ας (ἡ) [μῑ]
   I réunion, d’où :
      1 assemblée, HDT. 3, 81 ; ESCHL. Eum. 57, etc. ; EUR. Her. 581 ; troupe, SOPH. Aj. 872 ;
      2 venue, visite, apparition, SOPH. El. 418 ;
   II compagnie, société, d’où :
      1 relations familières, commerce habituel, XÉN. Mem. 1, 2, 20 ; πρός τινα, PLAT. Conv. 20 a, etc. avec qqn ;
      2 p. suite, entretien familier ; particul. leçons d’un maître, XÉN. Mem. 1, 2, 6, etc. ; EL. V.H. 3, 19 ; πρός τινα, SOPH. Ph. 70, moyen d’entretenir familièrement qqn ;
      3 commerce intime, relations intimes, HDT. 1, 182 ; XÉN. Mem. 3, 11, 14, etc. ; ARSTT. H.A. 7, 1, etc. ;
      4 usage, emploi ordinaire : ὀνόματος, DL. 10, 67, d’un nom.

➳ Ion. ὁμιλίη, HDT. ll. cc.

Étym. ὅμιλος.

Ion. -ίη, ἡ, intercourse, company, ἔσθ’ ὁμιλίας κακῆς κάκιον οὐδέν A. Th. 599 ; τὸ ξυγγενές τοι δεινὸν ἡ θ’ ὁ. Id. Pr. 39, etc. ; ὁ. τινός communion or intercourse with one, Hdt. 4.174 ; πρός τινα S. Ph. 70, Pl. Smp. 203a, al. ; τοὺς ἀξίους δὲ τῆς ἐμῆς ὁ. of my society, Ar. Pl. 776 ; ἡ σὴ ὁ. Pl. Hp. Ma. 283d ; ὁ. χθονός intercourse with a country, E. Ph. 1408 ; ἔχειν ἐν θεοῖς ὁ. live among them, Id. IA [1622] ; ἥκειν εἰς ὁ. τινί S. OT 1489 ; ἡ καθ’ ὑμᾶς αὐτοὺς πολιτεία καὶ ὁ. public and private life, Th. 1.68 ; ἐξ ὁμιλίας by persuasion, opp. βίᾳ, D. Ep. 1.12 ; also in pl., ἀνθρώπων κακῶνίαι Hdt. 7.16. α΄, cf. Epict. Ench. 33.14, etc. ; φθείρουσιν ἤθη χρήσθ’ ὁ. κακαί E. Fr. 1024 (= Men. 218) ; Ἑλληνικαὶ ὁ.
association with Greeks, Hdt. 4.77 ; ἐνδίκοις ὁ. A. Eu. 966 (lyr.) ; αἱ… συγγενεῖς ὁ.
intercourse with kinsfolk, E. Tr. 51 ; ὁ. κακαῖς χρῆσθαι Pl. R. 550b ; αἱ τῶν ἀνθρώπων ὁ. καὶ αἱ τῶν πραγμάτων Arist. Pol. 1336b32, etc.
sexual intercourse, Hdt. 1.182, X. Smp. 8.22, Mem. 3.11.14, etc. ; νυμφικαὶ ὁ. E. Hel. 1400 ; ὁ. τῶν ἀφροδισίων Arist. HA 582a26 ; ἡ πρὸς τοὺς ἄρρενας or τῶν ἀρρένων ὁ., Id. Pol. 1272a24, 1269b29.
instruction, X. Mem. 1.2.6 and 15 ; lecture, Ael. VH 3.19 ; in pl., title of work by Critias, Gal. 18(2).656. ὁμιλέειν ὁμιλίῃ to be versed in it by practice, opp. λόγῳ εἰδέναι, Hp. Art. 10. ἡ πλείστη ὁ. τοῦ ὀνόματος its commonest usage, Epicur. Ep. 1 p. 22U. ; so ὁμιλίαι φωνῆς, αἱ τῶν λέξεων ὁ., Phld. Rh. 1.288 S., Oec. p. 59J. ; αἱ κοιναὶ ὁ.
common usage, S.E. M. 1.1 ; τῶν ἰδιωτῶν ὁμιλίαι ib. 64 ; ἡ ἀνὰ χεῖρα ὁμιλία A.D. Synt. 37.2 ; ἡ κοινὴ καλουμένη καὶ ἀνὰ χεῖρα ὁμιλία Hermog. Id. 2.7.
association, company, ἀνδρῶν τῶν ἀρίστων ἐπιλέξαντες ὁμιλίην Hdt. 3.81, cf. A. Eu. 57. in collect. sense, τήνδ’ ὁμιλίαν χθονός these fellow-sojourners in the land, ib. 406 ; ναὸς κοινόπλους ὁ. ship-mates, S. Aj. 872 ; ἀδελφῶν ἡ παροῦσ’ ὁ. E. Heracl. 581, cf. Hipp. 19 (dub.l.).

[μῑ], ἡ, das Zusammensein, die Gemeinschaft, der Umgang ; ἐν παντὶ πράγει δ' ἔσθ' ὁμιλίας κακῆς κάκιον οὐδέν, Aesch. Spt. 581 ; τὸ συγγενές τοι δεινὸν ἥ θ' ὁμιλία, Prom. 39 ; die Versammlung, τὸ φῦλον οὐκ ὄπωπα τῆσδ' ὁμιλίας, Eum. 57, vgl. 384, 681, wie Soph. Aj. 859, O.R. 1489 ; παύσω συμποτῶν ὁμιλίας, Eur. Alc. 344 ; ἀνδρῶν ἀρίστων ὁμιλίην ἐπιλέξαντες, ein Collegium, Her. 3.81 ; Aesch. auch ἐμβριθεῖς ἐνδίκοις ὁμιλίαις, Eum. 924, Unterredungen ; πρός τινα, mit Einem, Soph. Phil. 70 ; εἰσιδεῖν πατρὸς δευτέραν ὁμιλίαν ἐλθόντος ἐς φῶς, El. 410 ; μείζω βροτείας προσπεσὼν ὁμιλίας, Eur. Hipp. 19 ; αὗται αἱ γυναῖκες λέγονται οὐδαμῶς ἀνδρῶν ἐς ὁμιλίην φοιτᾶν, ehelichen Umgang haben, Her. 1.182 ; vgl. ἄνευ τῆς πρὸς τὸν ἄνδρα ὁμιλίας, Luc. sacrific. 6 ; τῆς ἡδίστης πρὸς αὐτὸν ὁμιλίας, Plat. Phaedr. 239c, Umgang mit ihm ; ἐκ τῆς τούτων ὁμιλίας τε καὶ τρίψεως πρὸς ἄλληλα γίγνεται ἔκγονα ἄπειρα, Theaet. 156a ; ἀρετῆς ἕνεκα τὰς ὁμιλίας ποιεῖσθαι, Soph. 223a ; u. so öfter, bes. bei Folgdn der Unterricht, λαμβάνειν τῆς ὁμιλίας μισθόν, Xen. Mem. 1.2.6. – Ueberredung, ἐὰν τοὺς κυρίους ἢ δώροις ἢ δι' ἄλλης ἡστινοσοῦν ὁμιλίας ἐξαρέσηται, Dem. 60.25, vgl. epist. 2 p. 635.26. – Ὀνόματος, der Gebrauch, DL. 10.67.

όμιλία, -ας, ή
(< όμιλος), [in LXX: Exo.21:10 (עוֹנָה), al. ;]
company, association: 1Co.15:33.†
(AS)