'ὁμιλέω-ῶ (f. ήσω, ao. ὡμίλησα, pf. ὡμίληκα) [ῑ] intr.
      1 être en relations, avoir commerce avec, dat. : ὁμ. τινι, ATT. (ESCHL. Pers. 753 ; AR. Nub. 1077 ; PLAT. Rsp. 408 d, etc.) avoir commerce avec qqn ou qqe ch. ; avec une prép. : ὁμ. μετὰ Τρώεσσι, IL. 5, 86 ; μετ' Ἀχαιοῖς, IL. 5, 834, se trouver parmi les Troyens, les Achéens ; παρὰ παύροισιν, OD. 18, 383, être avec qqes personnes ; avec μετά et le gén. PLAT. Pol. 272 c ; avec double construct. (dat. et μετά suivi du gén.) LUC. Am. 3 ; particul. en parl. d’élèves ou d’auditeurs qui suivent les leçons d’un maître, XÉN. Mem. 1, 2, 15 ; avec un adv. ou une locut. adv. : ἀπὸ τοῦ ἴσου ὁμ. τινι, THC. 3, 11 ; ou πρός τινα, THC. 1, 77, être avec qqn sur le pied d’égalité ; ὁμ. πρός τινα, PLAT. Phædr. 252 d, se conduire ou se comporter de telle ou telle façon envers qqn ; cf. XÉN. Mem. 4, 3, 2 ; PLAT. Rsp. 428 d, etc. ; en ce sens, avec le dat. POL. 4, 35, 7 ; fig. ἐκτὸς ὁμιλεῖ, SOPH. Aj. 640, il se laisse emporter en dehors de ses sentiments habituels ; avec n. de chose pour suj. : πολίεσι λόγος ὁμιλεῖ, PD. I. 3, 9, le bruit se répand dans les villes, etc. ;
      2 abs. se rassembler, se rencontrer, OD. 4, 684 ; 21, 156 ; περὶ νεκρόν, IL. 16, 641, etc. s’assembler autour du mort (pour le combat) ;
      3 avec idée d’hostilité, se rencontrer, en venir aux mains : τινι, IL. 11, 523, etc. ; OD. 1, 265, etc. avec qqn ; abs. en parlant de deux armées ennemies qui en viennent aux prises, IL. 19, 158 ;
      4 avoir commerce avec, en parl. des relations conjugales, avec le dat. XÉN. Mem. 2, 1, 24 ; An. 3, 2, 25, etc. ; avec σύν et le dat. SOPH. O.R. 367, etc. ;
      5 fréquenter (un lieu), d’où séjourner dans, parcourir, dat. ESCHL. Eum. 720, etc. ; dat. HDT. 7, 26, etc. ; ESCHL. Eum. 720, etc. ; avec παρά et le dat. PD. O. 12, 27 ;
      6 p. ext. se livrer d’ordinaire à une occupation, s’adonner à : πολέμῳ, THC. 6, 70, à la guerre ; φιλοσοφίᾳ, PLAT. Rsp. 496 b, à la philosophie ; γυμναστικῇ, PLAT. Rsp. 410 c, à la gymnastique ; p. suite, vivre d’ordinaire dans : εὐτυχίᾳ, EUR. Or. 354, dans le bonheur, etc.

Étym. ὅμιλος.

'

