'ὅλη, ὅλον :
      1 qui forme un tout, tout entier, entier : στρατὸς ὅλος, PD. O. 10, 35, une armée entière ; τὸ σῶμ' ὅλον, AR. Eccl. 63, le corps entier ; ὅλη πόλις, EUR. Ph. 1131, ou πόλις ὅλη, PLAT. Gorg. 512 b, une ville entière, toute une ville ; ὅλη ἡ πόλις ou ἡ πόλις ὅλη, PLAT. Rsp. 519 e, la ville entière ; avec idée de temps : τῆς ἡμέρας ὅλης, XÉN. An. 3, 3, 11, tout le jour ; δι' ὅλης τῆς νυκτός, XÉN. An. 4, 2, 4 ; τὴν νύχθ' ὅλην, PLAT. Conv. 219 c, toute la nuit ; avec un n. abstrait : τὴν ὅλην ἀδικίαν, PLAT. Rsp. 344 c, le méfait tout entier ; ὅλον ἁμάρτημα, XÉN. Hell. 5, 3, 7, faute complète ; joint à εἷς, PLAT. Tim. 56 e ; à πᾶς, PLAT. Leg. 808 a, Rsp. 486 a, etc. ; au plur. οἱ ὅλοι, ATT. la totalité, tous ; τὰ ὅλα, tout le monde, XÉN. Cyr. 8, 7, 22 ; ou l’univers, PLUT. Per. 4 ; περὶ τῶν ὅλων κινδυνεύειν, παραϐάλλεσθαι, ἡττᾶσθαι, etc. DÉM. Cor. § 28 ; PLUT. Them. 16, etc. être dans le plus grand danger, tout perdre, etc. ; adv. ὅλον, en général, en somme, PLAT. Leg. 941 d, etc. ; τὸ ὅλον, PLAT. Men. 79 c ; εἰς τὸ ὅλον, PLAT. Pol. 302 b ; καθ' ὅλον, PLAT. Rsp. 392 d, m. sign. ; ὅλῳ καὶ παντί, PLAT. Crat. 433 e ; τῷ ὅλῳ καὶ παντί, PLAT. Rsp. 527 c, absolument, complètement ; δι' ὅλου, PLUT. Alex. 35, etc. m. sign. ;
      2 p. suite, qui n’a pas subi d’atteinte, intact, joint à ὑγιής, PLAT. Men. 77 a.

➳ Ion. et épq. οὖλος.

Étym. indo-europ. *sol(H)-uo-, entier ; cf. lat. salvus, sscr. sárva-.

'

η, ον, Ion. οὖλος, η, ον, as in Hom. (twice, v. infr.), Xenoph. (v. infr.), Parm. 8.4, Hp. Acut. 14, Carn. 13, al. (but ὅλος in Hdt. 2.126, 4.64, 7.167, 8.113 (cf. ἡμιολίας 5.88), Hp. Epid. 1.7, Herod. 3.18, 5.12, 6.7 (but οὖλος 8.56) ; ὅλως dub. in Thgn. 73 codd.) : — whole, entire, complete in all its parts, of persons and things, ἄρτος οὖλος a whole loaf, Od. 17.343 ; μηνὶ δ’ ἄρ’ οὔλῳ in a whole month, 24.118 ; οὖλος ὁρᾷ, οὖλος δὲ νοεῖ, οὖλος δέ τ’ ἀκούει (sc. ὁ θεός) Xenoph. 24 ; ὅλος ἑσπέρας ὀφθαλμός, i.e. the full moon, Pi. O. 3.19 ; ὁ ὅ. χρόνος ib. 2.30 ; τρεῖς ὅλους… ἑκμήνους χρόνους S. OT 1136 ; ἐπ’ ὤμοις ὅλην πόλιν φέρων a whole city, E. Ph. 1131 ; ἐκπιεῖν ὅλον πίθον Id. Cyc. 217 ; ὅλους ἐκ κριβάνου βοῦς Ar. Ach. 85 ; λαβράκιον ὀπτᾶν ὅ. Antiph. 