ὑπ·έρχομαι (ao.2 ὑπῆλθον, etc.) :
   I aller sous, se glisser sous, pénétrer sous ou dans : θάμνους, OD. 5, 476, se glisser dans les buissons ; δῶμα, OD. 12, 21, pénétrer dans la maison ; avec une prép. : ὑπὸ τὴν φορὰν τοῦ ἀκοντίου, ANT. 121, 35 ; ὑπὸ τὸ ἀκόντιον, ANT. 121, 34, s’avancer à portée du trait ; rar. avec le dat. : τοῖς στενοῖς, PLUT. Per. c. Fab. 2, s’engager dans les défilés ; fig. : ὑπέρχεταί με φόϐος, SOPH. Ph. 1231, etc. la crainte se glisse dans mon esprit ; avec un double acc. : Τρῶας τρόμος ὑπήλυθε γυῖα ἕκαστον, IL. 7, 215 ; 20, 44, un frisson parcourut les membres de chaque Troyen ; p. suite, fig. :
      1 s’insinuer auprès de, chercher à capter ou à gagner, XÉN. Ath. 2, 14 ; PLAT. Crit. 53 e, qqn ; joint à θεραπεύειν, DÉM. 623, 22 ; τὴν τυραννίδα, PLUT. Dio. 7, chercher à s’emparer du pouvoir absolu ;
      2 réussir à tromper, acc. SOPH. O.R. 386, Ph. 1007, etc. ; δόλῳ τινά, EUR. Andr. 436, etc. qqn par ses artifices ; cf. EUR. I.A. 67 ; PLUT. Dio. 14 ; LUC. D. deor. 9, 2 ;
      3 se revêtir de : χρόαν τινά, BAS. d’une couleur ;
   II aller secrètement, s’introduire furtivement, PARTH. 7, 2 ;
   III s’avancer lentement, XÉN. An. 5, 2, 30 ;
   IV se retirer, ARSTT. Cæl. 2, 13, 22.

➳ Ao.2, 3 sg. ὑπήλυθε, OD. 5, 476.

aor. ὑπῆλθον, Ep. ὑπήλυθον, the only tense used by Hom. (in both forms); Dor. subj. ὑπένθῃ Berl.Sitzb. 1927.158 (Cyrene); pf. ὑπελήλυθε Men. 498 : — go or come under, get under, c. acc., ὑπήλυθε θάμνους Od. 5.476; ὑπήλθετε δῶμ’ Ἀΐδαο 12.21; ἐπεί κε μέλαθρον ὑπέλθῃ 18.150, cf. Berl.Sitzb. l.c. ; ὄφρ’ ἂν γᾶν ὑπέλθῃ A. Eu. 339 (lyr.); [ἡ μήτρα] ὅλη [τὴν κύστιν] ὑπελήλυθεν Sor. 1.7; with a Prep., ὑπὸ τὴν φορὰν τοῦ ἀκοντίου come within its range, Antipho 3.2.5; εἰς τὴν ὁδὸν τοῦ ἀκοντίου Id. 3.4.5; ὑπὸ τὸ βέλος ibid. ; rarely c. dat., τοῖς στενοῖς enter (come under the mountains), Plu. Comp. Per. Fab. 2. of involuntary feelings, come upon, steal over one, c. acc., Τρῶας δὲ τρόμος αἰνὸς ὑπήλυθε γυῖα Il. 7.215, 20.44; φρίκης αὐτὸν ὑπελθούσης Hdt. 6.134; ὥς μ’ ὑπῆλθέ τις φόβος S. Ph. 1231, cf. El. 1112; θαῦμά τοί μ’ ὑπέρχεται ib. 928; ὥσθ’ ἵμερός μ’ ὑπῆλθε… E. Med. 57, cf. Philem. 79.1; οὐ γάρ τις οἶκτος σῆς μ’ ὑ. φυγῆς E. Hipp. 1089; ἐς δ’ ἄκραν δεῖμ’ ὑπῆλθε κρατὸς φόβαν, of fear causing the hair to stand up, S. OC 1465 (lyr.); ἐκ ποδῶν δ’ ἄνω ὑ. σπαραγμὸς εἰς ἄκρον κάρα A. Fr. 169; ὑπελήλυθέν τέ μου νάρκα τις ὅλον τὸ δέρμα Men. 498. of persons, creep or insinuate oneself into another΄s good graces, fawn upon, εἶδες οἷ’ ὑπέρχεται ἡμᾶς· Ar. Eq. 269 (troch.); οἱ κριταὶ ὑ. Ἀλκιβιάδην And. 4.21; ὑ. τὰς ἀρχάς, τοὺς πολεμίους, X. Lac. 8.2, Ath. 2.14; ὑ. πάντας ἀνθρώπους καὶ δουλεύων Pl. Cri. 53e; ὑ. καὶ θεραπεύειν D. 23.8; ὑ. δώροις καὶ κολακείαις Plu. Luc. 6.
entrap, beguile, λάθρᾳ μ’ ὑπελθών S. OT 386; οἷ αὖ μ’ ὑπῆλθες Id. Ph. 1007; δόλῳ μ’ ὑπῆλθες E. Andr. 435, cf. Supp. 138, IA 67; τὸν ἄνδρα ποικίλως ὑ. ἐν λόγοισιν Ar. Eq. 459. c. acc. rei, seek by base arts, τυραννίδα Plu. Dio 7; φιλίαν D.Chr. 74.5.
advance slowly, of an army, X. An. 5.2.30; cf. ὑπάγω A. III.
recede, give way, ὑπελθόντος τοῦ ἀέρος Arist. Cael. 295a22 (s.v.l.). of excrements, pass, Gal. 18(2).147, Orib. Eup. 1.9.10; ὑπέρχεται ῥᾳδίως, of laxative food, Gal. 6.629; also of semen, καθεύδοντι ὑπέρχεται Ruf. ap. Orib. 6.38.29.
undertake, assume, ὑπελθεῖν τοὔνομα καὶ τὸ ἔργον assume the title and the duty, Lib. Or. 49.5.

