ὅ·πη ou mieux ὅ·πῃ, adv. relat. :
   I adv. de lieu :
      1 par où, dans la direction où, dans le lieu où, avec mouv. IL. 12, 48 ; XÉN. Cyr. 7, 2, 1, etc. ; An. 4, 2, 12 ; 5, 6, 20, etc. ; PLAT. Soph. 231 c ; avec le gén. ὅπῃ γῆς, ESCHL. Pr. 565, dans quelle région de la terre, avec mouv. ;
      2 où, sans mouv. IL. 22, 321 ; OD. 9, 457 ; XÉN. An. 6, 2, 3 ; PLAT. Phæd. 113 b ;
   II adv. de manière, de la manière que, comme, IL. 20, 25 ; joint à ὅπως, ESCHL. Pr. 874 ; ὅπῃ δή, IL. 22, 185 ; ὅπῃ ἂν avec le sbj. THC. 5, 18, etc. ; ou ὅπῃπερ ἄν, PLAT. Soph. 251 a ; au sens indéf. ὅπῃ δή, PLAT. Leg. 738 c, de n’importe quelle façon ; joint à ὅπως, PLAT. Phæd. 100 d ; de même ὅπῃ οὖν, PLAT. Rsp. 381 c ; ὁπῃτιοῦν, PLAT. Ap. 35 b.

➳ Épq. ὅππῃ, IL. 12, 48, etc. ; OD. 14, 517 ; ion. ὄκη, HDT. 1, 104, etc. ; dor. ὅπᾳ, THC. 5, 77 ; PD. O. 11, 10, etc. ; ESCHL. Ag. 1533, etc. ; SOPH. Ant. 1344.

Étym. ὁ-, thème du pron. relat. et πῇ ; sur le double π. v. ὁπότε.

Ep. ὅππη, both in Hom., v. infr. (better written ὅπῃ A.D. Adv. 209.27, Eust. 174.1) ; Dor. ὅπᾳ Leg. Gort. 2.35, etc. (ὅππᾳ Com.Adesp. p. 126 D.), also ὅπη Leg. Gort. 1.42, Berl.Sitzb. 1927.158 (Cyrene), etc., and ὅπει IG 12(3).248.11 (Anaphe), etc. ; Aeol. ὄππα ib. 12(2).645a47. Theoc. 28.4 ; but ὄππᾳ prob. in Alc. Supp. 1A. 4 ; Ion. ὅκη (better ὅκῃ) Hdt. (v. infr.) ; — Adv., relat. and indirect interrog. ; of Place, by which or what way, in which or what direction or part; sts. nearly = ὅπου, where, Il. 22.321, Od. 9.457 ; εἰρωτᾶν ὅκῃ εἴη v.l. in Hdt. 5.87; ὅππῃ τ’ ἰθύσῃ, τῇ τ’ εἴκουσι στίχες ἀνδρῶν to whatever point…, at that point…, Il. 12.48 ; ὅκῃ ἰθύσειε στρατεύεσθαι Hdt. 1.204, cf. 2.146 ; ἀμηχανῶ… ὅπᾳ τράπωμαι A. Ag. 1532 (lyr.); ἐμβαλοῦ μ’ ὅπῃ θέλεις S. Ph. 481 codd. of Manner, in what way, how, as, ὅπῃ νόος ἐστὶν ἑκάστου Il. 20.25, cf. Od. 1.347 ; more freq. in Trag. and Att., as A. Pr. 586, 906 (both lyr.), Ag. 67 (anap.), al., Th. 1.129, Lys. 14.4, etc. ; joined with ὅπως, ὅπῃ ἔχει καὶ ὅπως Pl. R. 612a, cf. Lg. 899a, 899b, etc. ; ὅπῃ ἔτυχεν Arist. GA 743a21 (v.l. ὅπου) ; ὅπῃ ἄν, with subj., ὅπῃ ἂν δοκῇ ἀμφοτέροις Foed. ap. Th. 5.18 ; ὅπᾳ κα δικαιότατα Dor. Foed. ap. eund. 5.79, cf. 8.56 ; ἔστιν ὅπῃ in a way, Pl. Prt. 331d ; ἔσθ’ ὅπῃ… ; Id. R. 486b ; οὐκ ἔστιν ὅπῃ Aeschin. 3.209 (as v.l.). with other Particles, ὅπῃ δή Il. 22.185, etc. ; ὅπῃ ποτέ in what possible direction or manner, Pl. Sph. 231c, R. 372e ; ὅπῃ δή ποτε Id. Ep. 338a ; c. gen., τοὺς ὅπῃ ποτὲ κατοικοῦντας Εὐρώπης Plu. Per. 17 ; ὅπῃ οὖν or ὁπῃοῦν, in any direction or way whatever, Pl. Prt. 353d, Lg. 950a ; ὁπῃγοῦν Id. Tht. 187d (fort. ὁπῃτιοῦν, cf. Ap. 35b); ὅπῃπερ, ὅπῃπερ ἄν, S. OT 1458 (as v.l.), Pl. Sph. 251a, Ti. 45c, etc. ; cf. ὁπωστιοῦν.

