ου (ὁ) :
      1 pluie d’orage, IL. 11, 493 ; PD. P. 5, 10, etc. ; ESCHL. Ag. 1533 ; SOPH. O.C. 350, etc. (p. opp. à ὑετός, ARSTT. Mund. 4, 5) ; p. ext. pluie, HDT. 2, 25 ; SOPH. El. 736 ; PLAT. Ax. 370 c, etc. ; d’où fig. pluie de grêle, de sang, etc. SOPH. O.R. 1279 ; OPP. H. 3, 22 ;
      2 eau en gén. SOPH. O.R. 1428 ;
      3 urine, OPP. C. 4, 443.

Étym. p.-ê. pré-grec ; non apparenté à lat. imber.

χοιρίδιον, Hsch. (Cf. ὄβρια.)

ὁ, storm of rain, thunder-storm, sent by Zeus, ὅτ’ ἐπιβρίσῃ Διὸς ὄ. Il. 5.91 ; χειμάρρους… ὀπαζόμενος Διὸς ὄμβρῳ 11.493 ; ὡς δ’ ὅτ’ ἂν ἀστράπτῃ πόσις Ἥρης…, τεύχων ἢ πολὺν ὄ. κτλ. 10.6 ; of a storm at sea, Alc. Supp. 26.4 ; ὄ. λάβρος Hdt. 8.12 ; dist. fr. ὑετός or common rain, Arist. Mu. 394a31 ; but sts., heavy rain, Hdt. 8.98, S. Tr. 146, E. Tr. 78 ; in pl., rains, ὄ. πολλοὶ καὶ λάβροι Hdt. 4.50, cf. 2.25, Pi. P. 4.81, S. OC 350. generally, water, as an element, μήτε γῆ, μήτ’ ὄ. ἱερός, μήτε φῶς Id. OT 1428, cf. Emp. 98.2, 21.5 ; f.l. for ὄλβος in S. Ant. 953 ; ὄ. ἀναγκαῖοι urine, Opp. C. 4.443.
inundation, τῶν παρακειμένων ὑδάτων PTeb. 61 (b).133 (ii BC), al. ; ὀχετοὺς ἀγαγεῖν οἳ ἄξουσιν τὸν ὄ. εἰς τὰς ἐξαγωγούς PCair. Zen. 383.13 (iii BC). metaph, storm, shower, ἐν πολυφθόρῳ Διὸς ὄ., of a battle, Pi. I. 5 (4).49 ; δέδοικα δ’ ὄμβρου κτύπον… τὸν αἱματηρόν A. Ag. 1533 (lyr.) ; μέλας ὄ. χάλαζά θ’ αἱματοῦσσ’ (χαλάζης αἵματος codd.) S. OT 1279 ; ὄμβρῳ δακρυόεντι Nonn. D. 16.345 ; πυρὸς ὄμβροι Oppian. H. 3.22 ; ἡδὺς ὄ. ἀοιδῆς AP 9.364 (Nestor).

ὁ, imber, Regen, Regenguß, Hom. u. Folgende überall ; Διὸς ὄμβρος, Il. 5.91 u. öfter, wie Pind. I. 4.55 ; Ζεὺς ὄμβρον πέμψει, Eur. Troad. 78 ; χειμέριος, Pind. P. 6.10, wie Eur. Hel. 1497 ; Aesch. Ag. 1515 ; πολλοῖσι δ' ὄμβροις ἡλίου τε καύμασιν, Soph. O.C. 351, vgl. Tr. 145 ; auch allgemein, ὄμβρος ἱερός, das Wasser, O.R. 1428 ; οὔτε νιφετός, οὔτε ὄμβρος, οὔτε καῦμα, Her. 8.98 ; plur., 2.25 ; ὄμβρου πολλοῦ γενομένου, Plat. Rep. II.359d ; Folgde : Arist. mund. 4.6 unterscheidet ihn von ὑετός, ὄμβρος γίγνεται κατ' ἐκπιεσμὸν νέφους εὖ μάλα πεπαχυμμένου· ὑετὸν καλοῦμεν ὄμβρον μείζω καὶ συνεχῆ συστρέμματα ἐπὶ γῆς φερόμενα. – Uebertr.; μέλας ὄμβρος χαλάζης αἱματοῦς, Soph. O.R. 1279 ; πυρὸς ὄμβροις αἰθόμενος, Opp. Hal. 3.22, der auch ὄμβρους ἀναγκαίους, Cyn. 4.443, den Urin nennt ; Nonn. braucht es vom Tränenstrom, D. 16.345, 365, 32.297, vom Wein, 13.266, 41.125, von Oel, 15.62, vom männlichen Samen, 25.115, von Pfeilen, 22.336, vom Blute, 32.239 ; αἵματος, Tryphiod. 20 ; u. so a. sp.D. häufig übertr.

ὄμβρος, -ου, ὁ
[in LXX: Deu.32:2 (שָׂעִיר), Wis.16:16, al. ;]
a storm of rain, a shower: Luk.12:54.†
(AS)