adv., en réalité, en fait, EUR. Ion 222 ; XÉN. Conv. 9, 5, etc. ; PLAT. Soph. 263 d, Phædr. 260 a, etc.

Étym. part. prés. de εἰμί.

Adv. part. of εἰμί (sum), really, actually, verily, with Verbs, E. HF 610, Ion 223 (lyr.), IA [1622], Ar. Nu. 86, Pl. 286, 289, Herod. 4.65, etc. ; ὄντως τε καὶ ἀληθῶς really and truly, Pl. Sph. 263d ; ὄ. φιλοσοφεῖν Epicur. Fr. 220 ; opp. to ὡς ἔπος εἰπεῖν, Pl. Lg. 656e ; to εἰκότως, Antipho 2.2.10 and 4.10 ; in Pl. with the part. ὤν, οὖσα, ὄν, to imply real existence, Phdr. 247c, 247e, R. 597d ; also with Nouns, τὰ ὄντως ἀγαθά Id. Phdr. 260a; ὅ γε ὄντως φιλομαθής Id. R. 490a ; ὄντως ἑταίρας Antiph. 212.6, cf. Men. 367, etc. ; not used by Th. or Arist., nor in Ion. (ἐόντως is not found) ; more freq in the later dialogues of Pl. than in the earlier.

wirklich, in Wahrheit ; ἔχει ὄντως ἐν θεοῖς ὁμιλίαν, Eur. I.A. 1622 ; Ar. Plut. 286 ; oft bei Plat. dem ὡς ἔπος εἰπεῖν entgeggstzt, Legg. II.656e ; bes. oft τὸ ψεῦδος ὄντως ὄν, Soph. 266e ; τὰ ὄντως ἀγαθά, Phaedr. 260a u. sonst ; Arist. u. Folgde.

ὄντως
adv. (< ὤν, ptcp. of εἰμί, sum) [in LXX: Num.22:37 (אׇמְנָם), Jer.3:23 (אָכֵן), Jer.10:19 (אַךְ), 3Ki.12:24, Wis.17:14 * ;]
really, actually, truly: Mrk.11:32, Luk.23:47 24:34, Jhn.8:36, 1Co.14:25, Gal.3:21 4:1-31 ἡ ὄ. ζωή, 1Ti.6:19; ἡ ὄ. χήρα, 1Ti.5:3 5:5 5:16 †
(AS)