'οῦ (ὁ) :
   I œil, HOM. ATT. etc. ; ὀφθαλμοῖσιν ἰδεῖν, IL. 3, 373 ; ou ἐν ὀφθαλμοῖσιν, IL. 1, 587 ; ou ἐν ὀφθαλμοῖς, SIM. AM. fr. 7, 32 ; ἐν ὀφθαλμοῖσιν ὁρᾶν, OD. 8, 459 ; ou ἐν ὀφθαλμοῖς, SOPH. Ant. 764 ; ou ὀφθαλμοῖς, EUR. Hel. 117, voir de ses yeux, avoir sous les yeux ; τινὸς ἐς ὀφθαλμοὺς ἔρχεσθαι, IL. 24, 204, venir ou se mettre sous les yeux de qqn ; γενέσθαι τινὶ ἐξ ὀφθαλμῶν, HDT. 1, 5, 106 ; XÉN. Hier. 6, 13, s’éloigner de la vue de qqn ; τὰ ἐν ὀφθαλμοῖς, PLAT. Theæt. 174 c, etc. les objets visibles ; κατ' ὀφθαλμοὺς λέγειν, AR. Ran. 626 ; ou κατηγορεῖν, XÉN. Hier. 1, 14, parler ou accuser en face ; τὼ ὀφθαλμὼ παραϐάλλειν, PLAT. Conv. 221 b ; AR. Nub. 361, regarder de travers ; fig. δεσπότου ὀφθαλμός, XÉN. Œc. 10, 12, l’œil du maître ; en parl. d’une chose brillante, chère ou précieuse, PD. O. 2, 11 ; SOPH. O.R. 987 ; EUR. Andr. 407, etc. ; βασιλέως ὀφθαλμός, HDT. 4, 114 ; ESCHL. Pers. 979 ; au pl. XÉN. Cyr. 8, 2, 10, etc. ; PLUT. Artax. 12, l’œil du grand-roi, les yeux du grand-roi, en parl. des inspecteurs qu’il envoyait dans les provinces (cf. οὖς) ;
   II p. anal. :
      1 en parl. de la lune, PD. O. 3, 36 ; ESCHL. Sept. 390 ;
      2 trou par où passe la rame, SCH.-AR. Ach. 97 ; PHILSTR. p. 792 ;
      3 œil ou bourgeon de la vigne, TH. H.P. 4, 14, 6 ; de certaines plantes, etc. XÉN. Œc. 19, 10 ; particul. trou pratiqué sur une branche pour greffer, TH. C.P. 1, 6 ;
      4 bandage sur l’œil, HPC. 742 f ;
      5 sorte de poisson, ORIB. p. 42 Mai.
Avec crase au duel : τὠφθαλμώ, PLAT. Rsp. 361 e.

Étym. pré-grec.

'

