(impf. ὥρμαινον, ao. ὥρμηνα) :
   I tr.
      1 pousser fortement : θυμόν, ESCHL. Ag. 1388, exhaler un souffle ;
      2 pousser à, exciter à, avec l’inf. PD. O. 3, 26 ;
      3 agiter dans son esprit : τι, OD. 3, 151, qqe ch. ; τί τινι, OD. 4, 843, qqe ch. contre qqn ; ὅπως, IL. 21, 137 ; 24, 680, méditer comment ; ἢ… ἤ, IL. 16, 435 ; OD. 15, 300 ; εἰ… ἤ, OD. 4, 789, méditer si… ou si ; avec l’inf. penser à, désirer de, souhaiter de, HOM. Ep. 4, 16 ; A.RH. 3, 620, etc. ;
   II intr. être prêt à s’élancer, s’élancer, PD. O. 8, 41 ; ESCHL. Sept. 394 ; SIM. AM. Iamb. fr. 2, 6.

Étym. ὁρμή.

used by Hom. only in pres., impf., and aor. ὥρμηνα Il. 21.137, Od. 2.156; (< ὁρμάω) ; — poet. Verb, in Hom. always, turn over or revolve anxiously in the mind, debate, ponder, mostly c. acc., ἧος ὁ ταῦθ’ ὥρμαινε κατὰ φρένα καὶ κατὰ θυμόν Il. 1.193, etc. ; more shortly, κατὰ φρένα 10.507; ἐνὶ φρεσίν Od. 4.843, h.Merc. 66 ; φρεσίν Il. 10.4, Od. 3.151 ; ἀνὰ θυμόν 2.156 ; θυμῷ A.R. 3.451 ; μετὰ φρεσί ib. 18; also ὁρμαίνειν τι alone, ponder over, meditate, πόλεμον, πλόον, etc., Il. 10.28, Od. 3.169, etc. ; πολλά or ἄλλα δέ οἱ κῆρ ὅρμαινε 7.83, 18.345; ὁρμαίνων τέρας Pi. O. 8.41. abs., think, muse, ὣς ὥρμαινε thus he debated with himself, Il. 21.64, cf. 14.20. folld. by a clause, ἤ…, ἦ… debate whether…, or…, 16.435, Od. 4.789, 15.300; ὁ. ὅπως debate, ponder how a thing is to be done, Il. 21.137, 24.680. c. inf., long, desire, Hom. Epigr. 4.16, A.R. 3.620, Theoc. 24.26; ὁ. νᾶας καῦσαι rushing on to…, B. 12.106. after Hom., set in motion, drive forth, θυμὸν ὁ.
gasp out one΄s life, A. Ag. 1388 (ὀρυγάνει cj. Hermann); excite, urge, τινὰ πορεύειν Pi. O. 3.25 (v.l. ὥρμα). intr., to be eager or impatient, chafe, fret, [ἵππος] βοὴν σάλπιγγος ὁρμαίνει κλύων A. Th. 394 ; κέαρ ὁ. B. Fr. 16.12 ; ἄπρηκτον ὁ. Semon. 1.7 ; part. ὁρμαίνων eagerly, quickly, Pi. O. 13.84.

wie ὁρμάω, bewegen, in Bewegung setzen, bei Hom. immer übertr., einen Gedanken, einen Entschluß im Geiste hin und her bewegen, überlegen, erwägen, ἕως ὁ ταῦθ' ὥρμαινε κατὰ φρένα καὶ κατὰ θυμόν, Il. 1.193 ; ἃς ὁ γέρων ὥρμαινε δαϊζόμενος κατὰ θυμὸν διχθάδια, 14.20 ; ἐνὶ φρεσίν, Od. 4.843, H.h. Merc. 66, und bloß φρεσί, Il. 10.4, Od. 3.151 ; πολλὰ δέ οἱ κῆρ ὥρμαινε, 2.83 ; 23.86 ; auch ἄλλα δέ οἱ κῆρ ὥρμαινε φρεσὶν ᾗσιν, 18.345 ; ὥρμηναν δ' ἀνὰ θυμόν, 2.156 ; mit folgendem ἤ … ἤ, 15.300, wie Il. 16.435, u. εἰ … ἤ, Od. 4.789, sinnen, nachdenken ; mit folgendem ὅπως, hin und her überlegen, wie Etwas zu machen sei, Il. 21.137, 24.680. Mit bloßem accus., πόλεμον, einen Krieg vorhaben, Il. 10.28 ; δολιχὸν πλόον, Od. 3.169 ; χαλεπά τινι, ib. 151 ; Pind. ἀντίον ὁρμαίνων τέρας εὐθύς, Ol. 8.41 ; aber auch πορεύειν νιν θυμὸς ὥρμαινε, trieb ihn an, 3.26 ; Aesch. τὸν αὑτοῦ θυμὸν ὁρμαίνει πεσών, er haucht sein Leben aus, Ag. 1361, u. intr., βοὴν σάλπιγγος ὁρμαίνει μένων, Spt. 376, vom Schlachtroß, das des Russ der Trompete harrend sich bäumt ; einzeln auch bei sp.D., wie Orph. Auch c. inf., Theocr. 24.26, wie Hom. ep. 4.16.