ὑπ·έχω (f. ὑφέξω, ao.2 ὑπέσχον, etc.) :
   I tenir sous, càd. :
      1 placer sous : θήλεας ἵππους, IL. 5, 269, faire couvrir des cavales ;
      2 présenter ou tendre en bas : χεῖρα, IL. 7, 188 ; DÉM. 421, 18, etc. tendre la main pour demander ou recevoir qqe ch. ; μαστόν, EUR. Ion 1372, tendre le sein ; θηλὴν νηπίοις, PLUT. Rom. 21, présenter la mamelle aux petits enfants ; οὖας, SIM. fr. 37, 14 Bgk, ou τὰ ὦτα, EL. N.A. 12, 44 ; ARSTD. t. 2, 230, etc. prêter l’oreille, tendre les oreilles ; particul. tendre, en baissant ; φιάλην, AR. Pax 431, une coupe ; ἐξάλειπτρον, AR. Ach. 1063, un vase à parfums ;
   II fig. soumettre, càd. :
      1 soumettre au jugement de : τι ταῖς αἰσθήσεσι καὶ ἐννοίαις, PLAT. Theæt. 191 d, soumettre qqe ch. au contrôle des sens et de l’intelligence ; λόγον, XÉN. Mem. 4, 4, 9 ; PLAT. Leg. 774 b, etc. rendre raison, rendre compte, fournir des explications ou donner une réponse ; εὐθύνας, LYS. 115, 11 ; PLUT. Cæs. 33 ; LGN 14, 4, rendre ses comptes ;
      2 particul. soumettre au jugement de qqn une excuse, un prétexte, d’où prétexter, alléguer : τὴν ἐκεχειρίαν, AR. Pax 908, prétexter la suspension d’armes ;
      3 soumettre une proposition, offrir, avec un dat. et un inf. : ὑπόσχες Σωκράτει ἐξελέγξαι ὅπως ἂν βούληται, PLAT. Gorg. 497 b, offre, càd. permets à Socrate de te réfuter comme il voudra ;
   III tenir en étant dessous, d’où fig. soutenir, supporter, subir (cf. lat. sustinere) : αἰτίαν, XÉN. Cyr. 6, 3, 16 ; PLAT. Ap. 33 b ; ANT. 137, 18, subir ou encourir une accusation ; τιμωρίαν, THC. 6, 80 ; PLAT. Leg. 716 b ; ESCHN. 85, 23 ; LYCURG. 159, 15, etc. subir ou encourir un châtiment ; δίκην τινός, XÉN. An. 5, 8, 1 ; DÉM. 371, 20, subir la peine de qqe ch. ; δίκην τινί, EUR. Hec. 1253, etc. être puni, être châtié par qqn ; ὑπ. φόνου δίκας, PLAT. Leg. 872 c ; ou ὑπ. φόνον, EUR. El. 1318, encourir la peine d’un meurtre ; ὑπ. τοῖς χρήμασι τὰς δίκας, ISOCR. 389 c, porter la peine de qqe ch. par la perte de son bien ; p. anal. : ὑπ. ἄτην, SOPH. Tr. 1274, subir un malheur ;
   IV avoir sous soi, entraîner à sa suite : πλοῦτος ὑπέχων μέριμναν, PD. O. 2, 99, la fortune qui entraîne après elle des soucis.

➳ Ao. épq. ὑπέσχεθον, IL. 7, 188.

Étym. cf. ὑπισχνέομαι.