Aeol. 3 sg. pres. ὀμίλλει Alc. 61.29 Lobel, to be in company with, consort with, μνηστῆρσιν Od. 2.21, al., cf. X. Smp. 2.10, Pl. R. 500c, etc. ; with Preps., ἠὲ μετὰ Τρώεσσιν ὁμιλέοι ἦ μετ’ Ἀχαιοῖς Il. 5.86, cf. 834 ; ἐνὶ πρώτοισιν ὁ. 18.194, cf. 535 ; πὰρ παύροισι… ὁμιλεῖς consortest with few, Od. 18.383. abs., μηδ’ ἄλλοθ’ ὁμιλήσαντες joining in company, 4.684 ; περὶ νεκρὸν ὁ.
throng about the corpse, Il. 16.641, cf. Od. 24.19. in hostile sense, join battle with, ὁμιλέομεν Δαναοῖσιν Il. 11.523, cf. Od. 1.265 ; μετὰ τοῖσιν Il. 11.502 ; σὺν Λαπίθαισί σε Κενταύρων ὁμιλῆσαι δορί E. Andr. 792 (lyr.) ; abs., join battle, εὖτ’ ἂν πρῶτον ὁμιλήσωσι φάλαγγες Il. 19.158. of social intercourse, hold converse with, be acquainted with, associate with, τινι Hdt. 3.130 ; κακοῖς ἀνδράσιν A. Pers. 753 (troch.) ; ἀλλήλοις, μετ’ ἀλλήλων, πρὸς ἀλλήλους, Pl. Smp. 188d, Plt. 272c, Lg. 886c ; τούτῳ τῷ τρόπῳ πρὸς τοὺς ἐρωμένους ὁ. Id. Phdr. 252d ; so of political intercourse, εἰθισμένος πρὸς ἡμᾶς ἀπὸ τοῦ ἴσου ὁ. Th. 1.77 ; ἡμῖν ἀπὸ τοῦ ἴσου ὁ. Id. 3.11 ; of scholars, ὁ. τινί frequent a teacher΄s lectures, be his pupil, X. Mem. 1.2.15, 39 ; ὁ. τῇ Ὁμήρου ποιήσει to be familiar with it, Luc. Pr. Im. 26 ; cf. ὁμιλητής.
to be friends, οἱ μάλιστά τινι ὁμιλέοντες Hdt. 3.99.
speak to, address, harangue, c. dat., Plb. 4.4.7 ; abs., ὑπερηφάνως ὁ. Id. 16.34.6 ; πρὸς ἵππον Babr. 15.2 ; πρὸς ἀλλήλους Ev. Luc. 24.14 ; generally, speak, converse, Phld. Rh. 1.116 S. ; κατά τινα διάλεκτον S.E. M. 9.179 ; Ἑβραϊστί J. AJ 11.5.6 ; ὁ. τινὶ περί τινος talk to…, POxy. 928.5 (ii AD) ; — Pass., pf. part. ὡμιλημένος used in conversation, Phld. Rh. 2.27S. of marriage or sexual intercourse, γυναιξὶ καὶ παρθένοις ὁ. X. An. 3.2.25 ; παιδικοῖς Id. Mem. 2.1.24, etc. ; σὺν τοῖς φιλτάτοις S. OT 367, cf. 1185 ; cf. Moer. p. 276 P. of things or business which one has to do with, attend to, busy oneself with, ὁμιλεῖν ἀρχῇ, πολέμῳ, Th. 6.55, 70 ; καινοῖς πράγμασιν Ar. Nu. 1399, cf. ὁμιλία I. 4 ; φιλοσοφίᾳ, γυμναστικῇ, Pl. R. 496b, 410c ; παιδείᾳ OGI 505.7 (Aezani) ; ἐμ Μούσαις ib. 282.16 (Magn. Mae., iii BC) ; πονηροτάτοις σώμασιν ὁ., of a physician, Pl. R. 408d ; also like χρῆσθαι, meet with, enjoy, ὁ. τύχαις to be in good fortune, Pi. N. 1.61 ; εὐτυχίᾳ ὁ. E. Or. 354 (lyr.) ; but also, of the things themselves, πλαγίαις φρένεσσιν ὄλβος οὐ πάντα χρόνον ὁ. does not consort with a crooked mind, Pi. I. 3.6, cf. P. 7.6 ; κυλίκων νεῖμεν ἐμοὶ τέρψιν ὁμιλεῖν gave me their delight to keep me company, S. Aj. 1201 (lyr.) ; πλοῦτος καὶ δειλοῖσιν ἀνθρώπων ὁμιλεῖ B. 1.51, cf. E. El. 940 ; in physical sense, ὁμ. ὁ βραχίων τῷ κοίλῳ τῆς ὠμοπλάτης πλάγιος fils obliquely into…, Hp. Art. 1 ; of a plaster, to be in contact, ὁ. τῷ νοσέοντι μέρει Id. Medic. 3.
deal with a man, bear oneself towards him, καλῶς ὁ. τινί Isoc. Ep. 4.9 ; πρός τινα Id. 2.24 ; τῷ δήμῳ πρὸς χάριν Arist. Ath. 35.3 (so in Pass., συνειθισμένοι ὑπὸ πάντων πρὸς χάριν ὁμιλεῖσθαι Phld. Lib. p. 62 O.) ; ταῦτα ἡ ἐμὴ νεότης… ἐς τὴν Πελοποννησίων δύναμιν… ὡμίλησε these were the achievements of my youth in intercourse with their power, Th. 6.17. of place, come into, enter, visit, c. dat., διαβάντες τὸν Ἅλυν… ὡμίλησαν τῇ Φρυγίῃ Hdt. 7.26, cf. 214, Pi. P. 7.8 ; βαρεῖα χώρᾳ τῇδ’ ὁ. heavily will I visit this land, A. Eu. 720 ; ὁ. παρ’ οἰκείαις ἀρούραις Pi. O. 12.19 ; ὁ. τοιᾷδε πόλει Eup. 292 ; poet. also ὁ. ἄνθεσιν Simon. 47 ; — Pass., τὰ ὁμιλούμενα τῶν χωρίων most frequented, Philostr. VA 1.16. ἐκτὸς ὁμιλεῖ (sc. τῶν ξυντρόφων ὀργῶν) he wanders from his senses, S. Aj. 640 (lyr.).

