'(f. ίσω, ao. ὥρμισα [ῐ], pf. inus.) mettre au mouillage dans un port ou dans une baie, d’où mettre en sûreté à l’ancre : ναῦν, OD. 3, 11 ; 12, 317 ; νῆα, THC. 7, 30 ; νέα, HDT. 6, 107, un navire ; ὁρμ. ὕψι, IL. 14, 77 ; ou ὑψοῦ ἐν νοτίῳ, OD. 8, 55, arrêter un navire en pleine mer (pour qu’il ne flotte pas à la dérive) ; ὁρμ. ἐπ' ἀγκυρῶν, THC. 7, 59, mettre (des trirèmes) à l’ancre dans un port ; p. anal. ὁρμ. ἀσκούς, XÉN. An. 3, 5, 10, fixer des outres (comme des navires à l’ancre) ; au pass. être à l’ancre, EUR. I.T. 1328, etc. ; XÉN. Œc. 8, 12 ; avec ἐν et le dat. EUR. Or. 242, etc. ; avec idée de mouv. pousser ou diriger un navire vers un lieu où l’on jette l’ancre, EUR. Tr. 1155 ; au pass. avec εἰς et l’acc. XÉN. Hell. 4, 8, 7 ; avec πρός, XÉN. Hell. 1, 4, 18 ; fig. avec εἰς, PHILÉM. (STOB. Fl. 30, 4) ;

Moy. :
      1 intr. se mettre au mouillage ; p. suite, jeter l’ancre, HDT. 9, 96 ; THC. 1, 51 ; avec ἐν et le dat. XÉN. Hell. 5, 1, 25 ; avec ἐπί et le dat. THC. 2, 86 ; avec παρά et le dat. XÉN. Hell. 6, 2, 15 ; avec mouv. avec εἰς et l’acc. XÉN. An. 6, 1, 15, etc. ; fig. être ancré à, càd. dépendre de : ἔκ τινος, EUR. H.f. 203, de qqe ch. ;
      2 tr. ancrer, fixer, acc. ANTH. 9, 100.

➳ Sbj. ao. 1 pl. épq. ὁρμίσσομεν, IL. 14, 77.

Étym. ὅρμος.

'

Ep. fut. -ίσσω Il. 14.77; aor. ὥρμισα Od. 4.785, etc. ; — Med. and Pass., fut. -ιοῦμαι Th. 6.42 ; aor. ὡρμισάμην Hdt. 9.96, Th. 2.86, etc. ; less freq. ὡρμίσθην (v. infr.); pf. ὥρμισμαι E. IT 1328; (ὅρμος II) : — bring to a safe anchorage, bring into harbour, moor, anchor, νῆα Od. 3.11, 12.317, cf. Hdt. 6.107 ; ἐπ’ ἀγκυρῶν [τριήρεις] Th. 7.59 ; ὑψοῦ δ’ ἐν νοτίῳ τήν γ’ ὥρμισαν moored the ship in the deeper water, Od. 4.785, 8.55 ; ὁρμίσας ἕκαστον ἀσκόν, λίθους ἀρτήσας καὶ ἀφεὶς ὥσπερ ἀγκύρας X. An. 3.5.10 ; οἴκαδ’ ὁ. πλάτην bring the ship safe home, E. Tr. 1155 (v.l.); ὁ. τινὰ εἰς λιμένας, of Zeus, AP 9.9 (Jul. Polyaen.); bring to land, ἀσπίδα… θάλασσα… παρὰ τύμβον… ὥρμισεν ib. 115; metaph, ἐν σπαργάνοισι παιδὸς ὁρμίσαι δίκην that she wrapped it safely, put it to rest, in swathing bands, A. Ch. 529. Med. and Pass., come to anchor, lie at anchor, Hdt. 9.96, Antipho 5.22 ; Κύπριδος ὁρμισθεῖσα… ἐν λιμένεσσιν Emp. 98.3, cf. E. Or. 242 ; ἐπὶ τῷ Ῥίῳ, ἔξω [τοῦ Ῥίου] ὡρμίσαντο, Th. 2.86; ὡρμίσαντο παρὰ τῇ Χερρονήσῳ X. An. 6.2.2 ; πρὸς ταὐτὸν ὁρμισθεὶς πέδον having come to a place and anchored there, S. Ph. 546 ; πρὸς τὴν γῆν ὁρμισθείς X. HG 1.4.18 ; ὡρμίσαντο εἰς Ἁρμήνην Id. An. 6.1.15, cf. D. 7.15, etc. ; ταῖς λοιπαῖς [ναυσὶν] ἐς τὸ νησίδιον ὁρμίζονται Th. 8.11. metaph, to be in haven, i.e.
rest in safety, εἰς λιμένα τὸν τῆς τέχνης Philem. 213.9 ; ὁρμίζεσθαι τὴν τελευταίαν ὅρμισιν, i.e. to die, Ael. Fr. 79 ; ἐκ τύχης ὡρμισμένον dependent on…, E. HF 203.

(ὅρμος, vgl. ὁρμέω), auf einen sichern Ankerplatz, in die Bucht bringen, vor Anker legen, einlotsen, ναῦν, Od. 3.11, 12.317 ; Her. 6.107 ; ὕψι δ' ἐπ' εὐνάων ὁρμίσσομεν, ὑψοῦ ἐν νοτίῳ τήν γ' ὥρμισαν, ein Schiff auf hoher See vor Anker legen, Il. 14.77, Od. 4.785, 8.55 ; pass. vor Anker gehen, liegen, ὡρμίσθη εἰς Φοινικοῦντα, Xen. Hell. 4.8.7 ; πρὸς τὴν γῆν, 1.4.18 ; Soph. τύχῃ πρὸς ταὐτὸν ὁρμισθεὶς πέδον, an dasselbe Land gelandet, Phil. 572 ; Eur. δεσμοῖς ναῦς ὅπως ὡρμισμένος, Herc.Fur. 1094 ; ναῦς Ὀρέστου κρύφιος ἦν ὡρμισμένη, I.T. 1328 ; ναῦς ὡρμισμένη auch Ar. Thesm. 1106 ; ὡς οἴκαδ' ὁρμίσῃ πλάτην Eur. Troad. 1155 ; übertr. auf Landmärsche, στρατὸν ὁρμίσας εἰς γῆν, Or. 352 ; – καταγομένας τὰς νέας ὥρμιζε, Her. 6.107 ; med., οἱ αὐτοῦ ὁρμισάμενοι, die sich dort vor Anker gelegt hatten, 9.96 ; vgl. Thuc. 2.86 ; Xen. An. 6.2.1. Xen. sagt auch von Schläuchen, die statt einer Brücke dienen sollen und mit angebundenen Steinen fest gelegt werden, ὁρμίσας ἕκαστον ἀσκὸν λίθους ἀρτήσας καὶ ἀφεὶς ὥσπερ ἀγκύρας εἰς τὸ ὕδωρ, An. 3.5.10. Sp., wie Pol. 5.17.9, oft ; auch übertr., in Sicherheit u. Ruhe bringen.