fut. ὑφέξω S. OT 552, etc. ; aor. ὑπέσχον, poet. also ὑπέσχεθον, Aeol. inf. ὐποσκέθην IG 12(2).526 A 40 (Eresus, iv BC) : — hold under, put a mare under or to a horse, ὑποσχὼν θήλεας ἵππους Il. 5.269. of holding out the hand to receive something, ὑπέσχεθε χεῖρα 7.188; προτείνειν καὶ ὑ. [τὴν χεῖρα], to receive bribes, D. 19.255; ὑ. χρυσίῳ τὴν χεῖρα Men. 309; prov. of a greedy person, ὑ. τὴν χεῖρα ἀποθνῄσκων Diogenian. 3.12. ῥημάτων ὑ. οὖας lend an attentive ear, Simon. 37.14; σὺ δὲ μείλιχον οὖας ὑπόσχες Procl. H. 7.52; ὑ. τὰ ὦτά τινι Aristid. 2.230 J., etc.
hold a cup under another vessel, while something is poured into it, Hdt. 2.151, Ar. Ach. 1063, Pax 431, cf. 909; also intr., ὑ. κρουνοῖς stand under shower baths, Antyll. ap. Orib. 10.3.10.
put under, like wax under a seal, τι ταῖς αἰσθήσεσι Pl. Tht. 191d. ὑ. μαστόν, of mother or nurse giving suck, E. Ion 1372; νηπίοις θηλὴν ὑ. Plu. Rom. 21.
supply, afford, furnish, νεφέλην A. Fr. 199.7 (ὑπερς χών Casaubon); πλοῦτος ὑ. μέριμναν Pi. O. 2.54; πάντα Ar. Lys. 841; ὑ. τὸ αὐτὸ τοῖς ἐναντίοις (sc. fear) Th. 7.21; ὑ. ἑαυτόν submit oneself to another, so as to be at his disposal or follow his advice, X. Cyr. 7.5.44, v.l. in Pl. R. 399b; also c. inf., ὑπόσχες Σωκράτει ἐξελέγξαι allow Socrates to examine you, Id. Grg. 497b.
uphold, support, τοὺς ὤμους Hdt. 4.72.
undergo, suffer, τήνδ’ ἄτην S. Tr. 1274 (anap.); ζημίαν E. Ion 1308; κακόν Ar. Th. 196; τιμωρίαν τινός for a thing, Th. 6.81, Aeschin. 3.221, Lycurg. 91, cf. Pl. Lg. 716b; πυρὸς αἰωνίου δίκην Ep. Jud. 7; κόλασιν Plu. 2.198d, etc. ; also τούτων τὰς αἰτίας to be subject to accusation for…, Antipho 5.67; τούτων… οὐκ ἂν δικαίως τὴν αἰτίαν ὑπέχοιμι Pl. Ap. 33b; ψόγον ἀμουσίας ὑ. Id. R. 403c. in law-phrases, ὑ. δίκας [τινός] to have to give an account of a thing, or suffer a penalty, Hdt. 2.118; δίκην ὑπόσχες αἵματος… Εὐμενίσι E. Or. 1649; ὑ. φόνου δίκας Pl. Lg. 872c (poet. also φόνον μητρὸς ὑφέξω in the same sense, E. El. 1318 (anap.)); δίκην ὑ. τῶν πεπραγμένων D. 19.95; ὑφέξειν τὴν δίκην S. OT 552; ὑφέξω τοῖς κακίοσιν δίκην E. Hec. 1253; ὑ. τῇ πόλει δίκην Pl. Phd. 99a; τοιάνδε δίκην ὑφέξειν undergo such a trial, Th. 3.53, cf. IG 12(2) l.c. ; τοῖς χρήμασι τὰς σίκας ὑ.
to have to pay the penalty with one΄s property, Isoc. 20.17; ὑ. δίκας, ἐὰν… D. 23.77; ὑ. κρίσιν περὶ ὧν ἄν τις ἐγκαλῇ Id. 21.125; — ὑ. καὶ λαμβάνειν τὸ δίκαιον ἐπὶ τῶν χρηματιστῶν, i.e. to have the right of suing or being sued, PTeb. 5.213, al. (ii BC); λαμβάνω ἐγὼ καὶ ὑπέχω τὸ δίκαιον ὑπὲρ τοῦ Πολυκλείτου PEnteux. 8.6 (iii BC); ἐπαναγκάσαι αὐτὸν τὸ δίκαιον ἡμῖν ὑποσχεῖν ib. 59.11 (iii BC). ἐμοὶ λόγον ὑποσχέτω let him render account to me, Pl. Prt. 338d; οὐδενὶ θέλων ὑπέχειν λόγον X. Mem. 4.4.9; ὑ. τῇ πόλει περὶ τοῦ βίου λόγον And. 4.37; ὑ. εὐθύνας [ἀρχῆς] Lys… 24.26, cf. 9.11, 30.3.
sustain, maintain, λόγον an argument, Arist. Rh. 1354a5, Metaph. 1011a22, al. ; ὑπόθεσιν Id. Top. 158a31; θέσιν καὶ ὁρισμόν ib. 160b14. (For the Med., v. ὑπισχνέομαι.)

(ἔχω),
1) unterhalten, darunter halten, ὑπέσχεθε χεῖρα Il. 7.188 ; bes. ein Gefäß unterhalten, um sich Etwas hineingießen zu lassen, Her. 1.151 ; φιάλης Ar. Pax 423 ; Ach. 1027. – Auch ὑποσχὼν θήλεας ἵππους, Stuten unterlegend, sie belegen lassend, Il. 5.269.
2) hinhalten, darreichen, darbieten ; πλοῦτος ὑπέχων μέριμναν Pind. Ol. 2.54 ; μαστὸν οὐχ ὑπέσχεν Eur. Ion 1372 ; αὐτὸ ταῖς αἰσθήσεσι καὶ ἐννοίαις Plat. Theaet. 191d ; οὖας, Gehör gewähren, Simonds 7 ; die Hand hinhalten, Dem. 19.255 ; bes. λόγον, Rede und Antwort geben, Rechenschaft ablegen, Andoc. 4.37, Plat. Charm. 162c, Prot. 338d u. öfter, Xen. Mem. 4.4.9 und sonst, wie εὐθύνας, Rechenschaft ablegen müssen, Plut. Caes. 33 ; δίκην τινί, Buße, Genugtuung geben, Soph. O.R. 552 ; Eur. Or. 1649 u. oft ; ζημίαν Ion 1308 ; τιμωρίαν ὑφέξετε Thuc. 6.80 ; δίκην τινί Plat. Legg. VI.754e ; τιμωρίαν ὑποσχών IV.716b ; δίκην ὑποσχεῖν Andoc. 4.35 ; αἰτίαν τινος, d.i. angeklagt werden, Antiph. 5.67 ; δίκην ὑφέξειν Plut. Thes. 30 ; Sol. 12 ; τιμωρίαν Isocr. 15.51 ; ἑαυτόν τινι, sich Einem hingeben, sich ihm Preis geben, Xen. Cyr. 7.5.44 ; dah. ὑπόσχες Σωκράτει ἐξελέγξαι, gewähre dem Sokrates, erlaube ihm dich auszufragen, Plat. Gorg. 497b.
3) vorhalten, vorschützen, τὴν ἐκεχειρίαν Ar. Pax 874. – aushalten, τῷ τήνδ' ἄτην ὑπέχοντι Soph. Trach. 1264. – Vgl. auch ὑπισχνέομαι.

ὑπ-έχω
[in LXX: Psa.89:50 (נָשָׂא), La 5:7 (סָבַל), Wis.12:21, 2Ma.4:48 * ;]
to hold or put under. Metaph., to undergo, suffer: δίκην, Ju 7 (Soph., Eur., al.).†
(AS)