ή, όν [ᾰ]
   I uni, qui offre une surface égale, TH. fr. 1, 191, etc. ; PLUT. Lyc. 8 ; ἐν ὁμαλῷ, THC. 5, 65 ; XÉN. An. 4, 2, 16, en plaine ; d’où lisse, joint à λεῖος, PLAT. Tim. 34 b, etc. ;
   II fig. :
      1 égal, semblable, particul. égal à soi-même, conséquent avec soi-même, ARSTT. Poet. 15 ;
      2 qui ne dépasse pas le niveau, médiocre, ordinaire, THCR. Idyl. 14, 56 ;
      3 fig. en état d’union ou de concorde, PLUT. Per. 15.

• Cp. -ώτερος, TH. fr. 2, 61 ; • Sup. -ώτατος, THC. 4, 31 ; PLAT. Tim. 59 b.

Étym. ὁμός ; cf. lat. similis.

ή, όν, (< ὁμός, ἅμα) of a surface, even, level, οἱ δ’ ὁμαλὸν ποίησαν Od. 9.327 ; freq. in Prose, opp. τραχύς, X. An. 4.6.12, cf. SIG 996.32 (Smyrna), etc. ; ἐν τῷ ὁ., ἐς τὸ ὁ., on (to) level ground, Th. 5.65, X. An. 4.2.16 ; Sup. -ώτατον Th. 4.31, cf. Hp. Aër. 13 ; λεῖον καὶ ὁ.… σῶμα ἐποίησε smooth and even, Pl. Ti. 34b.
uniform in consistency, of a sediment, Hp. Prog. 12, cf. Judic. 3, Gal. 9.605. of sound, φωνὴ ὁ. καὶ λεία Pl. Ti. 67b, cf. Arist. HA 581a19.
even, equable, κατάτασις δικαίη καὶ ὁ. Hp. Fract. 30 ; of motion, Arist. Ph. 223a1, etc. ; δίνη Epicur. Ep. 2 p. 53U. ; τὸ ὁ. καὶ σύμμετρον, opp. τὸ ἄκρατον, Pl. Lg. 773a ; τὸ ὁ.
consistency, of ἦθος, Arist. Po. 1454a26. Adv. -λῶς, ἀνώμαλος regularly irregular, ib. a27. of circumstances, on a level, equal, ὁμαλώτεραι ἂν αἱ οὐσίαι εἶεν Id. Pol. 1309a25 ; ὁ. ὁ γάμος marriage with an equal, A. Pr. 901 (lyr.) ; ὁ. ἔρωτες Theoc. 12.10 ; ἀλλάλοις ὁμαλοί on a level with one another, equal, Id. 15.50, cf. Erinna 4.2 ; ὁ. βίος IG 14.463. Adv. -λῶς, ἡδίαιθ’ ὁ. διάκειται is equable, Critias 6.25.
not remarkable, middling, average, ὁ. στρατιώτης an ordinary sort of soldier, Theoc. 14.56. Adv. ὁμαλῶς (cf. supr. 1.4, 5) evenly, ἀλείφειν καὶ περιστέλλειν ὁ. Hp. Acut. 17 ; ὁ. βαίνειν march in an even line, Th. 5.70 ; ὁ. προϊέναι X. An. 1.8.14 ; ὁ. ῥίπτειν, σπείρειν, Id. Oec. 17.7, 20.3 ; κινεῖσθαι Arist. Ph. 238a21, cf. Epicur. Ep. 2 pp. 49, 51 U. ; εὐφραίνεσθαι Id. Sent.Vat. 48.
on terms of equalily, ὁ. βιῶναι Isoc. 4.151 ; πραγμάτων ὁ. πάντων of all alike, Plu. Per. 6 ; πάντες ὁ. ib. 10, etc. ; ὁ. πανταχοῦ Damox. 2.30. — Cf. ὁμαλής.

(ὁμός), gleich, eben, glatt ; οἱ δ' ὁμαλὸν ποίησαν, Od. 9.327 ; übertr., gleichmäßig, gut, oder mittelmäßig, ohne vorzüglich gut, aber auch ohne schlecht zu sein, ὁμαλὸς ὁ γάμος ἄφοβος, Aesch. Prom. 903 ; vgl. Theocr. 15.50. – In eigtl. Bdtg meist in Prosa ; τὸ ὁμαλώτατον, Thuc. 4.31 ; ἐν τῷ ὁμαλῷ τὴν μάχην ποιεῖσθαι, in der Ebene, 5.65 ; ὁμαλῶς μετὰ ῥυθμοῦ βαίνειν, im gleichmäßigen, ruhigen Schritt, 5.70, wie Xen. An. 1.8.14 τὸ στράτευμα ὁμαλῶς προῄει sagt ; vom Wege, im Ggstz von τραχεῖα, 4.6.12 ; Sp., νῆσος, Antiphil. 28 (IX.413); Plat. vrbdt es mit ξύμμετρον im Ggstz von ἄκρατος, Legg. VI.773a ; καὶ λεῖον σῶμα, Tim. 34b ; Sp.
• Adv., ὁμαλῶς βιῶναι, Isocr. 4.151, von einem ruhigen, eingezogenen Leben, οὐ κοινῶς οὐδὲ πολιτικῶς ; u. so auch Plut.