fut. ὀσφρήσομαι Ar. Pax 152; aor.2 ὠσφρόμην Hdt. (v. infr.), Ar. Ach. 179; inf. ὀσφρέσθαι Eup. 10; part. ὀσφρόμενος Philonid. 3 (the aor.1 form ὤσφραντο in Hdt. 1.80, Aristid. 2.308 J. seems to be an error of the copyists for ὤσφροντο which is v.l. in Aristid.); — Pass., aor. ὠσφράνθην Hp. Superf. 25, Arist. de An. 424b4, Pr. 887a10, LXX Ge. 8.21; fut. ὀσφρανθήσομαι ib. To. 6.18, Ps. 134 (135).17; the forms ὀσφρᾶται, ῶνται, etc. only in late writers, as Ph. 1.617 (dub.l.), Paus. 9.21.3, Luc. Pisc. 48, Anon. Lond. 33.30 (f.l. in Antiph. 147.6, Philem. 79.26); aor. ὠσφρήσαντο Arist. ap. Ael. NA 9.54 (om. Rose), Arat. 955, Ael. NA 5.49, etc., ὀσφρηθῆναι Anon. Lond. 34.49, ὠσφρήθη Hsch. : — catch scent of, smell, c. gen., Hdt. 1.80, Ar. Ra. 654, X. Mem. 2.1.24, etc. ; abs., Pl. Phd. 96b, etc. ; ἡ αἴσθησις ἡ τοῦ ὀσφραίνεσθαι Arist. Sens. 445a5; c. acc. only in late writers, ὀ. θρυαλλίδα ἐσβεσμένην Arist. ap. Ael. NA 9.54; for in E. Cyc. 154 (< εἶδες γὰρ αὐτήν· — οὐ μὰ Δί΄, ἀλλ’ ὀσφραίνομαι), αὐτῆς must be supplied, cf. Ar. Ra. 489; and in Id. Pl. 896, ὀσφραίνει τι· τι is adverbial, at all. metaph, get scent of, τῆς Ἱππίου τυραννίδος Id. Lys. 619; τοῦ χρυσίου Luc. Tim. 45. causal in Act., ὀσφραίνειν τινά τινι make one smell at a thing, Gal. 12.795; cf. ἀπ, προσοσφραίνω.

fut. ὀσφρήσομαι, aor. ὠσφρόμην, ὀσφρέσθαι, selten ὠσφράμην, Her. ὄσφραντο, Sp. auch ὠσφρησάμην, Arat. Dios. 223, u. in späterer Prosa, Lobeck Phryn. p. 741 ; ὅταν ὀσφρανθῶσι Philem. bei Ath. VII.289, wie ὀσφράνθητι Mach. ibid. XIII.577f;
riechen, wittern, spüren ; Eur. Cycl. 154 ; ὤσφροντο Ar. Ach. 179 ; ὀσφρόμενος Vesp. 792 ; gew. c. gen., ὡς ὄσφραντο τάχιστα τῶν καμήλων οἱ ἵπποι, Her. 1.80, wie Xen. Mem. 2.1.24 ; absolut, Plat. Phaed. 96b, Theaet. 165d u. Folgende ; übertr., ὀσφραίνομαι τοῦ χρυσίου, Luc. Tim. 45. – Spätere Aerzte haben auch das act. ὀσφραίνω, zu riechen geben, riechen lassen, τινά τι, Einen an Etwas riechen lassen, Lobeck Phryn. p. 468 ; dah. pass. ὀσφραίνομαι, gerochen werden. – Die Präsensformen ὀσφρέω u. ὀσφράω sind wohl nie gebraucht, ὀσφρᾶται Luc. Pisc. 48 zweifelhaft, vgl. Lobeck zu Soph. Aj. p. 220.

to catch scent of, smell, scent, track , with genitive, (Herdotus Historicus), etc.; absolute, (Plato Philosophus) (ML)