ας (ἡ) [ῠᾰ]
   I santé, bonne santé, en parl. du corps, HDT. 2, 77 ; SIM. fr. 116 ; bonnes conditions de santé, PLAT. Prot. 354 b, Rsp. 618 b, etc. ; en parl. de l’esprit, état sain de l’esprit, bon jugement, ESCHL. Eum. 535 ; au sens mor. ISOCR. 234 b ;
   II p. anal. :
      1 sorte de gâteau pour les sacrifices, ATH. 115 a ;
      2 médecine, A. TR. etc. ;
      3 guérison, PD. P. 3, 128 ; ATT. ; au plur. MÉN. Monost. 522.

➳ Att. ὑγιεία [ῠᾱ] AR. Av. 604, 731 ; dans les inscr. att. ὑγίεια, CIA. 1, 335, 1 (437/433 av. J.C.), etc. ; v. Meisterh. p. 43.

Étym. ὑγιής.

ἡ, and sts. in Com. ὑγιεία, Ar. Av. 604 (anap.), 731 (lyr. ; in compd. πλουθυγιείαν), Men. Mon. 522 (also Isyll. 60); Ion. acc. ὑγιείην Hdt. 2.77, Heraclit. 111; gen. ὑγιΐης (˘ ˘ ˘ –) Herod. 4.94, dub. in 4.20; and the metre requires a similar form in A. Ag. 1001 (lyr.); from about ii BC written ὑγεῖα (pronounced ὑγῑα, contr. from ὑγῐῐα), IG2². 4457 (ii BC), 12(5).168 (Paros), 2². 3181 (i AD), 3187 (ii AD); Ὑγία ib. 4479 (i AD), 4536, PTeb. 413.3 (ii/iii AD), etc. ; Ion. ὑγείη Procl. H. 1.22, 42, IG 14.1935 (as pr. n., Rome); (< ὑγιής) : — health, soundness of body, Simon. 70, Pi. P. 3.73, Hdt. 2.77, Pl. R. 332d, etc. ; ὑ. καὶ νοῦς ἀγαθὰ τῷ βίῳ δύο Men. Mon. 519, cf. Philem. 163; pl. ὑγίειαι, healthy states or conditions, Pl. Prt. 354b, R. 618b, Ti. 87d, Arist. HA 601a25. of the mind, ὑ. φρενῶν soundness of mind, A. Eu. 535 (lyr.); ἡ περὶ τὸ σῶμα καὶ τὴν ψυχὴν ὑγίεια Isoc. 12.7. a kind of cake used at sacrifices, Herod. 4.94, Ath. 3.115a, Hsch., Phot., AB 313.
a medicine, Alex.Trall. 5.4; generally, a cure, ὕπνος δὲ πάσης ἐστὶν ὑ. νόσου Men. Mon. 522. Pythag. name for six, Anatol. ap. Theol.Ar. 37. Ὑγίεια, ἡ, personified, Hygeia, the goddess of health, Hp. Jusj., Ariphron 1, 7, Paus. 1.23.4, etc. ; the last cup was drunk to her, μετανιπτρίδα τῆς Ὑγιείας πίνειν Antiph. 149 (hex.), cf. Call.Com. 6 (hex.); ἄγαλμα τῆς Ὑ. Ἀθηνᾶς Plu. Per. 13.

ἡ, att. auch ὑγιεία, Ar. Av. 604, 731, ion. ὑγιείη, Her. 2.77, Paul.Sil. ecphr. 1.72, erst spät u. unattisch ὑγεία, die Gesundheit, sowohl des Leibes als der Seele ; zuerst bei Pind., ὑγίειαν ἄγων χρυσέαν P. 3.73 ; ἐκ δ' ὑγιείας φρενῶν ὁ πᾶσιν φίλος καὶ πολύευκτος ὄλβος Aesch. Eum. 507 ; Eur. Or. 435 ; Ar. Av. 603 ; Plat. oft, im eigentlichen u. im übertragenen Sinne ; ὑγίειαί τε καὶ εὐεξίαι τῶν σωμάτων, Prot. 354b ; Ggstz νόσος, Tim. 87c.

1. health, soundness of body, Lat. salus, [Herdotus Historicus (Refs 5th c.BC)], attic:—;plural ὑγίειαι, healthy states or conditions , [Plato Philosophus (5th/4th c.BC)]
2. of the mind, ὑ. φρενῶν soundness of mind, [Aeschulus Tragicus (6th/5th c.BC)] (ML)