222.3, etc. ; πόλεις ὅλαι whole, entire cities, Pl. Grg. 512b ; ὅλη ἡ πόλις, the city as a whole, Id. R. 519e ; ὅλους ποιητὰς ἐκμανθάνειν learn whole poets by heart, Id. Lg. 811a ; it may either precede the Art. or follow the Subst., τῆς ἡμέρας ὅλης in the course of the whole day, X. An. 3.3.11 ; δι’ ὅλης τῆς νυκτός ib. 4.2.4 ; ὅλην τὴν νύκτα or τὴν νύκτα ὅλην, Id. Cyr. 7.5.15, Men. 67.2, Pl. Smp. 219c ; ὅ. τὸ δέρμα Men. 498 ; ἡ πόλις ὅ. Id. 882, etc. ; less freq. between Art. and Subst., τὸν ὅ. ἀμφὶ χρόνον Pi. O. 2.30 ; ἡ ὅ. ἀδικία Pl. R. 344c ; τὸ ὅ. πρόσωπον Id. Prt. 329e ; τῇ ὅ. φάλαγγι X. An. 4.8.11 ; joined with εἷς, ἡμέρας… οὐχ ὅλης μιᾶς S. Ph. 480 ; εἶδος ἓν ὅλον Pl. Ti. 56e ; with πᾶς, ὅλην καὶ πᾶσαν τὴν οἰκίαν Id. Lg. 808a, cf. R. 486a ; πρὸς τῷ διακινδυνεύειν ὅ. καὶ πᾶς ἦν Plb. 3.94.10 (so without πᾶς, οὕτως ἔκφρων ἦν καὶ ὅλος πρὸς τῷ λήμματι καὶ τῷ δωροδοκήματι, ὥστε… D. 19.127) ; τὸ ὅ. αὐτοῖς ἦν καὶ τὸ πᾶν Ἀπελλῆς Plb. 5.26.5.
whole, i.e.
safe and sound, ὑγιὴς καὶ ὅ. Lys. 6.12, cf. Pl. Men. 77a.
entire, utter, ὅ. ἁμάρτημα an utter blunder, X. HG 5.3.7 ; πλάσμα ὅ. ἐστὶν ἡ διαθήκη utter fiction, D. 45.29. neut. as Adv., ὅλον or τὸ ὅ.
wholly, entirely, διαφέρει ὅ. τε καὶ πᾶν Pl. Alc. 1.109b ; διαφέρει ὅ. καὶ τὸ πᾶν Id. Lg. 944c ; ὅλῳ καὶ παντί Id. Phd. 79e ; τῷ ὅ. καὶ παντὶ διοίσει Id. R. 527c ; τῷ παντὶ καὶ ὅ. Id. Lg. 734e ; εἰς τὸ ὅ. Id. Plt. 302b ; with a Prep., κατὰ ὅλον on the whole, generally, opp. ἀπολαβὼν μέρος τι, Id. R. 392d ; so κατὰ ὅλου Id. Men. 77a ; δι’ ὅλου, καθ’ ὅλου (v. διόλου, καθόλου) ; αἱ κράσεις δι’ ὅλων Plu. 2.1078c, cf. 1078d ; in this signf. also without a Prep., τὸ μὲν ὅ.
generally speaking, Pl. Phdr. 261a, D. 44.11 ; τὸ δ’ ὅ. and in general, in short, PTeb. 33.16 (ii BC) ; οὐδὲ Φιλόξενον ὅλ’ ἐξ ὅλων εὗρον I have entirely failed to find P., POxy. 936.20 (iii AD). = πᾶς, all, ὅλων στρατηγός S. Aj. 1105, cf. Men. Pk. 225, Nonn. D. 47.482, AP 5.216 (Paul. Sil.), 7.679 (Sophronius) ; ὅλη πόλις every city, LXX 1 Ki. 14.23 ; πρὸ τῶν ὅ. τὸ προσκύνημά σου ποιῶ before all things, PTeb. 418.4 (iii AD) ; ἀσπάζομαι… πάντας τοὺς ἐν τῇ οἰκίᾳ ὅ. κατ’ ὄνομα PLond. 2.404.15 (iv AD), cf. PIand. 13.20 (iv AD). as Subst., τὸ ὅ.
the universe, Pl. Grg. 508a, Ly. 214b, etc. ; differing from τὸ πᾶν, as implying a definite order, Arist. Metaph. 1024a3, cf. Pl. Tht. 204a sq. (but as not including void, Placit. 2.1.7) ; also ἡ τῶν ὅ. τάξις X. Cyr. 8.7.22. τὰ ὅ.
