(impf. ὑπεῖκον, f. -είξω et -είξομαι, ao. ὑπεῖξα) :
      1 céder la place, se retirer : νεῶν, IL. 16, 305, des vaisseaux ; τινὶ ἕδρης, OD. 16, 42, céder son siège à qqn ; τινὶ λόγων, XÉN. Mem. 2, 3, 16, laisser parler qqn avant soi ;
      2 céder à, obéir à, dat. XÉN. An. 7, 7, 31 ; SOPH. Aj. 670 ; en gén. céder, XÉN. Eq. 7, 6 ; Cyr. 8, 8, 16, etc. ;
      3 condescendre à, dat. OD. 12, 117, etc. ; en prose att. PLAT. Leg. 717 d, etc. ; τι ἀλλήλοισι, IL. 4, 62, se faire des concessions mutuelles en qqe ch. ; τινί τι, IL. 1, 294, condescendre à qqn en qqe ch., accorder qqe ch. à qqn ; cf. DÉM. 197 fin ; avec l’inf. se résigner à, A.RH. 4, 1678 ; ou cesser de, A.RH. 4, 408 ; avec une prop. inf. : ὕπεικε τὸν κασίγνητον μολεῖν, SOPH. O.C. 1184, permets que notre frère vienne ; abs. IL. 15, 211 ; 20, 266, etc. ; SOPH. Aj. 371, etc.

➳ Épq. ὑποείκω, IL. 20, 266 ; impf. ὑπόεικον, IL. 16, 305 ; A.RH. 2, 1266 ; f. ὑποείξω, IL. 4, 62 ; 15, 211 ; ὑπείξομαι, IL. 1, 294 ; 23, 602 ; 2 sg. épq. ὑπείξεαι, OD. 12, 117 ; ao. 3 sg. ὑπόειξε, IL. 15, 227 ; d’où sbj. 1 pl. épq. ὑποείξομεν, IL. 4, 62.

Ep. ὑποείκω, with impf. ὑπόεικον, Il. 16.305; fut. ὑπείξω A. Ag. 1362, S. OT 625, D. 15.24; ὑπείξομαι Il. 1.294, Od. 12.117; Ep. also ὑποείξομαι Il. 23.602; aor.1 ὑπεῖξα X. An. 7.7.31; Ep. ὑπόειξα Il. 15.227; cf. ὑπεικαθεῖν : — retire, withdraw, depart, c. gen. loci, νεῶν from the ships, Il. 16.305; ὑ. τινὶ ἕδρης retire from one΄s seat for another, make room for him, Od. 16.42; ὑ. τοῦ ἀρχαίου λόγου draw back from…, Hdt. 7.160; ὑ. τινὶ λόγων (cj. Valck. for λόγῳ) give one the first word, allow him to speak first, X. Mem. 2.3.16; πολίταις ὁδῶν καὶ θάκων καὶ λόγων ὑπείκειν Id. Cyr. 8.7.10.
yield, give way, ὑ. τινί Id. An. 7.7.31; abs., of a seaman, ὅστις… πόδα τείνας ὑπείκει μηδέν S. Ant. 716; of things, Il. 20.266; ὅσα δένδρων ὑ. S. Ant. 713; ὑ. ὑγρὰ οὖσα ἡ κνήμη X. Eq. 7.6; ὑ. αἱ δάπιδες are soft and yielding, Id. Cyr. 8.8.16; ἐν ὑπείκοντι in a yielding substance, Arist. PA 694b15; πρὸς ἀντιπῖπτον… καὶ οὐ πρὸς ὑπεῖκον Id. Pr. 961b4; καθ’ ἅπερ ἂν ὑπείκῃ Gal. 2.711; τὸ ὑπεῖκον, = οἱ ὑπείκοντες, E. IT 327. c. acc., πάροιθε νεμεσσηθεὶς ὑπόειξε χεῖρας ἐμάς he scaped my hands, Il. 15.227. metaph, yield, give way, comply, ib. 211; θεοῖσιν ὑπείξεαι ἀθανάτοισι Od. 12.117, cf. Il. 23.602; ἀλλ’ ἤτοι μὲν ταῦθ’ ὑποείξομεν ἀλλήλοισι 4.62; σοὶ πᾶν ἔργον ὑπείξομαι I will give way to thee in…, 1.294; in Trag., Att., etc., sts. abs., yield, submit, S. Aj. 371, OT 625, Th. 1.127, Pl. Ap. 32a, Ep. Hebr. 13.17, etc. ; sts. c. dat., submit to, A. Ag. 1362; τιμαῖς S. Aj. 670; γήρᾳ ὑ. E. IA 140 (anap.); ὑ. θυμουμένοις Pl. Lg. 717d, cf. R. 336e, etc. ; ἐπιθυμίαις Phld. D. 1.25; c. inf., νῷν ὕπεικε τὸν κασίγνητον μολεῖν concede to us that…, S. OC 1184; ὑ. δαμῆναι submit to be conquered, A.R. 4.1676; but ὑ. μὴ πολεμίζειν yield, so as not to…, prob. l. ib. 408 (ὑπείξομαι, ωμαι codd.).