[ῑ], zusammen sein, kommen, mit Einem verkehren, τινί, Il. 1.261, Od. 2.21, 288 u. öfter, ἐνὶ πρώτοισιν ὁμιλεῖ, er befindet sich unter den Ersten, Il. 18.194 ; häufiger μετά τισι, wie νῦν δὲ μετὰ Τρώεσσιν ὁμιλεῖ, 5.834, 11.502 ; παρὰ παύροισιν, mit wenigen umgehen, Od. 18.383 ; auch absolut, ἐνθάδ' ὁμιλέομεν ποτιδέγμενοι, hier kommen wir zusammen, versammeln wir uns, 21.156, vgl. 4.684 ; περὶ νεκρόν, sich um den Toten sammeln, Il. 16.641, 644 ; ἃς οἱ μὲν περὶ κεῖνον ὁμίλεον, Od. 24.19. Oft auch im feindlichen Sinne, zusammentreffen, handgemein werden, τινί, Il. 11.523, 13.779, Od. 1.265, 4.345 u. öfter ; u. ohne Casus, εὖτ' ἂν πρῶτον ὁμιλήσωσι φάλαγγες, sobald sie an einander geraten sind, Il. 19.158. – Pind. öfter, bes. von geselligem Verkehr, συμπόταισιν ὁμιλεῖν, P. 6.53, ἀστοῖς, I. 2.37 ; auch vom Orte, sich aufhalten, verweilen, πολίεσσι λόγος ὁμιλεῖ, P. 7.9 (wie Her. 7.26, 214), u. παρ' οἰκείαις ἀρούραις, Ol. 12.21, u. πλαγίαις φρένεσσιν ὄλβος οὐ πάντα χρόνον ὁμιλεῖ, I. 3.6 ; τοῖς κακοῖς ὁμιλῶν ἀνδράσιν, Aesch. Pers. 639 ; βαρεῖα χώρᾳ τῇδ' ὁμιλήσω πάλιν, ich werde heimsuchen das Land, Eum. 690 ; σύν τινι, Soph. O.R. 367, 1185, von dem ehelichen Umgange gebraucht ; so auch παισίν, Strat. 1 (XII.1); übertr. von Aias, ὃς οὐκέτι συντρόφοις ὀργαῖς ἔμπεδος, ἀλλ' ἐκτὸς ὁμιλεῖ, außer sich geraten, Soph. Aj. 526 ; auch οὔτε στεφάνων οὔτε κυλίκων νεῖμεν ἐμοὶ τέρψιν ὁμιλεῖν, 1180, d.i. er ließ mir zu Teil werden ; εὐτυχίᾳ ὁμιλεῖς, Eur. Or. 354 ; übertr., ὁμιλεῖν πράγμασι καινοῖς, Ar. Nub. 1381 ; Her. vrbdt τῇ χώρῃ ὁμ., das Land betreten, 7.26, 214 ; Thuc. vrbdt πρός τινα, 1.77, u. τινί, 3.11 ; πρὸς τοὺς ἄλλους ὁμιλεῖ καὶ προσφέρεται, Plat. Phaedr. 252d ; μηδὲν ὁμιλῶμεν τῷ σώματι μηδὲ κοινωνῶμεν, Phaed. 67a ; auch φιλοσοφίᾳ, sich damit beschäftigen, Rep. VI.496b, wie πολέμῳ Thuc. 6.70 ; δικασταὶ οἱ παντοδαπαῖς φύσεσιν ὡμιληκότες, Plat. Rep. III.408d ; πρός τι, Arist. eth. Nic. 10.3.11 ; Sp., ἐπιδεξίως τοῖς συμπεριφερομένοις, Pol. 4.35.7, οἱ μόνῳ Πλάτωνι ὡμιληκότες, Luc. Hermot. 34.

ὁμιλέω, -ῶ
(< ὅμιλος), [in LXX: Pro.5:19 (רָוָה pi.), al. ;]
to be in company with, consort with; hence, to converse with: Act.20:11; with dative, Act.24:26; before πρός, Luk.24:14-15.†
(AS)