korrelat. zu πῆ, und wie dieses auch ὅπῃ geschrieben (s. πῆ) ep. auch ὅππη, dor. ὅπα, relativ u. indirekt fragend;
1) vom Ort : a) wohin, nach welcher Richtung, Seite hin, neben der Bewegung auch das Ruhen und Verbleiben an dem Orte bezeichnend, vgl. Hermann Vig. p. 789 ; ὅππη τ' ἰθύσῃ, τῇ τ' εἴκουσι, wohin er gebt, dahin weichen sie, Il. 12.48 ; ἄρχ', ὅππη σε κραδίη κελεύει, 13.784 ; νῦν ψᾶφον ὅπα κῦμα κατακλύσσει ; Pind. Ol. 11.10 ; ἐμβαλοῦ μ' ὅπη θέλεις, Soph. Phil. 479, wie ἀλλ' ἄγε ὅπη ἐθέλεις Plat. Theaet. 169c ; – mit ἄν u. dem Conj., ὅπη ἂν ὁ λόγος ὥσπερ πνεῦμα φέρῃ, ταύτῃ ἰτέον, Rep. III.394d, u. indir. mit dem opt., ὅπῃ τύχοι προϊέναι, Tim. 43b ; τοῦτ' ἤδη ὅπῃ ἀποβήσεται, ἄδηλον, wo wir sagen »wie es ablaufen wird«, Euthyphr. 3e ; c. gen., σήμηνον ὅπη γῆς πεπλάνημαι, Aesch. Prom. 563, wie Eur. Heracl. 19, 46 u. öfter.
   b) wo, woselbst ; Il. 22.321, Od. 9.457 ; Xen. An. 6.2.3 ; ὅπῃ ἂν τύχωσι τῆς γῆς, Plat. Phaed. 113b, wo es nur welche gibt.
2) von der Art und Weise, wie ; Il. 20.25, Od. 1.347, 8.45 ; ὅπη δή, Il. 22.185 ; ἔστι δ' ὅπη νῦν ἔστι, Aesch. Ag. 67 ; τάχ' εἰσόμεσθα τἀπίσημ' ὅπη τελεῖ, Spt. 641, u. öfter ; in Prosa, Thuc. 1.129, ταύτῃ μεταθεῖναι, ὅπῃ ἂν δοκῇ ἀμφοτέροις, 5.18, 8.67 ; Xen. An. 2.1.19 u. öfter ; ὅπη αὐτὸς οἴοιτο δεῖν εἰπεῖν, ταύτῃ λέγειν, Plat. Symp. 199b ; öfter auch mit ὅπως verbunden, εἴτε ὅπῃ ἔχει καὶ ὅπως, Rep. X.612a ; εἴθ' ὅπως εἴθ' ὅπῃ, Legg. X.899a. – Verstärkt ὁπῃοῦν, wie immer auch, ὅτι μαθόντα χαίρειν ποιεῖ καὶ ὁπῃοῦν, Plat. Prot. 353d, vgl. Symp. 194d ; auch vom Orte, wohin auch immer, Legg. XII.950a ; – ὅπῃπερ, wie auch, τὸν λόγον ὅπῃπερ ἂν οἷοί τε ὦμεν εὐπρεπέστατα διωσόμεθα, Soph. 251a, öfter ; u. vom Orte, ὅπῃπερ ἂν ἀντερείδῃ, wo auch immer, Tim. 45c ; – ὅπῃ δήποτε, u. ä.