fut. auch ὑπείξομαι, Il. 1.294, Od. 12.117, ὑποείξομαι Il. 23.602, wie gew. bei Hom. ὑποείκω, – weichen, weggehen ; νεῶν, von den Schiffen, Il. 16.305 ; λόγου ὑπείκειν, von seinen Worten oder Grundsätzen abweichen, Her. 7.160 ; θυμουμένοις ὑπείκειν δεῖ Plat. Legg. IV.717d ; τινὶ ἕδρης, vor Einem aufstehen und weggehen, ihm Platz machen, Od. 16.42 ; dah. ihm den ersten Platz zugestehen, τινὶ λόγων, Einem das erste Wort gönnen, ihn zuerst reden lassen, Xen. Mem. 2.3.16 ; ὁδῶν καὶ θάκων καὶ λόγων ὑπείκειν Cyr. 8.7.10 ; – c. accus., Einem entweichen, entgehen, χεῖρας ἐμὰς ὑπόειξε Il. 15.227, er entwich meinen Händen, wo Eust. aber χεῖρας νεμεσσηθείς verbindet. – Uebertr., nachgeben, sich fügen, τινί τι, Einem in einer Sache ; ἀλλ' ἤτοι μὲν ταῦθ' ὑποείξομεν ἀλλήλοισιν, σοὶ μὲν ἐγώ, σὺ δ' ἐμοί, Il. 4.62 ; εἰ δὴ σοὶ πᾶν ἔργον ὑποείξομαι Il. 1.294 ; οὐδὲ θεοῖσιν ὑποείξεαι ἀθανάτοισιν Od. 12.101 ; Aesch. Ag. 1335 ; καὶ νῷν ὕπεικε τὸν κασίγνητον μολεῖν, gieb uns nach, daß er komme, gestatte es uns zu Gefallen, Soph. O.C. 1186 ; u. öfter absolut, wie Aj. 364 ; ὡς οὐχ ὑπείξων, οὐδὲ πιστεύσων λέγεις O.R. 625 ; γήρᾳ μηδὲν ὑπείκων Eur. I.A. 139 ; οὐκ εἴα ὑπείκειν, ἀλλ' ἐς τὸν πόλεμον ὥρμα τοὺς Ἀθηναίους Thuc. 1.127 ; Plat. oft ; λόγοις τινὸς ὑπείκειν, Jemandes Gründen nachgeben ; – τινί τινος, zu Jemandes Gunsten wovon ablassen, Einem Etwas einräumen oder überlassen. – Sp. auch c. infin., ablassen, aufhören, πολεμίζειν, δαμῆναι, Ap.Rh.

ὑπ-είκω
[in LXX: 4Ma.6:35 * ;]
__1. to retire, withdraw.
__2. to yield, submit: metaph., Heb.13:17.†
(AS)