'(τὸ) seul. nom. et acc :
      1 utilité, avantage, profit : λέγεις δ' Ἀτρείδαις ὄφελος ἢ 'π' ἐμοὶ τάδε, SOPH. Ph. 1384, dis-tu cela dans l’intérêt des Atrides ou dans le mien ? particul. dans les locut. avec exclamation interr. ou négat. : αἴ κ' ὄφελός τι γενώμεθα, IL. 13, 236, peut-être serons-nous de qqe secours ; οὐδέν σοί γ' ὄφελος, IL. 22, 513, cela ne te servira à rien ; τί δῆτ' ἂν εἴης ὄφελος ἡμῖν, AR. Pl. 1152, à quoi nous servirais-tu ? avec un gén. : ὅτι περ ὄφελος ἦν τοῦ στρατεύματος, XÉN. Hell. 5, 3, 6, la meilleure partie de l’armée (propr. la partie de l’armée qui était de quelque secours) ; particul. avec la négat. : τῶν ὄφελός ἐστι οὐδέν, HDT. 8, 68, qui ne sont bons à rien ; γεωργοῦ ἀργοῦ οὐδὲν ὄφελος, XÉN. Cyr. 1, 6, 18, un laboureur paresseux ne sert à rien ; p. suite, bien, trésor, sujet de joie ou d’orgueil, SOPH. El. 1146 ; THCR. Idyl. 17, 35 ;
      2 secours contre, remède, NIC. Th. 518.

Étym. ὀφέλλω².

'

τό, (ὀφέλλω²) only in nom. and acc. sg., furtherance, advantage, help, αἴ κ’ ὄφελός τι γενώμεθα in case we can be of any use, Il. 13.236; ὅς τοι πόλλ’ ὄ. γένετο who was a help to thee in many matters, 17.152; οὐδὲν σοί γ’ ὄ. not as any good to thee, 22.513; ὄ. τί μοι ἔσσῃ h.Merc. 34; τί δ’ ἔστ’ ὄ. δειλὸς ἀνήρ ; Thgn. 102; λέγεις Ἀτρείδαις ὄ. ἢ ΄π’ ἐμοὶ τόδε ; S. Ph. 1384; τί δῆτ’ ἂν εἴης ὄ. ἡμῖν ; what good could you be to us? Ar. Pl. 1152, cf. Pl. R. 505a, etc. ; τὸ μέγα ὄ. τῆς πόλεως, Lat. columen rerum, ironical in Aeschin. 2.24 (quoted from D.); c. inf., τί γὰρ ὄ. σώματί γε κάμνοντι… σιτία πολλὰ διδόναι ; Pl. Grg. 504e, cf. 513e; τί ζῆν ὄ. ᾧ μή ΄στι τὸ ζῆν εἰδέναι ; Philem. 104. c. gen., φυγᾶς ὄ. εἴ τί μοι A. Supp. 737 (lyr.); τῶν ὄ. ἐστι οὐδέν Hdt. 8.68. γ’ ; οἷσι… οὐδὲν ὄ. ἐστιν οὔτε χρημάτων οὔτε τῶν ἄλλων οὐδενὸς ἄτερ τῆς ὑγιείης Hp. Vict. 3.69; τί τῆς εὐμορφίας ὄ. ; E. Fr. 548; ἐλευθερίας οὐδὲν ὄ. And. 4.17; ἐάν τι ἡμῶν ὡς νομοθετῶν ὄ. ᾖ Pl. R. 530c; ἀνὴρ ὅτου τι καὶ σμικρὸν ὄ. ἐστιν Id. Ap. 28b; γεωργοῦ ἀργοῦ οὐδὲν ὄφελος X. Cyr. 1.6.18; μαγείρῳ μαχαίρας οὐδὲν ὄ. ἥτις μὴ τέμνει D. 25.46; τί δ’ ὄ. εὖ λαλοῦντος, ἂν κακῶς φρονῇ ; Men. 821. ὅ τι πέρ ἐστ’ ὄ. ἐν τῇ πόλει all that is best, all the best people, Ar. Ec. 53, cf. Luc. Herod. 8; c. gen., ὅ τι περ ὄ. τοῦ στρατεύματος the serviceable part (or perh.
the flower) of the army, X. HG 5.3.6, cf. Theoc. 13.18; ὅ τι περ… ἀπληστίας ὄ. the flower (acme) of gluttony, Luc. Tim. 55. c. gen. objecti, help against a thing, Nic. Th. 518.

τό, Förderung, Nutzen, Vorteil ; αἴ κ' ὄφελός τι γενώμεθα, Il. 13.236, ob wir einiger Nutzen werden, ob wir einigermaßen nützlich werden, nützen können ; ὅς τοι πόλλ' ὄφελος γένετο, πτόλεΐ τε καὶ αὐτῷ, 17.152, wie οὐδὲν σοί γ' ὄφελος, d.i. dir kommt es nicht zu Statten, 22.513 ; ὄφελός τί μοι ἔσσῃ, H.h. Merc. 34 ; λέγεις δ' Ἀτρείδαις ὄφελος ἢ' π' ἐμοὶ τάδε, Soph. Phil. 1370 ; τί δῆτ' ἂν εἴης ὄφελος ἡμῖν ; was wärst du uns nütze, Ar. Plut. 1152, vgl. Eccl. 53 ; – c. gen., πολυδρόμου φυγᾶς ὄφελος εἴ τί μοι, Aesch. Suppl. 718, Nutzen von der Flucht haben, wie τῶν ὄφελος οὐδέν, sie nutzen Nichts, Her. 8.68 ; τί γὰρ ὄφελος σώματί γε κάμνοντι σιτία πολλὰ διδόναι ; Plat. Gorg. 504e ; οἶσθ' ὅτι οὐδὲν ἡμῖν ὄφελος, Rep. VI.505a ; und oft adjektivisch, οἷ ἐλθὼν μήτε ὑμῖν μήτε ἐμαυτῷ ἔμελλον μηδὲν ὄφελος εἶναι, ich sollte Nichts nütze sein, Apol. 36c ; ἐάν τι ἡμῶν ὡς νομοθετῶν ὄφελος ᾖ, Rep. VII.530c, u. öfter so c. genit., vgl. noch Charmid. 175b, εἴ τι ἐμοῦ ὄφελος ἦν πρὸς τὸ καλῶς ζητεῖν ; Xen. ὄφελος οὐδὲν γεωργοῦ ἀργοῦ, ein fauler Ackersmann ist nichts nütze, Cyr. 1.6.18, wie ἀρετῆς οὐδὲν ὄφελός ἐστι, 3.1.16 ; τῶν κτημάτων οὐδ' ὁτιοῦν ὄφελος ἂν εἴη, Dem. 24.217 ; μαγείρῳ μαχαίρας οὐδέν ἐστιν ὄφελος, ἥτις μὴ τέμνει, 25.46 ; Sp., πάντες, ὧν καὶ μικρὸν ὄφελος, Pol. 3.36.6 ; Plut. adv. Stoic. 8 u. Luc.

ὄφελος, -ονς, τό
(< ὀφέλλω, to increase) [in LXX: Job.15:3 (יָעַל hi.)* ;]
advantage, help: 1Co.15:32, Jas.2:14, 16.†
(AS)