ου (ὁ) propr. courbure, d’où :
      1 croc, crochet d’une flèche, IL. 4, 151, 214 ; PHILSTR. p. 248 au pl. ;
      2 partie recourbée sur les côtés d’un navire, techn. les courbâtons des harpes, MOSCHION HIST. (ATH. 208 b) ;
      3 angle, coin, ARSTT. Top. 1, 15, 2.

Étym. indo-europ. *h₂on-k-o-, courbure ; cf. lat. uncus.

ου (ὁ) grosseur d’un corps, d’où :
      1 au propre, volume, masse, HDT. 4, 62 ; SOPH. El. 1142 ; EUR. Ion 15 ; XÉN. Cyr. 6, 2, 32 ; PLAT. Criti. 121 b, etc. ; ARSTT. Mund. 4 ; PLUT. Phoc. 5 ; particul. molécule, atome, SEXT. M. 9, 363 ; fig. en parl. du poids des affaires, DÉM. 154, 20 ; du poids d’une inimitié, PLAT. Leg. 843 b ;
      2 fig. ampleur, majesté, SOPH. Tr. 817 ; EUR. Rhes. 760, etc. ; en parl. du style, ARSTT. Rhet. 3, 6 ; PLUT. Dem. c. Cic. 1 ; joint à ὑψηλόν, LGN 8, 2 ; à σεμνότης, LGN 12, 3 ; à μεγαληγορία, LGN 15, 1 ; en mauv. part : faste, orgueil, PLUT. M. 39 d, Cor. etc. ; en parl. du style, enflure, emphase, LGN 3, 4.

Étym. indo-europ. *h₂on-k-o-, courbure, d’où enflure ou *h₁on-ḱ-o-, charge, cf. ἐνεγκεῖν.

ον, as Adj. ; v. ὀγκηρός fin.

ὁ, barb of an arrow, in pl., the barbed points, νεῦρόν τε καὶ ὄγκους Il. 4.151, cf. 214 ; ὄγκοι τοῦ βέλους Philostr. Im. 2.23 ; sg., Onos. 19.3. οἱ τῆς νεὼς ὄ.
brackets, Moschio ap. Ath. 5.208b.

ὁ, bulk, size, mass of a body, μελέων ἀριδείκετον ὄ. Emp. 20.1 ; ἀέρος ὄ. Id. 100.13 ; σφαίρης ἐναλίγκιον ὄγκῳ Parm. 8.43 ; freq. in Pl., μήτε ὄγκῳ μήτε ἀριθμῷ Tht. 155a ; τὸν… ὄ. τοῦ ἀριθμοῦ their total number, Lg. 737c ; τὸν τῶν σαρκῶν ὄ. ib. 959c ; σμικρᾶς πόλεως ὄ. a city of small size, Plt. 259b ; ἔχθρας ὄ. μέγαν Lg. 843b ; θαυμαστὸν ὄ. ἀράμενοι τοῦ μύθου taking on my shoulders a monstrous great story, Plt. 277b, etc. ; freq. also in Arist., the space filled by a body, opp. τὸ κενόν, Ph. 203b28, al. ; ἴσος τὸν ὄ.
in bulk, GC 326b20 ; ὄγκῳ μικρόν EN 1178a1, etc. flatulent distentions, Diocl. Fr. 43 (pl.).
bulk, mass, body, ὄ. φρυγάνων a heap of faggots, Hdt. 4.62 ; ὄ. μαλθακός mass or roll of something soft, Hp. Art. 26 ; σμικρὸς ὄ. ἐν σμικρῷ κύτει, of a dead man΄s ashes, S. El. 1142 ; γαστρὸς ὄ., of a child in the womb, E. Ion 15 ; ὄ. πλήρης φλεβίων Arist. HA 515b1 ; pl., ὄγκοι bodies, material substances, Id. Metaph. 1085a12, 1089b14 ; also ὁ ὄ. τῆς φωνῆς the volume of the note, Id. Aud. 804a15. a bushy top-knot, Poll. 4.133. the human body, τῆς χολῆς ἀναχεομένης εἰς τὸν ὄ. Ruf. Anat. 30, cf. Sor. 1.26, Plu. 2.653f, Gal. 1.272. metaph, bulk, weight, trouble, βραχεῖ σὺν ὄ. S. OC 1341.
weight, dignity, pride, and in bad sense, self-importance, pretension, ὄ. ὀνόματος μητρῷος pride in the name of mother, Id. Tr. 817 ; ὄγκον αἴρειν exalt one΄s dignity, Id. Aj. 129 ; βραχὺν… μῦθον οὐκ ὄγκου πλέων of pretension, Id. OC 1162 ; μείζον’ ὄ. δορὸς ἢ φρενῶν E. Tr. 1158 ; ἔχει τιν’ ὄ. Ἄργος Ἑλλήνων πάρα Id. Ph. 717 ; ἐς ὄ. βλέπειν τύχης Id. Fr. 81 ; τοῖς ζῶσι δ’ ὄγκος Id. Rh. 760 ; ὁ τῶν ὑπεροπτικῶν ὄ. Isoc. 1.30 ; τῷ… γένους ὄγκῳ Pl. Alc. 1.121b ; πραγμάτων ὄ. Epicur. Fr. 548 ; τῆς ἀρχῆς τὸ μέγεθος καὶ ὁ ὄ. Plu. Fab. 4 ; ὄγκον περιθεῖναί τινι Id. Per. 4, etc. of style, loftiness, majesty, ὄ. τῆς λέξεως Arist. Rh. 1407b26 ; ὁ τοῦ ποιήματος ὄ. Id. Po. 1459b28, cf. Demetr. Eloc. 36, al. ; in bad sense, bombast, ὁ Αἰσχύλου ὄ. Plu. 2.79b. in Philos., particle, mass, body, Epicur. Ep. 1 p. 16U., Nat. 12G., Asclep. Bith. ap. S.E. M. 9.363 ; so in the physiology of the Methodics, ὄγκοι καὶ πόροι, = molecules and pores, Id. ap. Gal. 1.499.