ὁ, (ὄπωπα, ὀφ-θῆναι, v. ὄψ²) eye, used by Hom. and Hes. mostly in pl. ; ὀφθαλμοὶ δ’ ὡς εἰ κέρα ἕστασαν… ἀτρέμας ἐν βλεφάροισι Od. 19.211; sg., παίειν τινὰ ἐς τὸν ὀ. Hdt. 9.22; the pl. continued most common, but the dual also occurs, as in Ar. Nu. 362; pl. is used in many phrases, ἐλθέμεν ἐς ὀφθαλμούς τινος before one΄s eyes, Il. 24.204; οὐδ’ Ἀχιλῆος ὀφθαλμοὺς εἴσειμι ib. 463; ὀφθαλμοῖσιν ἰδεῖν, ὁρᾶσθαι, etc., 10.275, Od. 4.47, etc. ; but ἐν ὀφθαλμοῖσιν ὁρᾶν, νοεῖν, to see before one΄s eyes, 8.459, Il. 24.312; ἔχειν ἐν ὀ. to have before one΄s eyes, X. An. 4.5.29; τὰ ἐν ὀ. what is before one΄s eyes, Pl. Tht. 174c; τὸ ἐν τοῖς ὀ. δὴ γελοῖον what was ridiculous to the eye, Id. R. 452d; ἐπίπροσθε τῶν ὀ. Id. Smp. 213a; πρὸ τῶν ὀ. προφαίνεσθαι Aeschin. 2.148; ἐπ’ ὀφθαλμῶν Luc. Tox. 20; γενέσθαι τινὶ ἐξ ὀφθαλμῶν to get out of any one΄s sight, Hdt. 5.106; ἐξ ὀ. ἀποπέμψασθαι Id. 1.120; ἐξ ὀ. ποιεῖν Alciphr. 3.20; κατ’ ὀφθαλμοὺς λέγειν τινί to tell one to one΄s face, opp. εἰς οὖς, Ar. Ra. 626; τυράννου κατ’ ὀ. κατηγορεῖν to accuse him to his face, X. Hier. 1.14; sg. in the phrase πρὸς ὀφθαλμὸν ἐπιχεῖν, μίσγειν, by eye, PHolm. 7.23, PLeid. X. 62; eyes were painted on the bows of vessels, βλοσυροῖς κατὰ πρῷραν ὀφθαλμοῖς οἷον βλέπει Philostr. Im. 1.19, cf. IG2². 1607.24, Poll. 1.86; whence the joke in Ar. Ach. 97. στέρησις ὀφθαλμῶν temporary loss of sight, Gal. 17(1).400. in sg., the eye of a master or ruler, πάντα ἰδὼν Διὸς ὀ. Hes. Op. 267; Δίκης ὀ. ὃς τὰ πάνθ’ ὁρᾷ Men. Mon. 179; δεσπότου ὀ. X. Oec. 12.20; ἀκοίμητος ὀ., of God, Secund. Sent. 3; so a king is called ὀ. οἴκων A. Ch. 934 (so ὄμμα Pers. 169); and in Persia ὀφθαλμὸς βασιλέως the king΄s eye was a confidential officer, through whom he beheld his kingdom and subjects, A. Pers. 979 (lyr.), Hdt. 1.114, Ar. Ach. 92, X. Cyr. 8.2.10 sq., Arist. Pol. 1287b29, Ph. 1.642; cf. οὖς.
the eye of heaven, ἑσπέρας ὀ., νυκτὸς ὀ., of the moon, Pi. O. 3.20, A. Th. 390; also οὐράνιος ὀ., of the sun, Secund. Sent. 5.
the dearest, best, as the eye is the most precious part of the body, hence of men, ὀ. Σικελίας, στρατιᾶς, Pi. O. 2.10, 6.16; also, light, cheer, comfort, μέγας <γ΄> ὀ. οἱ πατρὸς τάφοι S. OT 987, cf. E. Andr. 406.
eye or bud of a plant or tree, Alcm. 43, Ion Eleg. 1.6, Hp. Nat. Puer. 26, X. Oec. 19.10, Thphr. HP 1.8.5, etc.
a surgical bandage covering one or both eyes, Hp. Off. 7, Heliod. ap. Orib. 48.29, 30. Archit., in dual, the disks forming the centres of the volutes of an Ionic capital, IG1². 374.291.