one΄s all, τὰ ὅ. πεπρακέναι D. 18.28 ; τοῖς ὅ. ἡττᾶσθαι lose one΄s all, be utterly ruined, Id. 9.64 ; in full, τοῖς ὅ. πράγμασιν ἐσφαλμένος Plb. 18.33.1, etc. ; τοῖς ὅ., = ὅλως, altogether, Philipp. ap. D. 18.39 ; with neg., not at all, Phld. Rh. 2.135S., Aristid. 2.274, 304J. ; τοῖς ὅ. ἠφάνισαν utterly destroyed it, PRyl. 152.14 (i AD), cf. Aristid. 2.262J. ; κινδυνεύει τῷ ὅ. ἐξαρθῆναι there is a risk of its being entirely carried away, PRyl. 133.19 (i AD). Adv. ὅλως (Dor. οὔλως Pempel. ap. Stob. 4.25.52) wholly, altogether, ὅ. σοφόν Pl. R. 568a ; ἀλγοῦνθ’ ὅ. Id. Phlb. 36a ; ὅ. ψεύδεται he speaks utter falsehood, Isoc. 15.31, etc.
on the whole, speaking generally, in short, ὅ. δ’ οὐδεὶς ἔστιν ὅντιν’ οὐ πεφενάκικ’ ἐκεῖνος D. 2.7, cf. 14, al. ; διψῆν καὶ πεινῆν καὶ ὅ. τὰς ἐπιθυμίας Pl. R. 437b, cf. Cra. 406a ; τί οὖν κωλύει πάντα ἀφῃρῆσθαι καὶ ὅ. τὴν πολιτείαν ; D. 20.3 ; ὅ. εἰπεῖν Arist. Ph. 202b19, etc. freq. with a neg. (first in Thgn. 73, s.v.l.), οὐχ ὅ. or ὅ. οὐ not at all, ὅ. μὴ διαλέγεσθαι X. Mem. 1.2.35 ; ὅ. οὔτ’ ἀφελὼν οὔτε προσθείς D. 3.35 ; οὔτ’ ἐλεῶν οὔθ’ ὅ. ἄνθρωπον ἡγούμενος Id. 21.101, cf. 46 ; οὐδὲ εἷς ὅ. Men. 65.9 ; μὴ ὄντος ὅ. τοῦ Σωκράτους Arist. Cat. 13b19 ; μηδὲ ὅ. εἶναι τοὺς θεούς Luc. Tim. 10.
actually, really, καλῶς ποιήσεις ἐλθοῦσα… πρὸς ἡμᾶς ἵνα ὅ. ἴδωμέν σε POxy. 1676.31 (iii AD) ; so perh. in 1 Ep. Cor. 5.1. (ὅλ(Ϝ)ος from I.-E. *sólwos, cf. Skt. sárvas ΄whole΄, and perh. Lat. salus, salvus.)

ion. u. ep. οὖλος, s. unten (heil, vgl. salvus, solidus), ganz, unversehrt, vollständig ; ὅλον στρατόν, Pind. Ol. 11.45 ; ὅλον ἂν χρόνον, N. 3.47 ; vgl. Ol. 2.33 ; ὅλον ἑσπέρας ὀφθαλμόν, vom Vollmonde, Ol. 3.20 ; ἡμέρας τοι μόχθος οὐχ ὅλης μιᾶς, Soph. Phil. 478 ; ὕπαρχος ἄλλων, οὐχ ὅλων στρατηγός, nicht Feldherr über das ganze Heer, Aj. 1084 ; ἐκπιεῖν ὅλον πίθον, Eur. Cycl. 216 ; ἐπ' ὤμοις ὅλην πόλιν φέρων, Phoen. 1138 ; τῆς ἡμέρας ὅλης, den ganzen Tag hindurch, Xen. An. 3.3.11 ; δι' ὅλης τῆς νυκτός, 4.2.4 ; u. so auch bei Plat. neben dem subst. mit dem Artikel, ὅλῳ τῷ ὀνόματι Crat. 393e, τὸν βίον ὅλον Rep. III.411a, τὴν νύκτα ὅλην Symp. 219c ; wenn es einen Gesammtbegriff ausdrücken soll, steht τὴν ὅλην ἀδικίαν ἠδικηκώς, Rep. I.344c, πρὸς τὸ ὅλον πρόσωπον, Prot. 329e ; auch ohne Artikel, ὅλους ποιητὰς ἐκμανθάνειν Legg. VII.811a, πόλεις ὅλας σῴζει Gorg. 512b ; dem ἥμισυ entgegengesetzt, Symp. 191b ; ὅλην καὶ πᾶσαν οἰκίαν, Legg. VII.808a ; ὅλος und πᾶς unterschieden Theaet. 