η, ον, groß an Umfang, aufgeschwellt, nur Kompar. u. superl., ὀγκοτέρα σάρξ, Arist. Probl. 38.3, ὀγκοτάτη τάσις, Ggstz von ἰσχνός, Strat. 29 (XII.187).

ὁ,
1) = ἀγκών (uncus), Bug, Krümmung ; bes. die Widerhaken an der Pfeilspitze, ἴδεν ὄγκους ἐκτὸς ἐόντας, παλιν ἄγεν ὀξέες ὄγκοι, Il. 4.151, 214 ; Poll. 1.137. – Später auch der Winkel, die Ecke, worauf Arist. top. 1.15 geht, wo er sagt, ἐν ὄγκῳ sei τῷ ὀξεῖ ἐναντίον τὸ ἀμβλύ, obwohl er nachher dabei τὸ βαρύ u. τὸ κοῦφον einander entgegensetzt ; Moschion bei Ath. V.208b.
2) (nach Buttmann Lexil. I.288 ff. mit *εἴκω, ἐνεγκεῖν zusammenhangend) die Masse, das Gewicht eines Körpers u. der Umfang desselben, σμικρὸς προσήκεις ὄγκος ἐν σμικρῷ κύτει, von der Asche in der Urne, Soph. El. 1131 ; daher auch βραχύν τιν' αἰτεῖ μῦθον οὐκ ὄγκου πλέων, einfach, kurz, O.C. 1164 ; – γαστρὸς διήνεγκ' ὄγκον, Eur. Ion 15 ; ὄγκος φρυγάνων, der Haufen, Her. 4.62 ; σμικρᾶς πόλεως ὄγκος, Umfang einer kleinen Stadt, Plat. Polit. 259b ; πλήθους, Legg. V.737c ; ὄγκου ἐμπληστέα καὶ πλήθους, Rep. II.373b ; μήτε ὄγκῳ, μήτε ἀριθμῷ, Theaet. 155a ; εἰ καὶ τῷ ὄγκῳ μικρόν ἐστι, δυνάμει καὶ τιμιότητι πολὺ μᾶλλον ὑπερέχει πάντων, Arist. Eth. 10.7 ; die Masse, aus der man Etwas macht, Luc. Halc. 4 ; Last, Xen. Cyr. 6.2.32. – Uebertr., ὄγκον γὰρ ἄλλως ὀνόματος τί δεῖ τρέφειν μητρῷον, Soph. Trach. 814, der würdevolle Muttername ; Gewicht, Ansehen, ἔχει τιν' ὄγκον Ἄργος Ἑλλήνων πάρα, Eur. Phoen. 724 ; – gew. im schlimmen Sinne : Aufgeblasenheit, Stolz, μηδ' ὄγκον ἄρῃς μηδένα, Soph. Aj. 129 ; μείζον' ὄγκον δορὸς ἔχοντες ἢ φρενῶν, Eur. Troad. 1158 ; ὄγκος τῶν ὑπεροπτικῶν, Isocr. 1.30 ; oft bei Plut., der Erkl. des Hesych. ὑπερηφανία, φύσημα entsprechend. – Auch vom Styl, Schwulst, Ueberladung, Rhett.; selten im guten Sinne, Erhabenheit, Arist. rhet. 3.6.
Bei späteren Philosophen bedeutet es einen Urkörper, ein Atom, S.Emp. adv.phys. 1.363.
Bei Poll. 4.133 eine Art Kopfaufsatz.

ὄγκος, -ου, ὁ
bulk, mass; metaph., an encumbrance: Heb.12:1.†
SYN.: βάρος, a weight; φορτίον, a burden, that which is borne (AS)