α, ον, IL. 3, 108, 215, etc. ; OD. 19, 184, etc. ; PD. P. 6, 41 ; A.RH. 1, 693, etc. plus jeune, cf. ὁπλότατος.

Étym. cp. dérivé de ὅπλον.

α, ον, Comp. without any Posit. in use, Ep. for νεώτερος, the younger, always of persons, Il. 4.325, Od. 21.370, B. 10.71 ; ὁπλότερος γενεῇ younger by birth, Il. 2.707, Od. 19.184 ; fem. gen. pl. ὁπλοτεράων Il. 14.267, 275; Sup., youngest, ὁπλότατος γενεῆφιν 9.58 ; ὁ. θυγάτηρ Od. 7.58, cf. 11.283, Hes. Th. 946, Pi. I. 6 (5).6, al. ; Ar. Pax 1270-1 uses the Comp. in mock heroic lines. — The orig. sense was perh.
capable of bearing arms; and so ὁπλότεροι would be the serviceable men, hence, the young men, opp. the old men and children, Il. 3.108, Hom. Epigr. 4.5 ; then simply, younger or youngest, hence of women, Νέστορος ὁπλοτάτη θυγάτηρ Od. 3.465, etc. ; then, as the youngest are the last born, ἄνδρες ὁπλότεροι also means the latter generations, men of later days, Theoc. 16.46 ; ὁπλοτέρου τ’ Ἀχιλῆος ἀκούομεν Εὐρυλόχοιο Euph. 80.

u. superl. ὁπλότατος, ohne posit., der jüngere, der jüngste ; αἰεὶ δ' ὁπλοτέρων ἀνδρῶν φρένες ἠερέθονται, Il. 3.108 ; αἰχμὰς δ' αἰχμάσσουσι νεώτεροι, οἵπερ ἐμεῖο ὁπλότεροι γεγάασι, 4.325 ; auch ὁπλότερος γενεῆφι, 9.58, Od. 19.184 ; Νέστορος ὁπλοτάτη θυγάτηρ, 3.465, wie 7.58, 11.283, 15.364, immer von Töchtern, u. öfter Hes. Th.; τῶν πάλαι γενεᾷ ὁπλοτέροισιν, Pind. P. 6.41 ; παίδων ὁπλοτάτου, I. 5.5. Eigtl. der Waffenfähigere, aber daß diese Bdtg nicht mehr festgehalten wurde, zeigen die Stellen, wo das Wort von Frauen gebraucht ist ; vgl. auch Rhian. bei Stob. fl. 4.34 (v. 20). Bei Theocr. 16.46 sind ἄνδρες ὁπλότεροι die späteren Männergeschlechter. Einzeln bei a. sp.D., wie Coluth. 57. – Buttmann leitet es von ἕπομαι ab.