ὁ (ΟΠ, ὤφθην, nicht zusammengesetzt), das Auge, Hom. u. Folgde überall ; ὃν ὀφθαλμοῦ ἀλάωσεν, Od. 1.69 ; κατὰ δ' ὀφθαλμῶν κέχυτ' ἀχλύς, Il. 16.344 ; ὀφθαλμοὶ δ' ὡσεὶ κέρα ἕστασαν ἠὲ σίδηρος, Od. 19.211 ; auch ὀφθαλμοῖσιν ἰδεῖν, u. ἐν ὀφθαλμοῖς, Hom.; ἀνδρὸς ἐς ὀφθαλμοὺς ἐλθέμεν, Il. 24.520, wie auch wir sagen : vor die Augen kommen, vor sein Angesicht ; ὄφρ' ἤτοι τοῦτον ἐπιφλέγῃ ἀκάματον πῦρθᾶσσον ἀπ' ὀφθαλμῶν, 23.53 ; u. so ἀπ' ὀφθαλμῶν γενέσθαι, aus den Augen kommen, wie γίγνεσθαί τινι ἐξ ὀφθαλμῶν, Her. 5.106, Xen. Hier. 6.13 ; τὠφθαλμὼ παραβάλλων, Plat. Symp. 221b ; τὸ δὲ δεῖξαι λέγω εἰς τὴν τῶν ὀφθαλμῶν αἴσθησιν καταστῆσαι, Crat. 430e ; er verbindet τὰ παρὰ ποδὸς καὶ τὰ ἐν ὀφθαλμοῖς, das was vor Augen offen daliegt, Theaet. 174c ; κατ' ὀφθαλμοὺς λέγειν τινί, Einem ins Gesicht Etwas sagen, Ar. Ran. 626, wie τυράννου κατ' ὀφθαλμοὺς κατηγορεῖν, Xen. Hier. 1.14 ; ἐν ὀφθαλμοῖς ἔχειν τινά, Jem. in den Augen behalten, nicht aus den Augen lassen, An. 4.5.29 ; πρὸ ὀφθαλμῶν λαμβάνειν τι, τιθέναι τί τινι, Pol. 2.35.8, 3.108.1. – Uebertr., αἰθέρος ὀφθαλμός, von der Sonne u. dem Monde, poet. bei Suid.; ὅλον ἑσπέρας ὀφθαλμόν, Pind. Ol. 3.21 ; νυκτός, Aesch. Spt. 372 ; auch ὀφθαλμὸν οἴκων, Ch. 922 ; auch übh. das Köstlichste, Beste, Σικελίας, Pind. Ol. 2.11 ; στρατιᾶς, 6.16 ; καὶ μὴν μέγας γ' ὀφθαλμός οἱ πατρὸς τάφος, Soph. O.R. 987 ; εἷς παῖς ὅδ' ἦν μοι λοιπὸς ὀφθαλμὸς βίου, Eur. Andr. 407 ; sp.D.
Bei den Persern heißen βασιλέως ὀφθαλμοί des Königs Räte, durch welche er seine Untertanen sah, Aesch. Pers. 941 ; vgl. Schol. Ar. Ach. 92 ; Xen. Cyr. 8.2.12 ; Plut. Artax. 12. – Beim Schiffe ist es nach Schol. Ar. a.a.O. κώπης τρῆμα, Ruderpforte ; nach Poll. 1.86 u. Att. Seew. II.68, 75 ein runder Schild mit dem Namen des Schiffes am Vorderteile angebracht. – Auch die Knospen und Augen der Bäume und Pflanzen, Theophr. u. Sp.

ὀφθαλμός, -οῦ, ὁ,
[in LXX chiefly for עַיִן ;]
the eye (as in cl., chiefly pl.): Mat.5:38, Mrk.9:47, Luk.6:41, Jhn.9:6, al.; τοὺς ὀ. ἐξορύθσσειν (figuratively), Gal.4:15; ἐπᾶραι, Luk.6:20, Jhn.6:5; ἀνοῖξα, Act.9:40; id., of restoring sight, Mat.20:33, Jhn.9:10, al.; ἐν ῥιπῇ ὀφθαλμοῦ, 1Co.15:52; by anthropom., of God, Heb.4:13, 1Pe.3:12; pleonastically (cf. Thackeray, Gr., 42f.), εἶδον οἱ ὀ. μοθ, Luk.2:30 (similarly, ib. 4:20 10:23, Jhn.12:40, 1Co.2:9, 1Jn.1:1, Rev.1:7). Metaph. (as otherwise in cl.; see LS, see word);
__(a) of ethical qualities: ὀ. πονηρός (meton., for envy; cf. Heb. עַיִן רַע, Pro.28:22; cf. Sir.14:10 34:13), Mat.6:22, 23 Mrk.7:22, Luk.11:34; ἁπλοῦς, Mat.6:22, Luk.11:34; ἐπιθυμία (which see) ὀφθαλμῶν (cf. Ecc.4:8, Sir.14:9), 1Jn.2:16; ὀ. μεστοὶ μοιχαλἰδος, 2Pe.2:14;
__(b) of mental vision: Mat.13:15, Mrk.8:18, Luk.19:42, Jhn.12:40, Rom.11:8, Gal.3:1, Eph.1:18, al.; ἐν ὀφθαλμοῖς before genitive (on the absence of the art., seeBl, §46, 9.II; M, Pr., 81), Mat.21:42, Mrk.12:11.
(AS)