(imp. ὤρουον, f. ὀρούσω, ao. ὤρουσα, pf. inus.) :
      1 se lever vivement, se dresser, avec ἀπό et le gén. PD. N. 1, 50 ; ou ἐκ et le gén. (d’ord. au moy.) OPP. C. 3, 474 ;
      2 s’élancer impétueusement, EUR. H.f. 972 ; avec ἀπό et le gén. IL. 13, 505, etc. ; ou ἐκ et le gén. EUR. Ph. 1236 ; ἐπί τινι, HÉS. Sc. 436 ; πρός τινα, PLUT. Cor. 8, s’élancer sur qqn ; ἔς τι, IL. 11, 359 ; EUR. I.T. 297 ; πρός τι, IL. 2, 310 ; ἐπί τινι, THCR. Idyl. 6, 13, sur ou contre qqe ch. ; abs. sortir avec force, en parl. des menstrues, HPC. 607, 21 ; fig. tendre vers, gén. PD. P. 10, 61 ; avec l’inf. faire effort pour, s’efforcer de, PD. O. 9, 110.

➳ Part. ao. fém. dor. ὀρούσαισα, PD. N. 1, 50.

Étym. ὄρνυμι.

Pi. P. 10.61, Democr. 228 ; impf. ὤρουον E. HF 972 ; fut. ὀρούσω h.Ap. 417; aor. ὤρουσα Pi. O. 9.102, A. Eu. 113 ; Ep. ὄρουσα Il. 2.310, Hes. Sc. 437, part. ὀρούσας Il. 11.359, E. IT 297; (cf. ὄρνυμι) : — dart, rush forward, Hom., both of men and things (v. infr.); Hom. always joins it with words expressing motion to a place, ἐς δίφρον ὀρούσας Il. 11.359 ; ἐς βυσσὸν ὄρουσεν 24.80 ; πρός ῥα πλατάνιστον ὄ. 2.310 ; ἐπ’ ἀλλήλοισιν ὄρουσαν 14.401, Hes. Sc. 412, 436, cf. Theoc. 6.13 ; or motion from a place, αἰχμὴ ἀπὸ χειρὸς ὄρουσεν Il. 13.505, al., cf. Hes. Sc. 437 ; ἐκ μέσων ἀρκυστάτων ὤρουσεν A. Eu. 113 ; ἐκ τάξεων ὤρουσε E. Ph. 1237 ; μόσχους ὀρούσας ἐς μέσας Id. IT 297 ; ὤρουον ἄλλος ἄλλοσε Id. HF 972 ; c. acc. cogn., πήδημ’ ὀρούσας A. Ag. 826 ; simply, move, ὀ. βραδέως Archestr. Fr. 24.3 ; metaph, ἀπότομον ὤρουσεν εἰς ἀνάγκαν S. OT 877 (lyr.); ὡς ὀρούσῃ πρὸς δίκας ἀγῶνα Id. El. 1441 (lyr.); πρὸς θάνατον ὀρούειν Philem. 214. c. gen. objecti, rush at, strive after, Pi. P. 10.61. c. inf., to be eager to do, Id. O. 9.102. generally, rise, tower, ἐκ… κεφαλῆς δίδυμον κέρας ἰθὺς ὀρούει Opp. C. 3.474. — Poet. Verb, Ep., Lyr., and Trag., once in Ar. (Fr. 523, in prov., πέρδιξ ὄρουσον ΄look sharp΄) and once in Philem. l.c.

(OΡ), = ὄρνυμαι, intr., mit Ungestüm, Schnelligkeit sich erheben, darauf losstürmen ; Hom., nur aor., immer ohne Augment, sowohl von lebenden Wesen, ἐς δίφρον ὀρούσας Il. 11.359, vom Drachen πρός ῥα πλατάνιστον ὄρουσεν 2.310, als von leblosen Dingen, αἰχμὴ ἀπὸ χειρὸς ὄρουσεν 13.505, 16.615 ; ἐπ' ἀλλήλοισιν, Hes. Sc. 412, 436 ; ὀρούσει, H.h. Apoll. 417 ; Pind. auch im praes., P. 10.61 ; ποσσὶν ὀρούσαισ' ἀπὸ στρωμνᾶς, N. 1.50 ; auch c. inf., sich anschicken, ἑλέσθαι ὤρουσαν, Ol. 9.110 ; κούφως ἐκ μέσων ἀρκυσμάτων ὤρουσεν, Aesch. Eum. 113, der auch den accus. πήδημα damit vrbdt, Ag. 800 ; ὕβρις – ὤρουσεν εἰς ἀνάγκαν, Soph. O.R. 877 ; El. 1433 ; ὤρουον ἄλλος ἄλλοσε, Eur. Herc.Fur. 972, öfter ; sp.D., ἐκ κεφαλῆς κέρας ἰθὺς ὀρούει, Opp. Cyn. 2.525 ; τοῦ δ' ὤρουσε λέων κατὰ στίβον, Diosc. 11 (VI.220); auch Democrit. bei Stob. u. Plut. braucht das Wort einige Male, z.B. Cat. mai. 13 ; ὁ ἵππος ὀρούει πρὸς δρόμον, S.Emp. adv. log. 2.271.