204b ; – τὰ ὅλα πράγματα, die Hauptsache, das Ganze, Dem. 1.3 ; vgl. Xen. Cyr. 8.1.13 ; ἡ τῶν ὅλων τάξις, 8.7.22 ; κινδυνεύειν τοῖς ὅλοις πράγμασιν, von der höchsten Gefahr, wo Alles auf dem Spiele steht, Pol. 1.70.1 ; so σφάλλεσθαι, 18.16.1, ἀγνοεῖν, 18.19.6, κρατεῖν τῶν ὅλων, 3.90.11 u. öfter ; auch τοῖς ὅλοις πρῶτος οὐ τύχην, οὐδ' ἀνάγκην διακοσμήσεως ἀρχήν, ἀλλὰ τὸν νοῦν ἐπέστησε, Plut. Pericl. 5, vom Anaxagoras, dem All, allen Dingen, der ganzen Welt ; τὸ ὅλον, das Ganze, Plat. oft. – Adverbial werden ὅλον und τὸ ὅλον gebraucht, im Ganzen, überhaupt, διαφέρει δὲ ὅλον που καὶ τὸ πᾶν, Plat. Legg. XII.944c, Alc.I, 109b ; καὶ τὸ ὅλον, Xen. Mem. 4.1.2 ; εἰς τὸ ὅλον, Plat. Polit. 302b ; καθ' ὅλον, Rep. III.392d ; auch καθ' ὅλου, Men. 77a, ein bei Arist. sehr häufiger Ausdruck, auch als ein Wort geschrieben, s. oben, dem καθ' ἕκαστα, den einzelnen Beziehungen, entgegengstzt ; ὅλῳ καὶ παντί, ganz und gar, Plat. Phaed. 79c u. öfter, auch τῷ ὅλῳ καὶ παντί, Rep. VII.527 ci Pol. vrbdt oft ὅλος καὶ πᾶς, ganz und gar, εἶναι πρός τινι, 3.94.10, 32.1.5 ; τὸ ὅλον αὐτοῖς ἦν καὶ πᾶν Ἀπελλῆς, er war ihr Eins und ihr Alles, 5.26.5.
• Adv. ὅλως, gänzlich, im Ganzen, überhaupt, Plat. Phaed. 64e ; bes. nach Aufzählungen, wie denique, kurz, διψῆν καὶ πεινῆν καὶ ὅλως τὰς ἐπιθυμίας, Rep. IV.437b ; vgl. Dem. Lept. 3 u. Wolf p. 220 ; οὐχ ὅλως, ganz und gar nicht, Pol. 20.5.10 u. A.; οὐδὲ ὅλως, überall nicht einmal, Ath.

ὅλος, -η, -ον,
[in LXX chiefly for כֹּל ;]
of persons and things, whole, entire, complete;
__1. of indefinite ideas, with subst. anarth.: Luk.5:5, Act.11:26 28:30, Tit.1:11; ὅλον ἄνθρωπον (an entire man; see Field, Notes, 93), Jhn.7:23; ὅλη Ἰερουσαλήμ (= πᾶσα Ἰ, Mat.2:3; see Bl., §47, 9), Act.21:31.
__2. Definite, with art.;
__(a) preceding subst.: Mat.4:23, 24 Luk.8:39, 1Co.12:17, al.;
__(b) following subst.: Mrk.1:33, Luk.9:25, Jhn.4:53, Act.21:30, al.;
__(with) between art. and subst., where subst. is an abstract noun (Plat., al.).
__3. Attached to adj. or verb: Mat.13:33, Luk.13:21, Jhn.9:34, al.; adverbially, δι ̓ ὅλου (MM, xviii), Jhn.19:23.
(AS)