(ἔρχομα,),
1) daruntergehen, -kommen, hineingehen, θάμνους, δῶμα, μέλαθρα, Od. 5.476, 12.21, 18.150 ; ὄφρ' ἂν γᾶν ὑπέλθῃ Aesch. Eum. 324 ; seltner c. dat., s. Meineke quaest. Men. p. 385 ; ὑπὸ τὸ ἀκόντιον, Antiph. 3 β 4.
2) heimlich, unvermerkt hinunter-, hineingehen, τὸ φρούριον, Parthen. 7.2 ; sich einschleichen, überkommen, beschleichen, bes. von Gemütszuständen, c. accus., Τρῶας τρόμος ὑπήλυθε γυῖα, Furcht überkam die Troer an den Gliedern, Il. 7.215, 20.44 ; ὑπέρχεταί με φόβος, θαῦμα, δέος, οἶκτος, Soph. Phil. 1215, El. 916 Eur. Hipp. 1089 ; ἵμερός μ' ὑπῆλθε Med. 57 ; ὑπέρχεταί με φρίκη Her. 6.134 ; καί τι τῶν τότε ὑπῆλθεν αὐτὸν δειμάτων Plat. Phaedr. 251a ; Sp., einfallen, Plut. Ages. 6.
3) langsam vorgehen (vor Einem fort), Xen. An. 5.2.30.
4) sich an Jem. anschleichen, ihm schmeicheln, ihn durch Dienstbezeigungen zu gewinnen suchen, sich unterwürfig gegen Jem. bezeigen, Ἀλκιβιάδην, Andoc. 4.21 ; καὶ δουλεύων Plat. Crit. 53e ; ehren, Xen. Lac. 18.2 ; fürchten, οἱ γεωργοῦντες ὑπέρχονται τοὺς πολεμίους μᾶλλον Ath. 2.14 ; καὶ θεραπεύειν Dem. 23.8 ; Sp. – sich mit List an Einen machen, ihn angreifen, Einen betrügen, hintergehen, Soph. O.R. 386, vgl. Phil. 995 ; δόλῳ μ' ὑπῆλθες Eur. Andr. 136 ; Ar. Eq. 269 ; – heimlich, listig wonach trachten, τυραννίδα, sich erschleichen, Plut. Dion. 7.