γενομένων 33.12 ; so auch A.; komisch von alten Jungfern, ὑπερήμεραι κόραι, Anaxandrid. bei Arist. rhet. 3.1 ; Sp., wie Plut. Sol. 13.